بیمارستان امام حسن مجتبی (ع) فومن

        ارتباط روزه و سلامتی

ماه مبارک رمضان به عنوان ماه میهمانی الهی است  زیرا مسلمانان با تحمل گرسنگی و تشنگی و محدودیت‌ ها، از سفره نعمات مادی و معنوی  بهره‌ مند می‌ گردند.روزه باعث می‌ شود که اعضای بدن مخصوصا دستگاه گوارش ما به مدت یک ماه استراحت کرده و نیروی تازه‌ ای بگیرند و از سوی دیگر، ذخایر چربی‌ های مضری که مخصوصا در ناحیه شکم تجمع پیدا کرده و می‌ تواند مشکلا‌ ت زیادی را برای ما ایجاد کند، کاهش یافته و سموم بدن دفع ‌ شود.
اصول تغذیه در ماه مبارک رمضان:
روزه داران عزیز باید از یک رژیم غذایی سالم و با کیفیت بالا‌  پیروی کنند تا به این ترتیب بدن خود را با شرایط جدید تطبیق دهند. در ایام روزه داری برنامه غذایی افراد به دو وعده اصلی افطار و سحری محدود می‌ شود. در این خصوص وعده سحری از اهمیت ویژه‌ ای برخودار است زیرا پس از این وعده، ساعات روزه داری شروع شده و بدن انرژی دیگری دریافت نمی‌ کند که بهتر است از غذاهای دیرهضم مانند غذاهای حاوی کربوهیدرات پیچیده (قندهای مرکب) و فیبر نظیر میوه، سبزی، غلا‌ ت کامل و حبوبات مثل جو، گندم، عدس، لوبیا، نان‌ های سبوس دار و … در این وعده استفاده شود. متخصصین تغذیه تاکید دارند که در این وعده غذایی باید از خوردن غذاهای سرخ شده، پرچرب و شیرین پرهیز شود.
وعده سحری فراموش نشود:
این وعده غذایی در ماه رمضان همانند صبحانه در روزهای عادی بوده و مهمترین وعده غذایی به حساب می‌ آید. از آنجا که تمام غذاهایی که در این وعده مصرف می‌ شوند، انرژی مورد نیاز و مواد مغذی لا‌ زم برای تمرکز و فعالیت روزمره را تامین می‌ کنند، اشخاصی که بدون خوردن سحری اقدام به روزه گرفتن می‌ کنند، در طول روز دچار افت قند خون، کاهش تمرکز و پایین آمدن توان کاری می‌ شوند. این عوارض هیچ ارتباطی با روزه گرفتن ندارد و تنها به دلیل تغذیه نامناسب و عدم مصرف سحری می‌ باشد. روزه داران باید سحری را مانند صبحانه کامل یا یک ناهار سبک میل کنند و خوردن سالا‌ د و میوه در سحری فراموش نشود، زیرا برای کاهش احساس گرسنگی و تشنگی، بسیار موثر می‌ باشد. حداقل سالا‌ دی که می‌ توان تهیه کرد، سالا‌ د خیار و گوجه فرنگی است که می‌ توان با افزودن کمی هویج یا جوانه گندم، عدس و ماش به ارزش غذایی آن افزود، اما بهترین سبزی که می‌ توان به عنوان سالا‌ د در سحر میل کرد، کاهو است. این سبزی در مقایسه با سایر سبزیها دارای آب بسیار بالا‌ یی است و  می‌ تواند از احساس تشنگی در طول روز بکاهد.  فیبر بالا‌ ی آن نیز مانع ابتلا‌ ی روزه داران به یبوست می‌ شود.
رژیم غذایی در افطار:
بهترین رژیم  برای افطار، رژیمی است که در درجه اول حاوی مایعات و قندهای ساده قابل جذب سریع باشد، زیرا در زمان افطار قند خون در پایین‌ ترین حد خود قرار گرفته و می‌ تواند یکی از علل سردردهای نزدیک افطار باشد. به همین دلیل توصیه می‌ شود شروع افطاری با خرما، آب گرم، یا چای کم رنگ، شیر و … باشد، بدین ترتیب نیاز شدید به مواد قندی به سرعت برطرف می‌ شود و بدن آمادگی بهتر برای استفاده از مواد غذایی دیگر را پیدا می‌ کند. بنابراین در وعده افطار نباید یکباره حجم زیادی از غذا یا مایعات وارد معده شود، چون اتساع ناگهانی معده باعث اختلا‌ ل در جریان خون دیگر اندام‌ ها و اعضاء بدن شده و از طرفی باعث بروز سوء‌ هاضمه نیز می‌ شود.‌ پس باید غذای اصلی در وعده افطار، کم کم و به تدریج صرف شود. از طرف دیگر مصرف یکباره مقادیر زیادی نوشیدنی‌ های سرد ممکن است علا‌ ئم ناراحت کننده گوارشی در فرد روزه دار به وجود آورد و باید از این عمل پرهیز نمود.
نکات مهم بهداشتی تغذیه ای برای ماه رمضان :
— هدف از روزه داری از نظر گوارش، حذف یک وعده از رژیم غذایی می‌ باشد و نباید وعده حذف شده را به صورت افزایش حجم غذاهای مصرف شده در افطار و سحری جبران کرد که در آن صورت نه تنها مفید نیست، بلکه باعث بیماری‌ های مختلف (اضافه وزن، چاقی و…) خواهد شد و طبق نظر متخصصین تغذیه، مقدار کالری دریافتی در ماه رمضان باید ۳۰ درصد کاهش یابد. افطار با غذای سبک مانند نان و پنیر و سبزی یا گردو، شیر، خرما و … شروع و از نظر مقدار مانند ناهار سبک روزهای غیرروزه‌ داری مصرف شود. در ضمن  افطار خود را  با آب سرد، نوشابه‌ های گازدار و … شروع  نکنید.
— خوردن بعضی غذاهای نامناسب  در هنگام افطار که متاسفانه تا حدود زیادی متداول است، مانند خوردن آش رشته به همراه نعناء داغ یا پیاز داغ و روغن فراوان، زولبیا، بامیه به مقدار زیاد و تنقلا‌ ت دیگر، جزء عادات نامناسب محسوب شده و باید اصلا‌ ح شود.
— در صورت بروز یبوست در ایام روزه داری می‌ توان علا‌ وه بر ایجاد تحرک (پیاده روی و …) از میوه‌ ها، سبزی‌ ها، مایعات کافی، خیسانده آلوبخارا، انجیر، برگه‌ های هلو، زرد آلو، قیسی و … استفاده نمود.
— نوشیدن آب و مایعاتی مانند چای کم رنگ و … در فاصله بین افطار و زمان خواب جهت جلوگیری از کم شدن آب بدن و دفع سموم مفید می‌ باشد. از آشامیدن آب فراوان در وسط غذا خودداری گردد و مصرف آب کافی از ۱ تا ۲ ساعت پس از  افطار  شروع شود.
— از مصرف غذاهای پرچرب و سرخ شده پرهیز گردد.
— مصرف مواد لبنی کم چرب (شیر، ماست و … ) افزایش یابد.
— برای پیشگیری از مسمومیت غذایی بهتر است غذای سحری را زودتر تهیه کرده و پس از خنک شدن در یخچال قرار داده و به هنگام سحر آن را دوباره خوب گرم و مصرف نمود و بهتر است از خوابیدن بعد از مصرف سحری خودداری کرد.
— مسواک زدن قبل از خواب و پس از سحری فراموش نشود.
— ورزش در حد پیاده‌ روی و  ورزش‌ های کششی، مفید می‌ باشد.
— خداوند با رعایت وضعیت و میزان تحمل انسان، روزه را بر همه کسانی که به سن تکلیف شرعی رسیده‌ اند واجب کرده است و در عین حال کسانی را که به دلیل بیماری و شرایط خاص جسمی از روزه داری آسیب خواهند دید ، از انجام این تکالیف شرعی معاف کرده است.  بیماران و افرادی که با تشخیص پزشک و متخصص تغذیه، تحمل  روزه گرفتن ندارند، باید قضای روزه خود را به وقت دیگری موکول نمایند و زنان باردار و شیرده، شامل این گروه می‌ شوند.
— در زمان گرسنگی طولا‌ نی مدت، سوخت و ساز بدن در زنان باردار، از تجزیه گلوکز ( قند اصلی مورد مصرف بدن ) به تجزیه چربی و ایجاد اجسام کتونی (نوعی ماده انرژی زا که در هنگام گرسنگی از تجزیه چربی‌ ها در بدن تولید می‌ شود و به جای گلوکز برای تولید انرژی در بدن به کار می‌ رود) تغییر می‌ یابد که مقادیر زیاد آن در بدن برای رشد مغزی جنین مضر است و باعث ایجاد اثرات نامناسب بر رشد عصبی و رفتاری جنین می‌ گردد. پس به مادران بارداری که قصد روزه گرفتن دارند، توصیه می‌ شود که با کنترل وزن خود، از اضافه وزنی که لا‌ زم است در طول بارداری کسب کنند، مطمئن شوند. همچنین با خوردن سحری طول پرهیز از غذا را کاهش داده و از تولید کتون بادی‌ ها جلوگیری کنند. با رعایت یک رژیم غذایی مناسب می‌ توان اطمینان خاطر را از سلا‌ مت مادر و جنین افزایش داد. در ضمن علا‌ وه بر مصرف چهار گروه اصلی مواد غذایی در دو وعده افطار و سحری، مصرف مکمل‌ های اسید فولیک، آهن، مولتی ویتامین، آب و مایعات در فاصله افطار تا سحر فراموش نشود. در هر حال مشاوره زن باردار به ویژه با متخصص تغذیه بسیار اهمیت دارد.
— چون نیاز نوجوانان به دریافت انرژی، پروتئین و مواد مغذی زیاد می‌ باشد، نوجوانان عزیز روزه دار باید هر روز در هنگام سحر و افطار از هر چهار گروه اصلی مواد غذایی یعنی گروه نان و غلا‌ ت ، گروه شیر و لبنیات ، گروه گوشت‌ ها  و گروه میوه و سبزی‌ ها  به همراه گروه متفرقه (روغن‌ های مایع مانند زیتون، کلزا، …) استفاده نمایند.
— سبزی‌ هایی را که به طور خام مصرف می‌ کنید به دقت شسته و ضد عفونی کنید. برای ضدعفونی نمودن سبزی‌ ها پس از پاک کردن، شستن با آب تمیز، باید آن را در یک ظرف ۵ تا ۱۰ لیتری همراه با آب بریزید. سپس دو تا چهار قطره مایع ظرفشویی به ازای هر لیتر آب درظرف ریخته و بگذارید سبزی به مدت ۵ دقیقه در محلول آب و کف بماند تا تخم انگل‌ ها از سبزی جدا شوند. سپس سبزی‌ ها را از روی کف و آب جمع کرده و یک قاشق چایخوری پرکلرین را در ۱۰ لیتر آب حل نموده و سبزی را به مدت ۵ دقیقه در محلول کلر قرار دهید تا ضدعفونی شود. پس از این مدت باید سبزی‌ ها را از ظرف خارج کرده با آب تمیـز چندین بار شسته و آبکش کنید به طوری که مواد پاک و ضدعفونی کننده به طور کامل از سبزی‌ ها جدا شود. به این ترتیب، تمام تخم انگل‌ ها و آلودگی‌ های میکروبی سبزی برطرف خواهد شد.

من هم می توانم روزه بگیرم؟

اسلا‌م روزه را برای تمام افرادی که قادر به روزه داری باشند، واجب دانسته و این عمل شریف برای سایر ادیان نیز گرامی‌ می‌ باشد، ولی عملی که موجب آزار و ضرر به خود یا دیگران شود نیز پذیرفته نیست زیرا که در دین اسلا‌ م آمده(لا‌  ضرر و لا‌  ضرار فی الا‌ سلا‌ م). یادآوری می‌ شود که روزه داری می‌ تواند با حذف چربی‌ های اضافی و جایگزینی چربی‌ های لطیف و تازه به جای انواع سفت شده قبلی، به تغذیه مناسب کمک شایانی کند. روزه داری حتی در کسانی که لا‌غر و یا دارای وزن طبیعی هستند نیز به بدن فرصت می‌ دهد تا بدن آن‌ ها این چربی‌ های قدیمی را بسوزاند و پس از پایان دوره روزه داری، به جای آن‌ ها چربی تازه و مناسبتری را جایگزین نماید. با این وجود، لا‌ زم به ذکر است که اگر فرد دارای بیماری لطمه زننده و یا شرایط فیزیولوژیکی خاصی باشد که طبق نظر پزشک، روزه داری منجر به صدمه به بدن او می‌ شود، روزه داری از نظر دین مبین اسلا‌ م قابل قبول نیست.

به عنوان مثال، برخی از کسانی که دیابت دارند، بدلیل تغییرات شدید قند خون ناچار به رعایت رژیم ویژه هستند که آنان را ملزم می‌ نماید هر چند ساعت یک بار، مقداری غذا میل کنند و عدم رعایت موازین تغذیه‌ ای لطمات جدی به سلا‌ مت آنان وارد می‌ سازد. یا افراد مبتلا‌  به بیماری‌ های کلیوی همانند سنگ کلیه، ضروری است که حجم زیادی مایعات در طی روز بنوشند و یا افراد مبتلا‌  به زخم‌ های گوارشی همانند زخم معده، باید در مورد نحوه تغذیه خود توجه بسیار زیادی بکنند; همین‌ طور افراد دارای مشکلا‌ ت قلبی  عروقی و فشارخون. به همین دلیل، ضروری است افراد مبتلا‌  به هر نوع بیماری با پزشک متخصص مربوط به زمینه بیماری خویش، مشاوره و تحت نظر ایشان اقدام به روزه داری نمایند.
علا‌وه بر ابتلا‌ ی به بیماری‌ ها، چنانچه افراد بسیار لا‌ غر و یا مبتلا‌  به سوء‌ تغذیه بوده و یا جزو افراد در معرض خطر محسوب شوند، باز هم توصیه می‌ شود با متخصص تغذیه مشاوره نموده و با توجه به توصیه‌ ها اقدام به روزه‌ داری نمایند.

از نظر علم تغذیه ۳ گروه از انسان‌ ها در معرض خطر بیشتری برای ابتلا‌  به سوء تغذیه هستند که عبارتند از:(کودکان و نوجوانان)، (مادران باردار و شیرده) و نهایتا (سالمندان).
بنا بر قوانین اسلا‌می، روزه گرفتن برای کودکان خردسال نه تنها ضروری نبوده، بلکه صحیح نیزنمی‌ باشد. درعین حال، به تغذیه کودکان بزرگتر (۱۲-۹ ساله‌ ) و نوجوانان (۱۸-۱۳ ساله) و فعالیت بدنی آنان در طول روز نیزباید توجه خاص شود; چرا که دریافت ناکافی مواد غذایی می‌ تواند به رشد و نمو آن‌ ها لطمات جبران ناپذیری وارد کند. نوجوانانی که دچار وقفه در رشد و یا نمو شوند گاهی با کوتاه ماندن قد و یا لا‌ غری و یا چاقی بیمارگونه قابل تشخیص هستند; ولی متاسفانه اختلا‌لا‌ تی که در اثر وقفه نمو در ساختمان دستگاه‌ های بدنی آن‌ ها اتفاق می‌ افتد عموما قابل رویت نیست. بعنوان مثال دختران بدغذا و مبتلا‌  به سوء تغذیه (حتی خفیف)، در بزرگسالی بیشتر و سریعتر بیمار گردیده و عموما مبتلا‌  به ضعف و دردهای بدنی (بویژه سردردهای مزمن)، بیماریهای زنان، سقط و زایمان زود رس و مرده زایی و خونریزی غیر طبیعی و …. می‌ گردند.

لذا ساده‌ اندیشی و بی‌ توجهی به وضع تغذیه کودکان و خردسالا‌ ن به هیچ‌ وجه جایز نیست. فراموش نکنیم که قرآن کریم فرموده هرکس احدی را نجات دهد گویی تمام افراد عالم را نجات داده و هرکس فردی را به فنا کشاند گویی تمام عالم را فنا کرده و بنابراین هر کس با رفتار ناصحیح، سلا‌مت خود را به خطر اندازد، خود (و گویی عالمی) را به فنا نزدیک نموده است. فعالیت شدید که منجر به مصرف انرژی زیاد و همچنین تعریق فراوان در طی روز شود، چنانچه با تغذیه و آشامیدن مایعات جبرانی همراه نباشد، می‌ تواند به سوء تغذیه (خفیف تا شدید) منجر گردد. بنابراین به دختران ۱۲-۹ ساله و همچنین به نوجوانانی که حتی در معرض کمترین خطر سوء تغذیه قرار دارند و به تمام بیماران و حتی افراد به ظاهر سالمی که روزه داری منجر به علا‌ ئم شدید بدنی از جمله ضعف فراوان در آن‌ ها می‌ شود توصیه اکید می‌ شود که با مشورت با متخصص تغذیه و متخصصین بیماری‌ ها (در مورد بیماران) اقدام به روزه داری نمایند.
لا‌ زم به یادآوری است که نمی‌ توان در باره مادران باردار، مادران شیرده و سالمندان قانون یکسانی را عنوان نمود. برخی از مادران از سلا‌ مت و تغذیه کافی و مناسب برخوردار بوده و ممکن است در مواردی قادر به روزه داری باشند; ‌ در حالی که برخی دیگر با روزه گرفتن به خود، جنین و یا فرزند خردسال خویش لطمه وارد می‌ سازند که مسلما اینگونه افراد از روزه‌ داری منع می‌ گردند. در باره سالمندان گرانقدر نیز لا‌ زم است یادآوری گردد که دستگاه گوارش این عزیزان تا حدودی تحت تاثیر مرور زمان دچار ضعف گردیده و بنابراین قدرت جذب مواد مغذی در آنان تا حدودی کاهش یافته است. احساس تشنگی در این گروه خدشه دار گردیده و در نتیجه درک تشنگی تا حدودی مختل گردیده است. به همین دلیل نیز به این عزیزان توصیه اکید می‌ شود که بدون اینکه منتظرشوند تا احساس تشنگی نمایند، روزانه حداقل ۸ لیوان (در شرایط گرما و تعریق بیشتر) آب بنوشند. با توجه به این توضیحات مسلم است که روزه داری این گروه سنی نیز بهتر است تحت نظر متخصص انجام گردد.

خواب مناسب و کافی نیز از جمله نیازمندی‌ های همه انسان‌ هاست. مشخص شده که خواب دیر هنگام و نامنظم بویژه در کودکان و نوجوانان می‌ تواند منجر به کاهش قد، چاقی و یا لا‌ غری مفرط و لطمه به سلا‌ متی گردد.برای کودکان، حداقل ۸ ساعت و برای نوجوانان حداقل ۷ ساعت خواب در طول شب (که از اوایل شب شروع شود) توصیه شده است. البته خوابیدن یکساعت اضافه‌ تر نیز مناسب بوده ولی بهتر است ساعات خواب کودکان بیش از ۱۰ ساعت و نوجوانان بیش از ۹ ساعت نباشد. بدیهی است افرادی که شرایط ویژه‌ ای دارند با مشاوره متخصص مربوطه ممکن است ساعات خوابی بیشتر و یا متفاوت نیز داشته باشند. از آنجا که لیالی قدر در ماه مبارک رمضان از جمله زمان‌ های بسیار گرامی‌ است و عموما روزه داران (و حتی کسانی که به دلا‌ یلی از روزه داری منع شده‌ اند) مایل به درک فیوضات این شب‌ ها هستند، توصیه می‌ شود خواب کافی به عنوان جایگزین در طول روز برای افراد (و بویژه کودکان و نوجوانان) در نظر گرفته شود تا به حفظ سلا‌ مت و توان بدنی افراد کمک شود. امید که با استفاده از این ایام و لیالی گرانقدر، همگان فیض لا‌ زم را برده و مورد عنایات حضرت حق قرار گرفته و نگارنده را نیز مورد محبت و دعای خیر خویش قرار دهند.

۲ نوشیدنی‌ ویژه ماه رمضان

جایگزین های گوشت قرمز

امروزه با تحقیقاتی که روی افراد مختلف جهان صورت گرفته تا حد ممکن باید مصرف گوشت بخصوص گوشت قرمز را کاهش داد، زیرا مصرف گوشت قرمز بصورت زیاد باعث بروز بسیاری از بیماری‌ها از جمله بیماری‌های قلبی عروقی، نقرس، دیابت و… می‌شود.

سایر پروتئین‌های حیوانی
به‌جای گوشت قرمز می‌توان از مرغ، تخم‌مرغ، گوشت بوقلمون، گوشت شتر مرغ و یا محصولات دریایی مانند ماهی، میگو و… استفاده کرد، زیرا این مواد غذایی دارای چربی کمتری بوده و ارزش پروتئینی بالایی برابر با گوشت قرمز دارند.
بطور مثال گوشت بوقلمون دارای چربی کمتر و کلسترول پایین و پروتئین بالایی می‌باشد. همچنین شیر و پنیر نیز حاوی پروتئین می‌باشند. شما با کاهش مصرف گوشت قرمز می‌توانید از بروز بسیاری از بیماری‌ها از جمله دیابت، فشارخون بالا، نقرس، بسیاری از بیماری‌های قلبی عروقی، سکته و… جلوگیری کنید.

پروتئین‌های گیاهی
همچنین می‌توان بجای پروتئین‌های حیوانی از انواع گیاهی آن نیز استفاده کرد، بطور مثال می‌توان از انواع  آجیل‌ها بخصوص  گردو، بادام، فندق و پسته به‌صورت خام و بدون نمک استفاده نمود.

  کره بادام زمینی
می‌توانید از کره بادام زمینی نیز استفاده کنید، زیرا دارای پروتئین می‌باشد. این ماده غذایی همراه با نان می‌تواند در صبحانه مصرف شود و مخصوصا برای کودکان کم وزن بسیار مفید می‌باشد.

  سویا و شیر سویا
می‌توان از سویا نیز بجای پروتئین حیوانی استفاده کرد، زیرا میزان چربی و کلسترول آن کمتر است و از آن می‌توان در پخت بسیاری از غذا‌ها مانند ماکارونی و یا در انواع کتلت‌ها و یا درست کردن همبرگر خانگی استفاده کرد، ولی برای استفاده از سویا باید به آن ادویه‌های لازم را اضافه نمود تا طعم آن مطبوع گردد. همچنین مصرف سویا می‌تواند از بروز بسیاری از سرطان‌ها از جمله سینه، پروستات و روده جلوگیری کند.
همچنین امروزه با به بازار آمدن شیر سویا می‌توانید مقداری از پروتئین مورد نیاز خود را با مصرف این شیر بدست آورید.
توفو و تمپه نیز دو محصولی می‌باشند که از سویا به دست می‌آیند.

بلغور گندم
علاوه بر اینها می‌توان از بلغور گندم نیز برای تامین پروتئین روزانه استفاده کرد که دارای فیبر و پتاسیم نیز می‌باشد. از این ماده غذایی می‌توانید در سوپ استفاده کنید.

 حبوبات
از دیگر مواد غذایی که می‌توان بجای پروتئین حیوانی مصرف کرد، می‌توان حبوبات (مانند نخود، عدس، لوبیا، لپه و… ) را نام برد که دارای آهن، منیزیم و پتاسیم بالایی می‌باشند.

  قارچ
بعضی از قارچ‌ها نیز دارای پروتئین می‌باشند، اما به مقدار بسیار کمی ‌و همچنین دارای پتاسیم و فیبر بالایی می‌باشند، ولی نمی‌توانند جایگزین مناسبی برای گوشت و مواد پروتئینی باشند.

  غذاهای ترکیبی
غذا‌هایی مانند عدسی با نان و یا عدس پلو و یا خوراک لوبیا چیتی همراه با نان، خود یک غذای کامل می‌باشند. غذایی مانند نان و پنیر خود می‌تواند یک غذای کامل باشد، زیرا پنیر دارای پروتئین می‌باشد و نان هم دارای کربوهیدرات است و همچنین روغن مورد نیاز آن را می‌توان همراه با میل کردن گردو تامین نمود.

عدسی همراه با روغن زیتون و نان جو

مواد لازم برای ۶ نفر
عدس     ۳۰۰ گرم    ۸۹۰ کیلوکالری
سیب‌زمینی    ۱۰۰ گرم    ۷۰ کیلوکالری
نمک     ۱ قاشق چایخوری     ۰ کیلوکالری
پودر آویشن     یک و نیم قاشق چایخوری     ۰ کیلوکالری
روغن زیتون    به میزان دلخواه

فواید فراوان آب کرفس

برگ کرفس حاوی مقدار قابل توجهیویتامین A ( بتاکاروتن ) است در حالی که ساقه آن منبع ویتامین های B6 ,B2 ، B1،ویتامین C و همچنین پتاسیم ، اسید فولیک ،کلسیم ، منیزیم ، آهن ، فسفر ، سدیم و چند نوع از اسیدهای امینه ضروری است.
هورمون های گیاهی موجود در کرفس به همراه روغن های ضروری آن نه تنها طعم معطری به کرفس می دهند، بلکه در کنار بقیه املاح و ویتامین ها کرفس را به معجونی تبدیل می نمایند که در حقیقت می تواند داروی هر دردی باشد.

آب کرفس و پوست و مو

از آن جایی که کرفس سرشار از انواع ویتامین ها از جمله ویتامین آ، ب و ث می باشد و در آن املاح نیز به مقدار زیاد نهفته است می تواند مکمل خوبی برای زیبایی پوست و مو نیز باشد.
شما با نوشیدن یک لیوان آب کرفس فقط دو یا سه روز در هفته نه تنها می توانید بهسلامتی قلب، معده و روده های تان کمک کنید بلکه اگر این کار برای شما مثل یک عادت شود علاوه بر سلامتی اندام های مهم درونی خود به شادابی و جوان نگه داشتن پوست و موی تان نیز کمک کرده اید و اثرات مفید آن را در همان روزهای اول خواهیددید.
ویتامین C و انواع ویتامین های B موجود در آب کرفس برای از بین بردن جوش ها و لکه ها و کلسیم موجود در آن سبب رشد وترمیم مو و ناخن ها خواهد شد و علاوه بر آن آب کرفس میل تان را به خوراکی هایشیرین و انواع شیرینی ها که عامل مهمی در جوش زدن و ایجاد لکه ها خواهند بود کم کرده و شما را در داشتن پوستی بدون جوش و سالم و زیبا یاری خواهد کرد.
آب کرفس و فشار خون :

تحقیقات نشان می ‌دهد مصرف روزانه آب کرفس به مدت یک هفته ، تاثیر فوق‌ العاده‌ ای روی پایین آوردن فشارخون خواهد داشت. آب کرفس مُدر است؛ پتاسیم و سدیم موجود در آب کرفس تنظیم کننده‌ های قوی مایعات بدن هستند و به تولید ادرار کمک می‌ کنند و بدن را از وجود مایعات اضافی خلاص می‌ کنند.
ماده شیمیایی Phthalides موجود در کرفس سبب آرامش بافت ها و ماهیچه های بدن و عروق می گردد و نرمی و انعطاف مخصوصی به آن ها می دهد. به همین جهت خون به آسانی در عروق گردش کرده و به تمام بافت ها می رسد. در ضمن این ماده شیمیایی سبب کاهش ترشح هورموناسترس در بدن نیز می شود.
جالب این که در موقع مصرف مداوم آب کرفس فشار خون در حد طبیعی باقی می ماند و بیشتر از آن کاهش نمی یابد که خود یکی از شگفتی های طبیعت این سبزی است.
آب کرفس و سرطان :

طبق یافته‌ های محققان در دانشگاه نیو جرسی ، کرفس دارای ترکیباتی است که از پخش سلول‌ های سرطانی پیشگیری می‌ کند و دارای ترکیبی به نام استیلنیک (acetylenic) است که رشد سلول ‌های تومور را متوقف می‌ کند.
از طرفی به گزارش نچرال نیوز ، لوتئولین(Luteolin) که به مقدار اندکی در نعناع وجعفری وجود دارد به میزان قابل ملاحظه ‌ای در کرفس وجود دارد که با دارا بودنآنتی‌ اکسیدان قوی می‌ تواند صدمات ناشی از تخریب سلولی را جبران کند.
آب کرفس حاوی هشت گروه از مواد ضد سرطان است.
آب کرفس و التهاب مفاصل :

آب این گیاه در موارد التهاب مفاصل و انقباض عضلانی ماهیچه استفاده می ‌شود و همچنین سختی التهابات در بیماری‌ هایی مانند آسم و آرتروز را کاهش می ‌دهد. از طرفی دانشمندان اعلام کرده‌ اند که کرفس با تأثیر فوق ‌العاده خود می ‌تواند بر مغز که هسته دستگاه عصبی است ، تأثیر گذاشته و سیستم ایمنی بدن را تقویت کند ؛ بدین ترتیب تورم و درد در نواحی مختلف بدن که حاکی از عملکرد نا موفق سیستم دفاعی است کاهش می ‌یابد و بیماری‌ هایی مانند نقرس و تورم‌ های مفصلی نیز خفیف ‌تر می‌ شود.
Polyacetylene موجود در کرفس و آب کرفس پر قدرت ترین ماده شیمیایی ضد التهاب بدن است و می تواند عوارض و دردهای مفاصل به خاطر روماتیسم یا آرتروز ، آسم ، نقرس و ناهنجاری های ریوی را کاهش دهد.
در یک بررسی جالبی بر روی آب کرفس معلوم شده که ماده شیمیایی Luteolin می تواند شروع و عملکرد عوارض التهاب را که در مغز سرانجام می گیرد کنترل و خنثی کند و در نهایت بدن را در برابر بروز التهاب محافظت کند.
آب کرفس و کلسترول :

تحقیقات نشان داده‌ اند که وجود ترکیب شیمیایی در کرفس ، به نام بوتیل فتالید(Butylphthalide) باعث کاهش سطحکلسترول بد خون (LDL) می ‌شود.
آب کرفس و بی خوابی :

این سبزی به خاطر داشتن روغن های طبیعی و ضروری و املاح و ویتامین ها و هورمون های گیاهی سبب نوعی آرامش در بدن می شود و سیستم مغز و اعصاب را تسکین می دهد. به همین جهت خوردن کرفس به افرادی که دچار عوارض کم خوابی و بی خوابی هستند توصیه می شود.
آب کرفس و کنترل وزن :

با مصرف روزانه آب کرفس ، ولع خوردن شیرینی‌ جات ، از بین می ‌رود. به عبارت دیگر طبیعت این سبزی به علت تمام نعمت های موجود در آن بر روی هورمون اشتها و گرایش به مواد قندی اثر گذاشته و در نهایت از زیاد شدن وزن بدن جلوگیری می کند.
آب کرفس و سنگ های مجاری ادراری :
مصرف آن به شدت به افراد در گیر با سنگ کلیه و سنگ‌ های مجاری ادراری توصیه می شود.
آب کرفس از بین برنده ی قوی سموم بدن و به دنبال آن شکستن و حذف سنگ‌ ها در بدن می ‌شود.
آب کرفس و یبوست و هضم غذا :

برای این ‌که به روده‌ های خسته و پیر کمک شود ، توصیه می‌ شود که هر روز یک لیوان عصاره کرفس مصرف شود. از این طریق روده به روش طبیعی تخلیه می ‌شود. دقت داشته باشید که در آبگیری حتما برگ‌ ها را همیشه مصرف نمایید.
آب کرفس به علت داشتن املاح و ویتامین ها و همچنین فیبر با کیفیت بالا از بروزیبوست جلوگیری می کند و حرکت روده ها را تنظیم می کند ، در این صورت مصرف مقداری کرفس به همراه وعده های غذایی می تواند موجب بالا رفتن قدرت هضم و جذب غذا شده و مقدار زیاد تری از مواد غذایی موجود در رژیم غذایی را از طریق جدار روده وارد سیستم خون و لنف کرده تا در سوخت و ساز پیچیده آن ها در سلول ها موثر باشد.

سلامت غذای نذری

نذر کردن به مناسبت‌های مذهبی متعدد با فرهنگ دینی ما رابطه ای مستحکم و طولانی مدت  دارد.محرم از ایامی است که نذرهای زیادی در آن ادا می‌شود. بیشتر این نذری‌ها به صورت طبخ غذا و پخش آن در میان مردم انجام می‌شود. با توجه به اینکه این غذاها بین افراد زیادی توزیع می‌شوند، در صورت رعایت نکردن اصول بهداشتی می‌توانند سبب گسترش بیماری‌های واگیردار و یا مسمومیت‌های غذایی بین مصرف‌کنندگان شوند.

در صورتی که با اجرای موارد ساده می‌توان با تهیه غذای سالم چه از نظر بهداشتی و چه از نظر تغذیه‌ای به حفظ سلامت کسانی که این غذاها توسط آنها مصرف می‌شود توجه نشان داد و از این طریق نذر خود را به معنی واقعی ادا کرد. توجه به این مورد به خصوص هنگامی که این ایام در فصول گرم سال قرار می‌گیرند مهم‌تر است. از سوی دیگر بیماری‌های غیرواگیر شایع مانند بیماری‌های قلبی‑عروقی در جامعه می‌توانند تحت تاثیر مصرف این غذاها قرار بگیرند.
مناسب‌ترین ظروف برای توزیع غذاهای نذری، ظروف یکبار مصرف با پایه گیاهی و تجزیه پذیر و در درجه بعد ظروف سلولزی هستند و استفاده از مابقی ظروف یکبار مصرف برای توزیع غذاهای سرد بلامانع است. مطابق اعلام اداره استاندارد، وجود مونومرهای آزاد در ظروف یکبار مصرف PVC عامل خطرناکی برای سلامتی انسان می‌باشد. مونومرها واحدهای سازنده پلیمرها هستند، پلیمرها خنثی بوده و مشکل‌ساز نیستند، اما اشکال کار در این است که معمولا در فرایند تهیه پلیمرها مقداری مونومر باقی می‌ماند. اگر درون این ظروف آب جوش یا غذای داغ مانند آش ریخته شود، مونومرهای سمی و یا مواد پلاستیکی «لایزر» که به منظور جلوگیری از شکنندگی در اینگونه ظروف به کار می‌روند آزاد شده و وارد بدن می‌شوند که می‌توانند با تحریک و تاثیر بر آنزیم‌ها و سلول‌های بدن، منجر به بروز سرطان‌های مختلف و عوارض ناگوار در مصرف کننده شوند.
در همین راستا وزارت بهداشت مردم را به رعایت اصول و نکات بهداشتی زیر در نذری دادن دعوت کرده است که به صورت خلاصه به آنها اشاره می‌شود:
- توزیع مواد غذایی پخته شده فقط به صورت گرم و تازه صورت پذیرد و در تهیه غذا از روغن با ترانس پایین و ترجیحاً مایع و نیز نمک یددار تصفیه شده استفاده شود.
- در طبخ غذاها تا حد امکان از چربی و قسمت‌های چرب گوشت استفاده نشود، برای مثال از دنبه در طبخ خورش‌ها استفاده نگردد. شیرین کردن زیاد شربت‌ها و نوشیدنی‌ها از جمله مواردی است که برای مبتلایان به بیماری‌های مزمنی چون بیماری‌های قلبی‑عروقی ممکن است مشکلاتی را به وجود بیاورد؛ به خصوص اینکه اعتقاد مردم نسبت به متبرک بودن این غذاها باعث می‌شود که در بسیاری از موارد افراد یاد شده، پرهیز غذایی خود را در این مورد بشکنند و رژیم معمول خود را در این روزها انجام ندهند. ظروف طبخ غذا در سلامت غذا بسیار موثر هستند و باید سعی شود از ظروف مسی استفاده نگردد. انواع ظروف استیل گزینه سالمی برای طبخ غذا هستند.
- دام و طیور مورد مصرف را از مراکزی تهیه کنید که تحت نظارت مراکز بهداشتی هستند.
- روغن مورد نیاز را تنها از انواع روغن مایع (روغن مایع معمولی و روغن مایع مخصوص سرخ کردن) خریداری نمایید.
- سنگ نمک اغلب دارای ناخالصی‌های زیادی است که برای کبد و کلیه زیان‌آور می‌باشد، بنابراین نمک مورد نیاز را تنها از انواع نمک‌های یددار تصفیه شده تهیه کنید.
- در مورد تهیه غذا، تا حد امکان از سرخ کردن غذاها اجتناب نمایید. در مواردی که نیاز به سرخ کردن مواد غذایی وجود دارد، فقط از روغن مایع مخصوص سرخ کردن استفاده کنید. تا حد امکان از مصرف دنبه گوسفند برای سرخ کردن مواد اولیه خودداری نمایید.
- به طور کلی غذاها را به صورت کم چرب تهیه کنید، مثلاً پوست و چربی مرغ یا چربی قابل رویت گوشت را پیش از طبخ جدا نمایید.
- از مصرف زیاد روغن در تهیه غذاها خودداری کنید. استفاده از غذاهای آبپز و یا کبابی در این مورد بهتر است.

- در پخت مرغ و انواع گوشت چه به صورت آبپز و چه به صورت کبابی دقت نمایید که کاملا پخته شوند تا از انتقال بیماری‌های واگیر جلوگیری به عمل آید.
- برای تهیه انواع خورش‌ها، سبزی‌های مصرفی از قبیل کدو، بادمجان، کرفس و سبزی قورمه را با روغن کم و به مدت کوتاه تفت دهید.
- در طبخ کباب کوبیده از گوشت کم چرب استفاده کنید و توجه داشته باشید که تمام قسمت‌های آن به طور یکنواخت مغزپخت شوند.
- از آنجا که نقش مهم و موثر سبزی‌ها در پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های قلب و عروق، سرطان، بیماری‌های گوارشی و غیره به اثبات رسیده است، غذاهای مختلفی که حاوی سبزی هستند، طبخ نمایید، به عنوان مثال تهیه غذاهایی مثل لوبیاپلو، باقلاپلو، شویدپلو، عدس پلو، استامبولی و … به منظور افزایش مصرف انواع سبزی و حبوبات توصیه می‌شود.
- در صورت استفاده از حبوبات و مواد اولیه ای که امکان وجود سنگ در آنها هست، یا از انواع پاک شده استفاده نموده و یا آنها را به دقت پاک کنید.
- از تهیه انواع سالاد حاوی سس زیاد اجتناب نمایید.
- با توجه به نقش نمک در افزایش فشار خون، از حداقل مقدار نمک در طبخ غذاها استفاده کنید.
- آبگوشت را به صورت پرچرب تهیه ننمایید.
- از استفاده زیاد از شکر در تهیه شله زرد، انواع شربت‌ها و نذری‌های شیرین خودداری کنید.
- به جای قند و شکر برای مصرف چای از کشمش و خرما استفاده نمایید. چنانچه نذر شما توزیع شیر است، از شیرین کردن آن خودداری کنید.
- به مقدار مورد نیازتان غذای نذری دریافت نمایید. از دریافت مقادیر بیشتر از نیاز که در نهایت مجبور به دور ریختن آن می‌شوید، خودداری کنید.
- باقیمانده غذاها را در یخچال و سردخانه نگهداری نمایید و از گرم کردن چندباره آنها خودداری کنید.
- آش‌ها از بهترین غذاهایی هستند که به عنوان نذری تهیه می‌شوند، البته به شرط اینکه یک وجب روغن روی آنها نباشد!
- سعی کنید توزیع میوه را هم به عنوان یکی از مواد غذایی که می‌شود نذر کرد در نظر بگیرید.
- چنانچه برای سرو غذا، چای و نوشیدنی از ظروف یکبار مصرف استفاده می‌نمایید، به بهداشتی بودن آنها توجه کنید.

خنک و دوست داشتنی

بستنی از جمله دسرهای مورد علاقه همه افراد در گروه‌های سنی و جنسی متفاوت است که به ویژه در فصل تابستان و فرا رسیدن روزهای گرم سال تمایل فراوانی برای مصرف آن وجود دارد.

تاریخچه بستنی

احتمالاً آبمیوه سرد شده در بسیاری از کشورهای جهان از جمله چین از ۳۰۰۰ سال پیش شناخته شده و طبق اطلاعات موجود، رومی‌های قدیم از برف کوه‌ها برای سرد کردن آبمیوه استفاده می‌کرده‌اند. از آن تاریخ تا قرن هجدهم میلادی، مدارک زیادی در دست نیست، تا اینکه مارکوپولو اطلاعاتی در زمینه‌ ساخت نوعی بستنی میوه ای از شیر منجمد را همراه خود از چین آورد. این روش در ونیز مورد استفاده قرار گرفت و سپس در سرتاسر دنیا گسترش یافت. درمورد تاریخچه ورود بستنی به ایران، گفته شده در سال آخر سلطنت ناصرالدین شاه ساختن بستنی در ایران متداول شد. بستنی ابتدا به صورت سنتی و دستی با عنوان «بستنی زعفرانی» تهیه می‌شد. این بستنی درون ظرفی(بشکه‌ای) دو جداره درست می‌شد؛ به این صورت که درون جدار داخلی شیر، خامه، شکر، ثعلب و زعفران، و در جدار بیرونی یخ و نمک ریخته می‌شد؛ سپس بشکه را مرتباً تکان می‌دادند تا بستنی تهیه شود. اما امروزه این صنعت توسعه‌ فراوان یافته و تقریباً در تمام جهان، بستنی به صورت صنعتی تهیه و مصرف می‌گردد.

آیا بستنی می‌‌تواند جایگزین مناسبی برای شیر باشد؟

قبل از پاسخ به این سوال باید گفت  هر نصف لیوان بستنی (البته بدون خامه،  انواع مغز و ژله)، کالری تقریبا مساوی با یک لیوان شیر دارد. یعنی به هرحال در گروه‌های غذایی، نصف یک لیوان بستنی معادل یک واحد لبنیات در نظر گرفته می‌شود. در صورتی‌که از نظر میزان کلسیم، نصف لیوان بستنی در مقایسه با یک لیوان شیر به مراتب کمتر بوده(یک سهم از شیر ۲درصد چربی حاوی ۳۰۰ میلی گرم کلسیم است، در حالیکه یک سهم از بستنی ۸۵ میلی گرم کلسیم دارد)، بنابراین
«بستنی یک خوراکی پر کالری است که کلسیم زیادی ندارد»
با این حال پایه لبنی بستنی این امکان را ایجاد می‌کند تا نقطه شروع خوبی برای تولید یک محصول غذایی با ارزش تغذیه‌ای مناسب باشد. از جمله راه‌های افزایش خواص تغذیه‌ای بستنی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
غنی سازی محصول با مواد مغذی
حذف یا جایگزینی اجزای سازنده‌ای که اثر منفی دارند (مانند شکر).
غنی‌سازی محصول با اجزایی با قابلیت فعالیت زیستی (بیواکتیو) مانند پروبیوتیک‌ها، پره بیوتیک‌ها و…

خصوصیات بستنی

بستنی یک ماده خوراکی خوشمزه، سلامت بخش و نسبتاً ارزان است. ۷۰ گرم بستنی (به عنوان یک وعده خوراکی متوسط) تقریبا ۱۳۰ کیلوکالری انرژی تولید می کند. بسته به نوع بستنی مواد تشکیل دهنده آن متفاوت است و ارزش غذایی بستنی به ارزش غذایی مواد اولیه‌ای که در ساخت بستنی مصرف می‌شوند بستگی دارد، اما آنچه مسلم است شیر و شیرین کننده (اغلب شکر) پایه اصلی این میان وعده لذیذ هستند. بستنی بسته به نوع مواد تشکیل دهنده آن و فرد مصرف کننده آن ممکن است مفید یا مضر باشد.
بستنی برای بالغینی که اضافه وزن دارند و چاق هستند یا استعداد زیادی برای چاقی دارند توصیه نمی‌شود. همچنین برای کودکان زیر سه سال نیز مناسب نیست، چرا که هم ذائقه آنها به طعم شیرین را متمایل می‌‌کند و هم باعث پوسیدگی‌های شدید دندانی می‌‌شود. در نتیجه می توان گفت بهتر است به کودکان شیر یا ماست بدهیم که هیچ افزودنی ندارد، کالری آن پایین‌تر است و مواد مغذی بیشتری نیز دارد، اما اگر کودکی از خوردن شیر امتناع می‌کند می‌توان به او بستنی وانیلی یا حتی کاکائویی (نصف لیوان) داد، اما دادن بستنی های میوه‌ای و سنتی که مقدار شیر آنها بسیار پایین است توصیه نشده و نمی‌توان آنها را منبعی برای تامین کلسیم به حساب آورد.
البته مصرف متعادل بستنی برای افرادی که اضافه وزن شدید ندارند ضرر ندارد، و چه بسا گاهی بعنوان یک میان‌وعده از بسیاری از تنقلاتی چون انواع چیپس، پفک و شکلات بسیار بهتر است. بستنی به دلیل وجود شیر، حاوی مواد معدنی و ویتامین‌هایی چون فسفر، منیزیم، روی، آهن و ویتامین‌های A ،D ،B12 و B2 است و پروتئین فراوانی نیز دارد. همچنین به دلیل سدیم کم بعنوان دسر در رژیم‌های با محدودیت سدیم مناسب است و چنانچه حاوی مغزها و میوه‌های طبیعی باشد، می‌تواند ویتامین‌ها و مواد مفید دیگری را نیز در بر بگیرد.
امروزه یخچال بستنی فروشی‌ها مثل یک جعبه مداد رنگی است که بیش از بیست نوع بستنی با طعم و رنگ متفاوت را با عنوان بستنی میوه ای عرضه می‌کنند. اگر بستنی واقعا با میوه تهیه شده باشد، باید قطعات میوه در آن دیده شود. رنگ‌های غلیظ در بستنی‌ها، مطمئنا از منابع گیاهی گرفته نشده‌اند، چرا که رنگ‌های گیاهی چنین شدت و طیف‌هایی ندارند.
به همین دلیل در خرید بستنی های میوه‌ای بخصوص برای کودکان باید دقت بیشتری داشت. مصرف مکرر رنگ‌های مصنوعی یکی از تهدید کننده‌های مهم سلامتی است. علاوه بر این برخی افراد نسبت به این مواد حساسیت دارند.

انواع بستنی و میزان کالری آنها

امروزه تنوع بستنی‌ها آنقدر زیاد شده که هرکس با هر ذائقه‌ای می‌تواند بستنی دلخواه خود را بیابد. برخی از بستنی‌ها و میزان کالری هر کدام در جدول زیر ذکر شده است:

شیر    ۱ لیوان(۲۴۰ گرم)    ۱۱۰ کیلوکالری
بستنی ساده    ۱۰۰ گرم    ۱۹۰ کیلوکالری
بستنی میوه ای    ۱۰۰ گرم    ۳۰۰  کیلوکالری
بستنی سالار    ۱۰۰ گرم    ۲۰۰  کیلوکالری
بستنی عروسکی    ۱۰۰ گرم    ۲۶۰  کیلوکالری
بستنی کیم    ۱ عدد    ۱۵۰ کیلوکالری

پس می توان گفت:

بستنی های شکلاتی و میوه ای تراکم کالری بیشتری دارند.
در میان انواع بستنی، نوع وانیلی پیشنهاد می‌گردد، زیرا با خوردن آن احتمال دریافت رنگ یا هر افزودنی دیگر کمتر خواهد بود.
کسانی که لاغر هستند، کمتر شیر و لبنیات مصرف می‌کنند و از همه مهم‌تر بچه‌های بدغذا می‌توانند بعد از مصرف غذای اصلی‌شان یک کاسه کوچک بستنی میل کنند.

آیا افراد دچار عدم تحمل لاکتوز می‌‌توانند بستنی بخورند؟

جالب است بدانید حدود ۶۰ درصد از مردم سراسر دنیا نمی‌توانند محصولات لبنی را به راحتی مصرف کنند و این مشکل اغلب بین جوامع آفریقایی و آسیایی رواج دارد. این افراد بدلیل کمبود آنزیم لاکتاز (آنزیم هضم کننده لاکتوز) نسبت به لاکتوز(قند شیر) عدم تحمل نشان می‌دهند. در این صورت ممکن است دچار نفخ  یا در شرایط بدتر دچار اسهال شوند. اینگونه افراد اغلب در خوردن شیر و بستنی مشکل دارند. اما خوردن پنیر و ماست برایشان راحت‌تر است. البته عدم تحمل درجات متفاوتی دارد و ممکن است برخی افراد بتوانند میزان کمی از شیر یا بستنی را تحمل کنند. با این حال یک وعده بستنی در مقایسه با یک فنجان شیر برای این افراد قابل تحمل‌تر است.

 بستنی‌های رژیمی

امروزه بستنی‌هایی در بازار یافت می‌‌شوند که بدون شکر هستند و بجای آن از شیرین کننده‌های طبیعی مثل استویا (نام گیاهی است که از برگ، گل، ساقه و ریشه آن پودر سفید رنگی استخراج می‌شود که شیرینی آن در حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ برابر شکر است) و یا موادی چون ایزومالت (ماده‌ای که به دلیل کالری و شاخص گلایسمیک پایین مشکل افزایش وزن را در پی نخواهد داشت و همچنین بر روی قند خون نیز اثر افزایشی ندارد) استفاده می‌شود. بر اساس تحقیقات، این مواد نسبت به شکر تأثیر بسیار کمتری روی قند خون و افزایش وزن می‌‌گذارند و به دلیل طبیعی بودنشان خطرات شیرین کننده‌های مصنوعی را ندارند.

سردرد ناگهانی با خوردن بستنی

چند تمرین برای سلامت کمر

اگر می‌خواهید از شر کمردرد خلاص شوید، چند حرکت کششی انجام دهید تا عضلات کمرتان تقویت شود. هر حرکت را چند بار تکرار کنید و هر روز به تعداد دفعات حرکت‌ها بیفزایید. اگر از آسیب‌ دیدگی کمر و یا سایر موارد مربوط به سلامت آن مطمئین نیستند، قبل از انجام این حرکات با پزشک مشورت کنید.

انعطاف‌پذیری پایین کمر

A) روی سطح زمین دراز بکشید، زانوها را خم کنید و کف پاها را روی سطح زمین قرار دهید.
B) به کمر خود قوس دهید و پایین کمر را بالا بیاورید. دست‌ها را روی قفسه سینه بگذارید.
C)   پنج ثانیه در این وضعیت بمانید و دوباره به حالت اول خود بازگردید.
این حرکت را تا پنج بار تکرار کنید و کم‌کم به تعداد دفعات انجام آن بیفزایید؛ به طوری‌که بعد از چند روز به ۳۰ بار برسد.

حرکت کششی کمر

A) به پشت روی زمین دراز بکشید و زانوها را به سمت شکم خم کنید؛ ولی کف پاها روی سطح زمین باشد. از هر دو دست استفاده کرده، یکی از زانوها را بالا و به سمت قفسه سینه بکشید. B) حدود ۱۵-۳۰ ثانیه در همین وضعیت بمانید و بعد به حالت قبلی خود بازگردید و حرکت با پای دیگر را تکرار کنید. C) دوباره به موقعیت A بازگردید و حالا حرکت را با هر دو پا به‌طور همزمان انجام دهید. حرکت را تا سه بار تکرار کنید (سه بار صبح، سه بار ظهر).

حرکت پُل
A) روی زمین به پشت دراز بکشید. شانه‌ها و سر خود را به حالت ریلکس روی زمین بگذارید و شکم خود را سفت کنید.
B) کمر، کفل و لگن خود را به صورت صاف از سطح زمین بلند کنید؛ به طوری‌که از قسمت زانوها تا شانه‌ها یک خط صاف به صورت       ایجاد شود.
C) این حرکت را به اندازه سه بار نفس کشیدن طولانی انجام دهید و بعد به حالت اول باز گردید.
این حرکت را تا پنج بار هر روز تکرار کنید و کم‌کم تعداد دفعات آن را به ۳۰ بار برسانید.

حرکت کششی، چرخشی کمر

A) به پشت روی زمین دراز بکشید، زانوها را خم کنید و کف پاها را روی سطح زمین قرار دهید. B) شانه‌ها را به آرامی روی زمین قرار داده و زانوهای خود را در حالت خم شده به یک سمت بچرخانید. C) حدود ۵-۱۰ ثانیه در همین وضعیت بمانید و مجدداً به وضعیت قبلی باز گردید. D) حالا حرکت را در سمت مخالف تکرار کنید.
این حرکت را دو تا  سه بار تکرار کنید (ترجیحاً صبح‌ها و ظهرها).

حرکت کششی کمر و شکم
روی دست‌ها و زانوها قرار بگیرید و به آرامی کمر و شکم خود را از وسط به سمت پایین (کف زمین) خم کنید. حالا به آرامی پشت و کمر خود را حالت قوسی شکل بدهید؛ گویی شکم و پایین کمرتان را به سقف نزدیک می‌کنید. به حالت قبلی خود بازگردید.حرکت را تا پنج بار دو نوبت در روز تکرار کنید.

حرکت چرخشی کمر در حالت نشسته
روی یک صندلی بدون دسته بنشینید و پای راست خود را روی پای چپ بیندازید. آرنج دست چپ را با کمی فشار روی قسمت بیرونی زانوی راست بگذارید و کمی به سمت راست خود بچرخید. ۱۰ ثانیه در همین وضعیت بمانید و حرکت را تکرار کنید. این‌بار بدن را به سمت چپ بچرخانید. این حرکت کششی را ۳-۵ بار و روزی دو نوبت تکرار کنید.

حرکت کشش پشت بازو شانه

یک بازو را بلند کنید و آن‌را به صورت خم شده پشت سرتان بگذارید.
دست دیگر را روی آرنج دست خود بگذارید تا در حین کشیدن بازو و شانه‌ها کمک‌تان کند.
۱۵-۳۰ ثانیه در این وضعیت بمانید؛ بعد استراحت کرده و مجدداً با دست دیگر این حرکت را تکرار کنید.

حرکت کششی شانه‌ها

نشستن و ایستادن به مدت طولانی باعث آسیب دیدن عضلات می‌شود. برای کاهش این دردها بهتر است هر روز برخی حرکات کششی شانه را انجام دهید:
یک دست را زیر آرنج دست دیگر بگذارید.
آرنج دست خود را بکشید؛ به طوری‌که دست‌ها از قفسه سینه عبور کند. موقع کشیدن، بدن خود را نچرخانید.
۱۵-۳۰ ثانیه در همان وضعیت بمانید؛ سپس ریلکس کرده به آرامی به وضعیت قبلی بازگردید و دوباره حرکت را تکرار کنید.

کشش قفسه سینه
برای کشش عضلات قفسه سینه دست‌ها را پشت سر خود قرار دهید.
شانه‌ها را از قسمت پشت به هم نزدیک کنید و ۱۵-۳۰ ثانیه در همان وضعیت کششی بمانید. سپس استراحت کنید و به حالت اول برگردید

روزه از دید طب سنتی

روزه‌ داری عبارت است از حذف کامل یا بخشی از غذاها و نوشیدنی‌های مصرفی در طول روز که تقریباً در تمام ادیان از جمله اسلام به آن تاکید شده است. ماه رمضان در فرهنگ دینی ما  اهمیت خاصی دارد و برای تمام مسلمانان فرصتی است که در آن به تهذیب نفس، توبه و دوری از گناه بپردازند. در این ماه هر فرد می‌تواند میزان اراده و توانایی خود را در امساک و خویشتن داری مورد ارزیابی قرار دهد.روزه‌داری علاوه بر اثرات مثبتی که بر روح و نفس انسان دارد، به شرطی که در آن به اصول تغذیه متعادل و متنوع توجه شود، ‌می‌تواند در تامین سلامت جسم نیز نقش موثر داشته باشد. در‌این ماه نیز مثل تمام‌ایام سال توصیه می‌شود که از یک برنامه غذایی مناسب شامل همه گروه‌های اصلی غذایی پیروی گردد و تنها تفاوت آن با سایر ماه‌ها تغییری است که در زمان صرف وعده‌های غذایی پیش می‌آید. در ماه رمضان وعده‌های غذایی شامل افطار، شام، سحری و دو میان وعده است که در فواصل بین آنها خورده می‌شود.

روزه در واقع بهداشت کامل جسمی و شستشوی احشاء داخلی است روزه‌داری باعث ایجاد جسمی تازه و خالی از سموم می‌شود. به اعتقاد بسیاری از اطباء، انواع بیماری‌ها از تجمع زیادی غذا در معده و روده که هضم کندی دارد آغاز می‌شود و تنها راه درمان روزه است. بقراط و فیثاغورث به مردم زمان خود نوعی از روزه‌داری را که شامل پرهیز از غذا بود، توصیه می‌کردند. در تاریخ طب سنتی ایران نیز تمام حکما، بر نقش روزه و پرهیزهای متناوب در پیشگیری و مداوای انواع بیماری‌ها سفارش نموده‌اند. در اثر عمل روزه گرفتن بدن تمام سموم خود را برای حفظ سلامتی خود، دفع می‌کند. اخیرا در کشورهای اروپایی، بیمارستان‌هایی افتتاح شده که از طریق روزه بسیاری از بیماری‌ها را معالجه می‌کنند.

پزشکان سنتی عقیده دارند فایده بزرگ کم خوردن و پرهیز نمودن از غذا در یک مدت کوتاه آن است که چون معده حدود ۱۱ ماه پر از غذا بوده است در مدت یک ماه روزه‌داری مواد غذایی خود را دفع می‌کند. همچنین کبد هم برای حل باقیمانده غذای جمع‌شده در معده صفرای خود را تخلیه می‌کند. تمام دستگاه گوارش در این مدت استراحت می‌کنند. روزه یعنی کم خوردن و کم آشامیدن در مدت معینی از سال که بهترین راه حفظ تندرستی است و طب قدیم و جدید هر دو به آن اعتقاد دارند.
اگر بپذیریم که سهم کمی از غذایی که می‌خوریم برای حیاتمان کافی است و با بقیه اضافه آن در واقع پزشکان امرار معاش می‌کنند (نظر یکی از دانشمندان طب سنتی) و با توجه به نقایصی که طب جدید در حوزه تغذیه با آن روبرو است اهمیت دادن به آموزه‌های دینی و سنتی گذشتگان بیشتر روشن می‌شود. امروزه به وضوح ثابت شده است که خصوصاً روش‌های نادرست تغذیه عامل بسیاری از مرگ و میرها است. در پاسخ به افراد ناآگاهی که روزه را برای بدن مضر می‌دانند و دائماً از سختی آن در ماه‌های گرم سال شکایت دارند تنها کافی است بگوییم طبق تحقیقات جدید انجام شده مشخص شده است که روزه مقاومت سلول‌های مغزی را به هیپوکسی و حالاتی که در سکته مغزی رخ می‌دهد افزایش داده و نقش مؤثری در پیشگیری از بیماری‌های مغزی داشته و مثلا روند آلزایمر را کند می‌سازد.

چرا سی روز روزه می گیریم

امروزه در مکاتب مختلف بدلایل گوناگونی اغلب چند روز متفاوت در ماه یا روزه گرفتن در روزهای مشخص توصیه میشود . اما چرا در دین ما توصیه به سی روز شده است؟ طبق نظر دانشمندان در این دوره در ترکیب خون هیچ تداخلی ایجاد نمی‌شود و به عبارتی تغییری  در آن حاصل نمی‌شود. همانطور که می‌دانیم خون یکی از عناصر چهارگانه مهم از طب سنتی در سلامت انسان است و هرگونه تغییری در ترکیب آن نشانه آغاز بیماری است. براساس علم امروزی هم ذخایر گلیکوژن کبدی و ذخایر چربی بدن برای تأمین نیاز یک ماه بدن به تنهایی کافی است. بنابراین هیچ مشکلی از جهت کم خوردن غذا برای بدن به وجود نخواهد آمد.

رمضان در تابستان:

اهمیت وعده سحر

در ادعیه گذشتگان ما توجه زیادی به مصرف وعده سحر شده است. دعاهای مخصوص این زمان خود نشان‌دهنده اهمیت آن در روند روزه است. هر کدام از ما خاطرات سحری‌هایی که همه افراد خانواده دور هم و سر یک سفره جمع می‌شدیم را به خاطر داریم. اما امروزه متاسفانه کوچک شدن خانواده‌ها و اجبارهای کاری باعث چشم پوشی از سحری خوردن  شده است. شاید در زمان‌هایی که روزها کوتاه‌تر هستند حذف وعده سحری مشکلی به دنبال نداشته باشد اما در روزه‌های فعلی که طول روزه‌داری حدود ۱۶ تا ۱۷ ساعت در روز می‌رسد حذف وعده مهم سحری توان و طاقت فرد را کاهش داده و سردرد و افت قند خون را در طول روز برای او به دنبال دارد. مسأله مهم دیگر خوابیدن با شکم پر بعد از سحر است زیرا باعث سوءهاضمه و مشکلات گوارشی می‌شود. حکمت روزه، تنظیم اعمال حیاتی بدن و دفع اخلاط فاسده از بدن است. با خوابیدن بعد از سحری با شکم پر، نه تنها کمکی به سیستم گوارشی خود ننموده‌ایم که فشار روی معده خود را مضاعف کرده‌ایم. بعلاوه در این ماه، نیاز به شادابی و نزدیک‌تر شدن به خدا داریم. با شکم پر خوابیدن باعث کسلی و خمودگی ما در روز بعد می‌شود و فرصت بازسازی‌مان را از دست می‌دهیم. بهترین وقت خوابیدن هنگامی است که هضم معدی انجام گرفته و غذا از دهانه معده عبور کرده باشد

سحری وعده پر اهمیت :

برای پیشگیری از ضعف، گرسنگی شدید، افت قند خون، سردرد و کاهش تمرکز در طول زمان روزه‌داری، به هیچ وجه وعده سحری را حذف نکنید. در‌ این وعده می‌توان یک صبحانه مغذی و کامل میل کرد. برای‌این منظور مصرف متعادل از انواع مواد غذایی مثل نان‌های تیره و سبوسدار، پنیر کم نمک، گردو یا بادام، شیر، خامه، عسل، خرما، تخم مرغ و چند عدد میوه تازه و آبدار توصیه می‌شود. سحری می‌تواند شبیه یک ناهار سبک و کم حجم شامل مقداری نان یا برنج، کمی گوشت یا مرغ پخته و کم چرب، سالاد و چند عدد میوه تازه و آبدار باشد. به یاد داشته باشید که دریافت پروتئین زیاد سبب افزایش دفع آب بدن از طریق ادرار شده و تشنگی بیشتر را در زمان روزه‌داری بدنبال خواهد داشت، پس از خوردن مقدار زیادی گوشت مخصوصاً بشکل چرب و سرخ شده در سحری اجتناب نمایید.

پرخوری در افطار ممنوع :

افطار وعده‌ای است که بلافاصله در پایان روزه‌داری و چندین ساعت گرسنگی و تشنگی صرف می‌شود. در‌ این زمان باید به آرامی شروع به خوردن و نوشیدن کرد و به نوع و حجم غذای مصرفی توجه نمود. خوردن یک استکان آب جوشیده ولرم، چای کم رنگ و یا شیر گرم به همراه خرما یا یک قاشق عسل انتخاب خوبی برای شکستن روزه می‌باشد و بدنبال آن چند لقمه کوچک نان، پنیر و گردو به همراه میوه‌هایی مثل انگور، طالبی و هندوانه و یا مقدار کمی سوپ، آش سبک، فرنی یا شیر برنج برای ‌این وعده کافی است. پرخوری در زمان افطار سبب‌ایجاد حس سنگینی، دل درد، نفخ و سایر مشکلات گوارشی خواهد شد.

چند پیشنهاد برای وعده افطار:

به هنگام افطار ابتدا روزه خود را  با چای یا شیر گرم و خرما یا کشمش باز کنید، سپس  به طور متناوب در طی هفته می‌توانید مقداری نان و پنیر و سبزی و گردو یا شامی یا انواع کوکو و یا چند قاشق فرنی یا شیربرنج به آرامی میل کنید. پیش از احساس سیری دست از خوردن بکشید، زیرا بعد از ۲۰ دقیقه کاملا احساس سیری ایجاد می‌شود.

شام تا سحر :

بهتر است بعنوان دسر بعد از شام از ۳ تا ۴ واحد میوه‌های تابستانی استفاده کنید. نوشیدن آب را در فاصله شام تا سحر (حداقل به میزان ۳ لیوان) فراموش نفرمایید.

مواد غذایی فید برای پیشگیری از یبوست :

استفاده از غذاهای حاوی فیبر شامل انواع میوه و سبزی، نان سبوسدار، نخود سبز، کدومسمایی، بلغور، اسفناج و سایر گیاهان مثل برگ چغندر، میوه‌های خشک مخصوصاً گلابی، آلو، انجیر و بادام برای پیشگیری از یبوست و احساس دیرتر گرسنگی در طی روز توصیه می‌شود.

بوی بد دهان در ماه مبارک رمضان:

برخی از روزه داران در این ایام دچار بوی بد دهان می شوند اما نمی دانند علت آن چیست و چگونه می توان با آن کنار آمد.
در اصطلاح پزشکی بوی بد دهان را halitosis می نامند. علل بروز این عارضه را می توان به دو دسته تقسیم کرد؛ دسته اول علل موضعی هستند که منظور همان بیماری های مربوط به دهان و لثه است و دسته دوم علل سیستماتیک هستند که شامل بیماری هایی مانند دیابت، ناراحتی های کلیوی یا سیگار کشیدن می شود. با آگاهی نسبت به عوامل موضعی بوی بد دهان، روزه داران می توانند باآگاهی از ایجاد آن جلوگیری کنند. بد نیست بدانید درون دهان گونه های مختلف باکتری زندگی می کنند و موادی مانند آمونیاک و سولفید ها را که موجب ادامه زندگی باکتری ها می شوند، تولید می کنند.
عوامل متعددی در ادامه حیات باکتری ها و در نتیجه بوی بد دهان دخیل هستند که از مهم ترین آنها می توان به مسواک نزدن یا شیوه اشتباه مسواک زدن، زبان آلوده، سوراخ های درون دهان، بیماری های لثه ناشی از استفاده از پلاک ارتودنسی، دندان مصنوعی و غیره اشاره کرد.
بعد از این که عوامل مؤثر در بوی بد دهان را شناختیم، حالا می توانیم برای مقابله با آن در طول ساعات روزه داری چاره ای بیندیشیم. پس از خوردن سحری، لازم است حتماً مسواک بزنیم. (قابل توجه افرادی که بدون سحری روزه می گیرند)، سپس با نخ دندان فضاهای خالی میان دندان ها را که ممکن است باقی مانده غذا درون آن جا بگیرد، پاک کنید. بله، زبان را باید با مسواک تمیز کنید.

از دهان شوی آنتی باکتریال استفاده کنید و بالاخره این که هنگام سحری دو تا سه لیوان آب را، حتماً بنوشید.توجه داشته باشید که وضع ناسالم معده هم می تواند موجب ایجاد بوی بد دهان شود. بنابراین لازم است تا در طول ماه رمضان برای جلوگیری از این عارضه، رژیم غذایی خود را کنترل کنید. شما حتی می توانید یک دهان شوی همراه داشته باشید و در طول ساعات روزه داری به شکلی که آب از گلو پائین نرود، آن را غرغره کنید.

بسیاری از روزه داران در طول روز از مسواک زدن خودداری می کنند و این کار اشتباه است؛ چرا که هیچ مغایرتی میان روزداری و مسواک زدن وجود ندارد. بدن هر یک از ما به عنوان مسلمان باید در ماه رمضان به اندازه ای تمیز و خوش بو باشد که افراد غیرمسلمانی که در کنار ما زندگی یا کار می کنند، به خاطر روزه داری ما را سرزنش نکنند.

ورزش و روزه داری

روزه داری آیینی است مقدس که در دین اسلا‌ م و بسیاری از ادیان دیگر برای تزکیه روح و جسم به آن سفارش شده است. در سالیان قبل داده‌ های علمی در خصوص روزه داری و اثرات آن بر سلا‌ متی اندک و نگرش به روزه در واقع پیروی از فرامین الهی و ادای فریضه و عبادت بود. در طی سالیان اخیر با کمک محققین علوم پزشکی و تغذیه دانسته‌ های ما از اثرات روزه داری در سوخت و ساز بدن افزایش یافته و نتایج بررسی‌ ها گواه تاثیرات مثبت روزه داری بر وضع تغذیه و سلا‌ متی است. البته در هنگام روزه داری نیز می‌ بایست به نکاتی خاص توجه نمود. زیرا همانطور که در آیات شریفه ۱۸۵-۱۸۳ سوره بقره ذکر می‌ گردد، در برخی افراد بهتر است روزه گرفته نشود، نظیر: سالمندان و مسافران.
در واقع می‌ توان افراد را در خصوص نحوه ادای فریضه روزه و برنامه غذایی ایشان در ماه مبارک رمضان به سه گروه تقسیم نمود:
۱– افرادی که دوره‌ های مربوط به رشد و بلوغ خویش را پشت سر گذاشته‌ اند. این افراد که اغلب جوانان و میانسالا‌ ن در دو گروه جنسی را شامل می‌ شود، بدون هیچ مشکلی و با بکارگیری توصیه‌ های تغذیه ای می‌ توانند فریضه روزه را ادا نمایند.
۲– افرادی که هنوز در دوره‌ های رشد و بلوغ خویش هستند، نظیر نوجوانان یا افرادی که نیازهای تغذیه ای ویژه‌ ای دارند و می‌ بایست برای تامین نیازهای غذایی خویش در طی روزه داری از برنامه غذایی خاصی تبعیت نمایند. نظیر ورزشکاران.
۳– سالمندان، بیماران و … که به مصداق آیه شریفه ۱۸۵ بهتر است روزه نگیرند. زیرا ممکن است به بدن ایشان آسیب وارد گردد.
. در این مقاله تلا‌ ش داریم تا اصول تغذیه ورزشکاران در ماه مبارک رمضان را بیان نماییم.
الف– ترکیب برنامه غذایی:
همانطور که در مقالا‌ ت قبلی به دفعات ذکر گردید، ورزشکاران افرادی هستند که به دلیل انجام فعالیت بدنی، نیاز آنها به اغلب مواد مغذی بیش از افراد کم تحرک است. لذا یک ورزشکار می‌ بایست با پیروی از یک برنامه غذایی متعادل که حاوی مواد غذایی گوناگون می‌ باشد، کلیه مواد مغذی مورد نیاز خویش را تامین نماید.
این امر در دوران روزه داری و با توجه به شرایط خاص دریافت غذایی، دقت خاصی را می‌ طلبد. زیرا یک ورزشکار در طول روز از زمان اذان صبح تا اذان مغرب از مصرف مواد غذایی پرهیز نموده و از طرف دیگر فعالیت ورزشی خویش را بهتر است به بعد از اذان مغرب موکول نماید (در ادامه، دلا‌ یل و نحوه آن مورد بحث قرار می‌ گیرد). لذا یک ورزشکار می‌ بایست توجه داشته باشد که در ابتدای افطار از مصرف زیاده از حد ترکیباتی نظیر زولبیا و بامیه پرهیز نماید. زیرا این ترکیبات با توجه به قند ساده زیادی که دارند، اشتهای فرد را کاهش داده و میل او را به مصرف مواد غذایی نظیر سبزیجات و لبنیات که تامین‌ کنندگان اصلی مواد مغذی هستند، کاهش می‌ دهد. در واقع اگر روزه داری افراد منجر به کاهش دریافت سبزیجات، میوه‌ ها و لبنیات گردیده و با افزایش دریافت شیرینی‌ ها همراه باشد، اثرات نامطلوبی را بر وضع تغذیه فرد بر جای می‌ گذارد.
ب) دریافت انرژی و درشت مغذی‌ ها:
درشت مغذی‌ ها شامل کربوهیدرات (مواد نشاسته‌ ای)، چربی‌ ها و پروتیین‌ ها، تامین کنندگان انرژی برای عضلا‌ ت فعال هستند. در حالت عادی عضلا‌ ت ترجیح می‌ دهند از کربوهیدرات و چربی در فعالیت‌ های ورزشی مختلف برای تامین انرژی استفاده نمایند و پروتیین‌ ها نقش اندکی در تامین انرژی عضلا‌ ت دارند. لیکن در مواقعی که کربوهیدرات و چربی در دسترس عضلا‌ ت ناکافی باشد، عضلا‌ ت برای تامین انرژی خویش، ناچار به مصرف پروتیین خواهند بود. در واقع بدن، پروتیین‌ های ارزشمندی را که در طی دوره‌ های تمرینات طولا‌ نی تشکیل شده و با توجه به نوع ورزش و تمرینات ورزشکار، فیبرهای ویژه فعالیت (تند انقباض یا کند انقباض) که در عضلا‌ ت وی تخصص یافته است را برای تامین انرژی می‌ سوزاند. لذا با توجه به آنکه دو وعده اصلی در ماه مبارک رمضان (سحری و افطار) ممکن است انرژی مورد نیاز عضلا‌ ت را تامین نکنند، می‌ بایست در فاصله زمانی صرف افطار تا زمان خواب، از میان وعده‌ هایی استفاده شود که در آن‌ ها میوه‌ ها و مغزها (پسته، گردو، بادام و …) گنجانده شده باشد. این امر دسترسی به انرژی، کربوهیدرات و چربی را بیشتر نموده و از تحلیل عضلا‌ نی در طی روزه داری پیشگیری می‌ نماید.
ج) روزه و تناسب اندام:
بافت چربی اگرچه بافتی فعال و موثر در بسیاری از فرآیندهای متابولیسمی بدن نظیر ذخیره وسیع انرژی، فرآیندهای کنترل اشتها و … می‌ باشد، لیکن از نظر ورزشکاران، بافتی است که کاهش درصد آن به افزایش کارآیی آنان کمک می‌ کند. بعنوان مثال در ورزش‌ هایی نظیر فوتبال کاهش درصد بافت چربی بدن به سرعت حرکات بازیکن کمک می‌ نماید و یا در ورزش‌ هایی نظیر پرورش اندام، کاهش بافت چربی بویژه چربی زیر پوست در بهبود ظاهر عضلا‌ ت آنان موثر است. لا‌ زم به ذکر است کاهش بافت چربی، دلیل اصلی بسیاری از فعالیت‌ های ورزشی با هدف تناسب اندام است.
در طی روزه داری با توجه به آنکه از زمان سحر تا افطار هیچ ترکیب غذایی مصرف نمی‌ گردد، بدن مجبور به استفاده از ذخایر انرژی خویش بویژه بافت چربی می‌ گردد. در واقع یک ماه روزه گرفتن در سال، با مصرف بخشی از ذخایر چربی که در طول سال تشکیل شده، همراه بوده و از فشردگی و انباشت چربی جلوگیری می‌ کند. در واقع روزه داری ابزاری است ارزشمند جهت رسیدن به تناسب اندام. لذا به ورزشکارانی که قصد کاهش درصد چربی بدن خویش را دارند، توصیه می‌ گردد با رعایت برنامه غذایی و انجام فعالیت‌ های ورزشی هوازی، دستیابی به این هدف را تسهیل نمایند.
د) زمان انجام فعالیت‌ های ورزشی در دوران روزه‌ داری:
وعده‌ های غذایی و دریافت مواد غذایی روزانه ورزشکاران به جز آنکه باید نسبت به افراد عادی مغذی‌ تر باشد، می‌ بایست از الگوی خاصی که متناسب با زمان انجام فعالیت‌ های ورزشی و تمرینی است، پیروی نماید. همان‌ طور که می‌ دانید فعالیت ورزشی در فاصله زمانی خاصی پس از وعده غذایی ممنوع می‌ باشد و طول این دوره زمانی متناسب با حجم و ترکیبات غذایی مصرف شده در وعده غذایی می‌ باشد. به عنوان مثال هر چه دریافت چربی در وعده غذایی بیشتر باشد، به دلیل آن‌ که تخلیه آن از معده به زمان بیشتری نیاز دارد، طول این دوره زمانی افزایش یافته و به حدود ۳ ساعت و بیشتر می‌ رسد. حال آنکه با مصرف یک غذای سبک که بیشتر از کربوهیدرات و مایعات تشکیل شده باشد، می‌ توان پس از گذشت حدود ۵/۱ ساعت به فعالیت ورزشی پرداخت.

از طرف دیگر با توجه به عدم مصرف مواد غذایی در روزه داری، افزایش مصرف انرژی به شکل فعالیت‌ های ورزشی موجب مصرف پروتیین‌ های عضلا‌ ت می‌ گردد. بنابراین بهتر است که در فاصله زمانی سحری تا افطار از انجام فعالیت ورزشی سنگین پرهیز شود. بهترین زمان ورزش در این دوران پس از صرف افطار می‌ باشد. توصیه می‌ گردد ورزشکارانی که می‌ بایست فعالیت و تمرینات ورزشی سنگینی را در طی ماه رمضان انجام دهند، در وعده افطار، غذاهای حاوی کربوهیدرات پیچیده (غلا‌ ت) بیشتری میل نموده و تا حد امکان دریافت چربی خویش در این وعده را کاهش دهند. در واقع در این افراد وعده افطار به یک میان وعده تبدیل شده و در آن غذاهای سبک میل می‌ گردد تا بعد از حدود ۲- ۵/۱ ساعت ورزشکار بتواند به تمرینات ورزشی خویش پرداخته و پس از پایان تمرینات نیز وعده غذایی دیگری میل گردد. در واقع این افراد وعده افطار سنگین و حجیم خویش را به دو میان وعده سبک تقسیم می‌ نمایند.
ه) روزه داری در ورزشکاران نوجوان:
همانطور که در مقدمه ذکر گردید نوجوانان به دلیل آن که هنوز دوره‌ های رشد و بلوغ خویش را طی ننموده‌ اند، نیاز به مواد مغذی بیشتری دارند. این شرایط در نوجوانان ورزشکار تشدید شده و تنظیم برنامه غذایی ایشان را حساس‌ تر می‌ نماید.
لذا با توجه به حساسیت تامین مواد مغذی در این افراد و احتمال بروز صدمات غیر قابل جبران به رشد این افراد توصیه می‌ شود که با مراجعه به متخصصین تغذیه در دوران روزه داری، از برنامه غذایی که بر اساس وضعیت رشد و میزان تحرک و نوع فعالیت ایشان تنظیم شده، پیروی نمایند تا تامین کننده نیازهای غذایی روزانه آنان باشد.
مصرف شیر و لبنیات، میوه و سبزیجات در این افراد اهمیتی خاص دارد.
و) مصرف مکمل‌ های تغذیه ای در دوران روزه داری:
مکمل‌ های تغذیه ای را می‌ توان بر اساس هدف از مصرف آنان به دو گروه تقسیم نمود:
۱) مکمل‌ های مواد مغذی: شامل مکمل‌ های کربوهیدراتی، پروتیینی، انواع مولتی ویتامین‌ ها و … می‌ باشد، این گروه مکمل‌ ها با توجه به آن که منبعی فشرده از برخی مواد مغذی هستند، می‌ توانند به تامین نیاز تغذیه‌ ای ورزشکاران در دوران روزه داری کمک نمایند. البته بهتر است که قبل از مصرف این محصولا‌ ت با مشورت متخصصین تغذیه و یا طب ورزشی، زمان و میزان مصرف هر یک از آن‌ ها را به طور دقیق تعیین نمایید. فراموش نکنید دریافت زیاده از حد هر یک از مواد مغذی می‌ تواند با عوارضی همراه باشد که در مورد برخی مواد مغذی این دریافت زیاده از حد به بروز مسمومیت منجر می‌ گردد.
۲) مکمل‌ های کارافزای تغذیه‌ ای: این ترکیبات بیشتر با هدف افزایش توان عضلا‌ نی مصرف می‌ گردند تا تامین نیاز تغذیه‌ ای. از جمله این ترکیبات می‌ توان به کراتین، کافئین و برخی آمینواسیدها اشاره داشت.
با توجه به آن که در آغاز مصرف بسیاری از این ترکیبات نظیر کراتین یک دوره بارگیری با دریافت مقادیر زیاد این ترکیبات صورت می‌ گیرد که می‌ تواند جنبه‌ های مختلفی از متابولیسم بدن به ویژه در خصوص مایعات بدن را تحت تاثیر قرار دهد، لذا بهتر است آغاز مصرف و بارگیری این مکمل‌ ها را به پس از ماه مبارک موکول نمایید.
البته مصرف سایر ترکیبات نیز اثرات مشابهی را در ابعاد کمتر دارند. به عنوان مثال کافئین و آمینواسید‌ ها میزان نیاز به مایعات و عطش فرد را افزایش می‌ دهند. پس توصیه می‌ شود تا حد امکان از مصرف این مکمل‌ ها در دوران روزه داری پرهیز شود.
لیکن در مواردی نظیر دوره نگهدارنده  کراتین که با مصرف روزانه ۵ گرم مکمل و جهت حفظ ذخایر افزایش یافته آن در عضلا‌ ت صورت می‌ گیرد، مصرف مکمل پس از صرف افطار با بروز مشکلا‌ ت کمتری همراه خواهد بود.
ز) توصیه‌ های تغذیه ای برای دوران روزه داری:

۱) در وعده سحری و برای تامین انرژی مورد نیاز عضلا‌ ت برای مدت طولا‌ نی‌ تر، از مصرف غذاهای حاوی کربوهیدرات پیچیده نظیر غلا‌ ت و حبوبات غافل نشوید. در این وعده بهتر است از مصرف غذاهای سرخ کرده و غذاهای حاوی ادویه زیاد، پرهیز نمایید.
۲) بهتر است روزه خویش را با مصرف آب گرم و خرما باز نموده و از مصرف آب سرد در آغاز افطار پرهیز نمایید.
۳) از میان وعده‌ هایی شامل میوه‌ ها و سبزیجات در بین صرف افطار تا قبل از خوابیدن استفاده نمایید.

طب سنتی و مزاج فصل ها

ایجاد فصول از رحمت رحمانیه حق متعال است. فواید و حکمت‌های بیشماری بر تغییرات فصول چهارگانه است که نه تنها برای حیات انسان‌ها، بلکه برای حیات همه موجودات ضروری است. این تغییرات قطعا با تاثیراتی همراه است که این تاثیرات، آمادگی ما را جهت مقابله با آن فراهم می‌کند.

فصل بهار

بیشتر پزشکان، فصل بهار را معتدل‌ترین فصل‌ها می‌دانند؛ هم از نظر سرما و گرما و هم از نظر خشکی و تری. در این فصل، آدمی از سرمای زمستان به هوای معتدل بهار منتقل می‌شود و لذا باید متوجه این تغییرات آب و هوایی باشد؛ به ویژه اینکه بعد از بهار، فصل تابستان در راه است. «هنگامی که بهار به مزاج اصلی خود باشد، برترین فصل‌ها است؛ زیرا مناسب مزاج خون و روح است. طبیعت فصل بهار معتدل است؛ اما میل به حرارت ملایم و رطوبت دارد. این فصل، به جهت آنکه خون را به اعتدال به سوی پوست جذب می‌کند. قرمز کننده رنگ رخسار است؛ اما همانند هوای تابستان تحلیل برنده نیست. بهار امراض مزمن را به هیجان وا می‌دارد. به این بیان که خلط‌های راکد را جاری می‌کند و چیزی جز همانند فصد (خون‌گیری) و دفع مواد زائد و کم کردن طعام و زیاد نوشیدن مایعات و شربت‌های خنک، موجب خلاصی از امراض این فصل نیست.
تدابیر فصل بهار
در اوایل فصل بهار به فصد (خون‌گیری) و اسهال و به ویژه قی کردن مبادرت نماید تا ماده در بدن کمتر شود.  نباید از انواع گوشت و نوشیدنی‌هایی که گرمی بخش و سیار رطوبت‌زا هستند، مصرف نمود.  غذا باید نرم، سبک و سریع هضم شود.  هر بامداد پیش از خوردن غذا، باید کمی ورزش کرد.  ورزش باید در فصل بهار بیشتر از ایام تابستان انجام شود.  معده را نباید از غذا پر کرد؛ بلکه باید غذا را کم و سبک میل کرد و از دو فصل دیگر، کمتر غذا خورد.  نوشیدنی‌ها (چون آب غوره و آب انار و سکنجبین) گرما، خوب و پسندیده است.  باید از غذاهای گرم و تلخ و تند و شور پرهیز شود.

فصل تابستان
طبیعت این فصل، گرم و خشک است.  در واقع تفکر در فصل تابستان را باید از فصل بهار شروع نمود.  به خاطر طبیعتش، تحلیل برنده خلط‌ها و ضعیف کننده قوا و افعال طبیعی (به سبب افراط تحلیل) است.  دم و بلغم را کاهش داده و صفرا را زیاد می‌کند و لذا باید غذای سرد استفاده نمود.  فصل تابستان، موافق مزاج پیران، بلغمی مزاجان و مرطوبان است؛ زیرا هوای تابستان، رطوبت را کاهش می‌دهد و سردی را تعدیل می‌نماید.  در تابستان چون حرارت میل به ظاهر دارد (به مناسبت حرارت ظاهری خورشید)، باطن سرد است و به همین دلیل هضم ضعیف می‌باشد و لذا سزاوار است که غذا در آن برعکس فصل زمستان، معتدل، نرم و سبک باشد.  در فصل تابستان باید کمتر غذا خورد.  فعالیت را کمتر کند.  استراحت بیشتری داشته باشد.  اگر کسی تهوع دارد، باید آن را انجام دهد و مسهل قوی نباید خورد.  در این فصل شربت‌های خنک و غذاهای ترش بیشتر باید خورده شود.
مصرف آب‌میوه‌ها، شربت بنفشه، شربت گل و خیار چنبر باید مصرف کرد.  بهتر است که در فصل تابستان خوراک و نوشیدنی‌ها کمتر خورده شود و ورزش نیز کمتر انجام شود. آرامش و استراحت لازم است.

فصل پاییز
مزاج این فصل، سرد و خشک است. مزاج فصل پائیز در سرما و گرما معتدل، ولی در تری و خشکی همانند بهار به اعتدال نیست چون آفتاب تابستان هوا را کاملا خشک نموده و اسباب‌ تری در این فصل چندان آشکار نیست.  در فصل پاییز، به ویژه در پاییزی که هوا متغیر است، باید بهداشت را بسیار رعایت نمود.  نباید مواد غذایی خنک مصرف شود.  آب سرد زیاد نخورد و بر سر نریزد.  در این فصل نباید در جایی سرد خوابید که بدن در اثر سرما به لرزش در آید.  نباید با شکم سیر خوابید.  از گرمای نیمروزی و سرمای صبح باید پرهیز کرد و شب‌ها و صبح‌ها سر را از سرما پوشاند.  در این فصل باید از میوه‌های موسمی تا حد امکان دوری جست و زیاد نخورد از میوه‌های مناسب این فصل می‌توان به سیب، به و گلابی اشاره کرد.  باید به بیرون راندن مواد زائد از بدن پرداخت تا در زمستان گرد هم نیایند.
تدابیر مهم در فصل پاییز
خودداری از مصرف غذاهای بسیار گرم: مزاج این فصل، همانطور که ذکر شد، خشک بوده و از هر عملی که موجب افزایش خشکی بدن می‌شود، باید پرهیز نمود. از جمله این موارد می‌توان به غذاهای بسیار گرم، گوشت‌های مانده، گوشت شکار و ادویه‌جات با گرمی زیاد اشاره نمود.  پرهیز از زیاده‌روی در نزدیکی: افراط در نزدیکی جنسی، هر چند که در هر زمانی برای جسم و روح مضر است، ولی در فصل پاییز ضرر بیشتری دارد، زیرا مقاربت جنسی از خشکی افزاهای بسیار قوی است.

  پرهیز از نوشیدن آب سرد: آب سرد موجب ضعف حلق و تارهای صوتی شده و با توجه به شیوع زیاد بیماری‌های تنفسی فوقانی در این فصل، بهتر است از نوشیدن آن پرهیز شود.

پرهیز از قرار دادن سر در معرض مستقیم هوا: در فصل پائیز سر خود را بپوشانید زیرا سر بدون پوشش به ویژه در اوایل صبح که هوا سرد است، موجب بسته شدن منافذ پوستی می‌شود. بسته شدن این منافذ، سبب می‌شود که بخارات دفع نشود و تجمع آنها در سر باعث بروز برخی بیماری‌ها، از جمله نوعی زکام و سرفه می‌گردد.

دوری از مکان سرد: اجتناب از خوابیدن در مکان سرد و حمام با آب سرد، به دلیل بسته شدن منافذ پوستی و عوارض ناشی از آن باید از این کار پرهیز کرد.  خودداری از استفراغ: در این فصل از انجام هر عملی مثل قی، که موجب تحریک خلط‌ها می‌شود، باید پرهیز نمود. قی در این فصل زمینه را برای بیماری‌های تب‌دار فراهم می‌کند.

تعادل در مصرف میوه‌ها: زیاده‌روی در مصرف میوه‌های فصل مضر بوده و باید از این کار خودداری شود. از میوه‌های مناسب این فصل می‌توان به سیب، به و گلابی اشاره کرد.

پرهیز از اعراض نفسانی: اعراض نفسانی، به ویژه غم و اندوه، در هر فصلی ضرر است، ولی در فصل پاییز به ویژه برای افرادی که زمینه بیماری‌های سوداوی دارند، ضرر بیشتری دارد و باید تا حد امکان از این موارد پرهیز نمود و به اموری مشغول شد که موجب سرور و شادی گردد.

رطوبت بدن: به دلیل خشکی فصل و تاثیر آن روی بدن، لازم است از عواملی که موجب تری بدن می‌گردد، کمک گرفت. یکی از این عوامل، حمام کردن است که برای رطوبت بخشی مناسب، بهتر است یک روز در میان، استحمام با آب نیم‌گرم انجام گیرد؛ زیرا آب بسیار گرم باعث تحلیل رطوبت و افزایش خشکی بدن می‌گردد. همچنین می‌توان برای رطوبت بیشتر از وان آب نیم‌گرم به مدت نیم ساعت استفاده نمود. چرب کردن بدن با روغن بنفشه بادام نیز از مواردی است که به افزایش رطوبت بدن و کاهش خشکی بدن کمک موثری می‌کند.  استفاده از عطر: در این فصل بهتر است جهت تقویت روح از عطرها و بوهای خوش و ملایم استفاده نمود.

غذاهای مناسب فصل: در این فصل، بهتر است غذاهای با گرمی معتدل مصرف شود. گوشت‌ها، گوشت بره و مرغ چاق مفید هستند. از شیرینی‌ها نیز آنچه از شکر، مغز بادام و پسته تهیه شده باشد، مناسب است.

فصل زمستان
در این فصل آفتاب از سمت الراس به غایت دور شده و لذا هوا سرد و با بارش باران زیاد هوا مرطوب است.  با توجه به اینکه فصل زمستان تقریبا عکس تابستان است، تغذیه آن‌هم عکس تغذیه در تابستان می‌باشد؛ یعنی در زمستان غذایی باید میل شود که گرمی می‌بخشد و نباید از غذاهایی مانند دانه‌ها و سبزی‌ها که به لحاظ مواد غذایی ضعیف هستند، استفاده کرد. غذای زمستانی باید دارای ارزش غذایی بیشتری باشد.  به علت هوای سرد در زمستان، بدن باید فعالیت زیادی داشته باشد و غذای زیادی به آن برسد، اگر زمستان جنوبی باشد، باید ورزش زیاد انجام گیرد و غذا کمتر خورده شود.  نان گندم زمستانی باید قوی‌تر و پرمغزتر از نان گندم تابستان باشد؛ همچنین گوشت‌ها و غذاهای سرخ شده و امثال آنها.  سبزی‌هایی مانند خرفه و کاسنی برای زمستان نباید مصرف شود و به‌جای آن سبزی‌هایی همچون کلم و گل کلم و چغندر و کرفس جایگزین شود.

تسکین انواع درد با تغذیه

گرفتگی عضله پا- آب گوجه فرنگی :نتایج تحقیقات نشان می دهد از هر ۵ نفر حداقل یک نفر به طور دائم دچار گرفتگی عضله پا می شود. علت این ناراحتی کمبود پتاسیم و کلسیم است. با مصرف روزی حدود یک پیمانه آب گوجه فرنگی که سرشار از پتاسیم است، خطر بروز گرفتگی های دردناک عضله در عرض ۱۰ روز کاهش می یابد.

درد سینه- دانه کتان
نتایج بررسی های اخیر نشان می دهد، افزودن ۳ قاشق غذاخوری دانه کتان آسیاب شده به غذای روزانه، در عرض ۱۲ هفته درد سینه زنان را کاهش می دهد. محققان معتقدند، فیتواستروژن موجود در دانه کتان مانع از بالا رفتن میزان استروژن که درد سینه را ایجاد می کند، می شود.

آفت یا زخم دهان- عسل
روزی ۴ بار کمی عسل طبیعی را روی آفت یا زخم ها بمالید تا از بین برود. استفاده از عسل روند درمان آفت را ۴۳ درصد سرعت می بخشد. محققان می گویند: آنزیم های طبیعی موجود در عسل طبیعی، التهاب را از بین می برد؛ با ویروس های مهاجم مقابله می کند و التیام بافت های آسیب دیده را سرعت می بخشد.

سینوزیت- ترب کوهی
سینوزیت که بسیار شایع است علاوه بر گرفتگی بینی و درد پیشانی و صورت باعث می شود بیمار احساس درد وسیع تر و بیشتری داشته باشد. به گفته محققان آلمانی، ترب کوهی جریان خون به حفره های سینوزیت ها را تقویت می کند، سینوزیت های گرفته را باز می کند و عفونت های سینوزیت را نسبت به اسپری های رفع احتقان سریع تر درمان می کند.

دردمفصل- آب
درد پا، زانو، شانه و… را با مصرف روزی ۸ لیوان آب در عرض یک هفته برطرف کنید. به گفته محققان آب عنصر سازنده غضروف است که از قسمت انتهای استخوان و مفصل ها محافظت می کند، مایعات موجود در بدن ودیسک های نرم در ستون فقرات را نرم و روان می کند.

کمردرد- انگور
نتایج بررسی های اخیر نشان می دهد مصرف روزی یک پیمانه انگور جریان خون به بافت های آسیب دیده کمر را بهبود می بخشد.بنابراین مصرف این میوه برای بهبود جریان خون و درمان بافت های آسیب دیده کمر لازم است.

درد عضله- نعناع
۳ بار در هفته، در وان آب حاوی ۱۰ قطره روغن نعناع قرار بگیرید . آب ولرم باعث شل شدن عضله و روغن نعناع به طور طبیعی عصب را آرام خواهد کرد. تاثیر ترکیب آب ولرم و روغن نعناع در کاهش درد ۲۵ درصد بیشتر از داروهای شیمیایی است.

ناراحتی گوارشی- آناناس
مصرف روزی یک پیمانه آناناس تازه، نفخ های دردناک را در عرض ۷۲ ساعت کاهش می دهد. آناناس سرشار از آنزیمی است که با کمک به سیستم گوارشی پروتئین های دردزا در معده و روده کوچک را سریع تر می شکند.

دردپا- نمک
برای رفع درد ناخن های فرورفته در گوشت انگشت، به طور منظم پا را در آب ولرم حاوی نمک خیس کنید تا عفونت و درد در عرض ۴ روز برطرف شود. به گفته محققان دانشگاه نمک به طور طبیعی التهاب را از بین می برد، خاصیت ضدباکتریایی آن نیز به سرعت میکروب هایی را که باعث ورم می شود از بین می رود. کافی است در هر یک لیوان آب ولرم، یک قاشق مرباخوری نمک اضافه کنید و روزی ۲ بار به مدت ۲۰ دقیقه پا را خیس کنید تا عفونت از بین برود.

درد مزمن- زردچوبه
نتایج بررسی ها نشان می دهد، زردچوبه نسبت به آسپرین یا ایبوپروفن در تسکین درد ۳ برابر موثرتر است. زردچوبه ۵۰ درصد از درد بیماران آرتریت را کاهش می دهد.کورکومین ، ماده فعال موجود در این ادویه، آنزیم تولیدکننده هورمون های دردزا را متوقف می کند. کافی است روزی یک چهارم قاشق مرباخوری از این ادویه مصرف کنید.
علایم قاعدگی-ماست
۸۰ درصد زنان به علایم ناراحت کننده قاعدگی مبتلا می شوند، زیرا سیستم عصبی به بالا و پایین رفتن استروژن و پروژسترون که به طور طبیعی هر ماه رخ می دهد، حساس است. اما با مصرف روزی ۲ پیمانه ماست این علایم ۴۸ درصد کاهش پیدا می کند. به گفته محققان ماست غنی از کلسیم است که به طور طبیعی سیستم عصبی را آرام می کند و مانع از بروز علایم دردناک می شود.

ناراحتی معده- ماهی
سوءهاضمه، سندروم روده تحریک پذیر و بیماری التهاب روده را با خوردن هفته ای نیم کیلوگرم ماهی برطرف کنید. نتایج بررسی ها نشان می دهد اسیدهای چرب موجود در ماهی به نام های «DHA» و «EPA» ، به طور چشمگیری التهاب روده، گرفتگی عضله و درد معده را برطرف می کند. در برخی موارد همانند داروها به فرد تسکین می بخشد.

قندهای رژیمی

شیـرین‌کننـده‌های مصنوعی جایگزین‌های صنعتی برای شکر می‌باشند‌. زیاده‌روی در مصرف شکر معمولی و افزایش وزن ناشی از آن، عاملی شد تا تولید و استفاده از این گونه شیرین کننده‌ها در صنعت غذا آغاز شود‌. این شیرین‌کننده‌ها ممکن است از منابع طبیعی مانند گیاهان و یا خود قند گرفته شده باشند‌. شیرین‌کننده‌های مصنوعی به عنوان شیرین‌کننده‌هایی قوی شناخته می‌شوند، چراکه اغلب به مراتب از قند و شکر عادی شیرین‌تر می‌باشند، به همین دلیل در مقایسه با شکر مقادیر کمتری از آنها برای ایجاد همان میزان طعم شیرین لازم است‌.

کرم‌خوردگی دندان‌ها
بر خلاف شکر، شیرین‌کننده‌های مصنوعی در تخریب دندان‌ها اثر چندانی ندارند.

کاربردهای شیرین‌کننده‌های مصنوعی

شیرین‌کننده‌های مصنوعی هیچ کالری را به رژیم غذایی اضافه نمی‌کنند و در واقع در مقایسه با شکر میزان خیلی کمتری از آنها برای شیرین کردن استفاده می‌شود‌. امروزه، شیرین‌کننده‌های مصنوعی به صورت گسترده‌ای در غذاهای فرآوری شده استفاده می‌شوند؛ از جمله نوشیدنی‌های شیرین، شیرینی‌جات، ژله‌ها، کنسروها و ..‌. حتی استفاده از شیرین‌کننده‌های مصنوعی در خانه‌ها هم رایج شده است‌.

کنترل وزن
یکی از جنبه‌های مورد توجه برای شیرین‌کننده‌های مصنوعی آن است که ارزش غذایی چندانی ندارند و حقیقتا حاوی کالری نیستند، بنابراین اگر در تلاش برای کاهش وزن یا پیشگیری از افزایش وزن باشید، استفاده از تولیداتی که با استفاده از شیرین‌کننده‌های مصنوعی شیرین شده‌اند، ممکن است گزینه جالبی به نظر برسد‌، هر چند در حقیقت مصرف آنها را برای کاهش وزن مفید نمی‌دانند‌.
از طرف دیگر برخی از تحقیقات پیشنهاد کرده‌اند که مصرف شیرین‌کننده‌های مصنوعی ممکن است با افزایش وزن مرتبط باشد‌.

دیابت
از نظر تئوری شیرین‌کننده‌های مصنوعی ممکن است یک جایگزین مناسب به جای شکر برای افراد دیابتی به حساب آیند‌. شیرین‌کننده‌های مصنوعی بر خلاف شکر و قند سطح قند خون شما را به طور لحظه‌ای افزایش نمی‌دهند، چرا که جزء منابع کربوهیدراتی نیستند‌، ولی به این دلیل که نگرانی‌هایی از بابت خطرناک بودن برخی انواع محصولات حاوی قند مصنوعی وجود دارد، اگر فردی مبتلا به دیابت هستید، قبل از مصرف هر نوع جایگزین قند با پزشک معالجتان مشاوره کنید‌.

آسپارتام

در سال ۱۹۶۹ کشف و در سال ۱۹۸۱ مجوز مصرف را از FDA کسب کرد‌. از دو اسید آمینه آسپارتیک اسید و فنیل‌آلانین تهیه شده و ۱۸۰ بار شیرین‌‏تر از شکر است‌. این ماده برای افراد مبتلا به فنیل کتونوریا مضر می‌‏باشد‌.
آسپارتام را حتی اگر تنها به کار ببرند، شیرین‌‏کننده خوبی است‌. این ماده در عین حال به صورت مخلوط با شیرین‌‏کننده‏‌های دیگر نیز استفاده می‌شود‌.
در صورت ذخیره شدن در انبار به مدت بسیار طولانی تجزیه می‌‏شود و در دمای بسیار بالا به مدت زیاد مقاومت نمی‌‏کند‌. این ماده تحت نام E951 عرضه می‌شود و در صنایع نانوایی، غلات، پُرکننده‏‌های کیک‏، محصولات قنادی و کیک‏‌های پنیر فریز شده استفاده می‌‏شود و به‏ خصوص طعم‌‏های میوه‌ای را تشدید می‌‏کند‌. از زمانی که آسپارتام در سال ۱۹۸۱ تایید شده است، آزمایش‌های بسیار بر روی حیوانات آزمایشگاهی صورت گرفته و هیچگونه سرطان و یا عوارض منفی نشان داده نشده است‌. یکی از ادعاها در مورد آسپارتام بروز تومورهای مغزی در صورت مصرف این محصول بوده‌است‌. بررسی‌ها نشان داده است که افزایش ابتلا به این تومورها از نظر زمانی با شروع معرفی این محصول نبوده است و کسانی که دچار این بیماری شده‌اند، مقدار مصرف بالایی نداشته‌اند‌. بروز سرطان خون در موش‌های صحرایی که به آنها مقادیر بالای آسپارتام (معادل ۸ تا ۲۰۸۳ قوطی نوشابه رژیمی) خورانده شد‌، دیده شده ‌است؛ گرچه شواهد متغیر است‌، به عنوان مثال در برخی مطالعات افزایش آسپارتام، خطر ابتلا به سرطان خون را افزایش نداده است‌. همچنین بررسی‌های انسانی انستیتو ملی سلامت، از پیشروترین مراکز تحقیقات پزشکی دنیا بر بازنشستگان، ارتباط افزایش مصرف نوشابه‌های حاوی آسپارتام را با بروز سرطان خون و یا مغز نشان نداده است‌.

شیرین‌کننده‌های مصنوعی رایج
شیرین‌کننده‌های مصنوعی رایجی که در حال حاضر مورد تایید سازمان غذا و داروی امریکا (FDA) می‌باشند عبارتند از:
* آسه سولفام پتاسیم (Sweet One, Sunett)
* آسپارتام (قند مغذی) که با نام‌های تجاری مختلفی (مانند نوترا سوئیت (Nutrasweet ) و ایکوال (Equal) در بازار توزیع شده است‌.
* نئوتام
* ساخارین (Sweet’n Low)
* سوکرالوز (که نام دیگر آن اِسپلِندا (Splenda) می‌باشد)
* سیکلامات

ساخارین
قدیمی‌ترین شیرین‌کننده مصنوعی است‌. در سال ۱۸۷۸ کشف شد‌. این ماده عمدتا به صورت نمک سدیم محلول و ساخارین آزاد کم‌محلول وجود دارد‌، پایدار بوده و محلول‌‏های غلیظ آن دارای ته‌مزه تلخی است‌.
مصرف آن در سال ۱۹۷۷ به علت احتمال سرطانزا بودن کاهش یافت‌. امروزه بر این باورند که نتایج مطالعات بر مبنای سرطانزا بودن ساخارین در مورد موش‏‌ها صدق کرده و نباید آنها را به نوع بشر تعمیم داد‌. تحقیقات بر روی موش صحرایی، ارتباط مصرف دُزهای بالای ساخارین سدیم مخلوط با سیکلامات را با بروز سرطان مثانه تأیید کرد‌، گرچه بررسی مشابه بر انسان چنین ارتباطی را تأیید نکرده ‌است‌.

آلیتام
مانند آسپارتام از آمینواسیدها تشکیل شده و ۲۰۰۰ بار شیرین‌‏تر از شکر است.

سوکرالوز

شیرین ‏کننده‌‏ای بسیار قوی است و تقریبا ۶۰۰ برابر شکر شیرینی دارد‌. شیرینی آن تاخیری است و پایداری و طعم و مزه آن سبب شده تا مصرف این ماده در صنایع غذایی و نوشابه‏‌ها گسترش یابد‌.
سوکرالوز به صورت تک یا مخلوط با سایر شیرین‌کننده‏‌ها مصرف می‌شود و با نام تجاری Splenda  به فروش می‌‏رسد.
سازمان غذا و دارو پس از بررسی ۱۱۰ مطالعه انسانی و حیوانی مصرف این شیرین‌کننده را مجاز اعلام کرد و اذعان نمود که این محصول باعث بروز سرطان نمی‌شود‌. این شیرین‌کننده به کندی توسط باکتری‌ها شکسته می‌شود و می‌تواند در آلودگی محیط زیست موثر باشد.

سیکلامات

در سال ۱۹۳۷ کشف شد‌. این ماده پایدار است، ولی شیرینی آن زیاد نیست و در محصولاتی به مصرف می‌‏رسد که نباید شیرینی چندانی داشته باشند.
معمولا در ترکیب با ساخارین مصرف می‌‏شود‌. در آمریکا تایید نشده است و بررسی‌های اولیه که بر روی موش صحرایی صورت گرفت، نشان می‌داد که مصرف آن شاید خطر بروز سرطان مثانه را افزایش دهد، ولی پس از آزمایش مجدد، سازمان غذا و دارو سیکلامات را به عنوان شیرین‌کننده سرطان‌زا تشخیص نداد.

آسه سولفام پتاسیم (k)

در سال ۱۹۶۷ در آلمان کشف شد و در سال ۱۹۸۸ مجوز مصرف را از FDA دریافت کرد‌. این ماده که ۲۰۰ بار شیرین‌‏تر از شکر است و در صنایع نانوایی، دسرهای فریز شده، نوشیدنی‌ها و آبنبات‌ها مصرف می‌شود، پایداری خوبی دارد و از کربن، نیتروژن، اکسیژن، هیدروژن، سولفور و پتاسیم تشکیل شده و بدون کالری است‌، جزء شیرین کننده‌ها محسوب شده و طعم و مزه شیرین را در نوشیدنی‏‌ها ارتقا می‌دهد‌. در بررسی‌های حیوانی مشکلات سلامتی همچون ایجاد تومور‌های بدخیم و افت قند خون گزارش شده است، ولی به دلیل محدودیت‌های تحقیقات انسانی، سازمان غذا و دارو و اتحادیه اروپا این شیرین‌کننده را نیز تایید کرده است‌. آسه‌سولفام پتاسیم و سوکرالوز از شیرین‌کننده‌های مجاز در آمریکا هستند‌. سازمان غذا و دارو بوسیله ۱۰۰ مطالعه علمی ‌‌بر روی این مواد، خطر ایجاد سرطان را بررسی کرد و هیچ مدرکی دال بر خطر سرطان و یا سلامتی به دست نیامد.

میگرن و غذاهای مفید و مضر

بسیاری از چهره‌های مشهور تاریخ دچار میگرن بوده‌اند. ناپلئون بناپارت و آلفرد نوبل از جمله این شخصیت‌ها هستند. میگرن، سردردهای یک طرفه ضرباندار می‌باشد که معمولا با تهوع و حساسیت به نور و صدا همراه است. بعلاوه گاهی فرد دچار اختلال در بینایی و یا تمرکز می‌شود.
سازمان جهانی بهداشت (WHO) میگرن را ناتوان کننده‌‌ترین بیماری‌های انسانی شناخته است. لغت میگرن از واژه یونانی Hemicrain، به معنی نیمی از سر می‌باشد که خود این کلمه ریشه در زبان مصری دارد.
بطور کلی ده درصد کل جمعیت جهان به سردرد میگرن مبتلا هستند و میگرن، در هر سنی، از اوایل کودکی تا بعد از آن می‌تواند شروع شود.

با این وجود حمله‌های میگرنی به ندرت قبل از ۵ سالگی رخ می‌دهد و بیشترین شیوع، در دوران بلوغ و اوایل بزرگسالی است.
با افزایش سن، زنان بیش از مردان از سردردهای میگرنی رنج می‌برند.
حدودا چهار درصد کودکان پیش از بلوغ دچار میگرن هستند و پس از بلوغ این میزان تا ۶ درصد در مردان و ۱۸ درصد در زنان افزایش می‌یابد و بعد به تدریج تا ۴۰ سالگی شیوع میگرن کاهش می‌یابد.

نقش تغذیه

بیشتر بیماران میگرنی از پزشک‌شان می‌پرسند چه بخوریم! و چه نخوریم! البته افراد میگرنی حساسیت خاصی را گزارش نکرده‌اند، ولی در گروهی از آنان مصرف یک یا چند ماده غذایی باعث شروع حمله میگرنی شده است، بنابراین باید در انتخاب مواد غذایی بسیار دقت نمود.

غذاهای مفید

مرغ، خروس و بوقلمون از دسته غذاهای کم‌چرب و غنی از پروتئین هستند. مصرف غذاهای پروتئینی منجر به نوسان میزان قند خون نمی‌شود. گمان می‌رود که کمبود میزان قندخون از جمله عوامل میگرن است. غذاهای پروتئین‌دار نظیر تخم مرغ، گوشت گاو و حبوبات باید در هر وعده غذایی گنجانده شوند. مصرف میان‌وعده‌های حاوی پروتئین فراوان نیز مفید است.
سیب، گلابی، گیلاس، زردآلو و انگور میوه‌هایی هستند که مصرف آنها موجب افزایش منظم قند خون می‌شود. این میوه‌ها میان وعده‌های غذایی بسیار خوبی برای حفظ و کنترل قند خون هستند.
حلیم جو، نان چاودار و حبوباتی نظیر لوبیا قرمز، انواع عدس (سبز و قرمز)، نخود و لوبیا همگی دارای فیبرهای محلول بوده و به تثبیت قند خون کمک می‌کنند. این غذاها منابع خوب کربوهیدرات می‌باشند. حبوبات منابع خوب پروتئین نیز هستند.
مصرف آب کافی فراموش نشود.

مواد  تشدید کننده میگرن
 گلوتامات
این ماده در محصولات آماده شده به میزان زیادی وجود دارد. به این منظور باید برچسب روی محصولات را به دقت مطالعه کرد. این ماده در انواع کنسرو و غذاهای یخ‌زده وجود دارد.
 آسپارتام
آسپارتام که به عنوان قند جانشین در بعضی از نوشابه‌های رژیمی و یا شیرین‌کننده‌های مصنوعی به کار می‌رود، از محرک‌های میگرن است.
 آمین‌ها
بعضی غذاهای حاوی آمین‌ها، فعال کننده رگ‌ها هستند و به نظر می‌رسد آغازگر انقباض رگ‌های خونی در مغز می‌باشند. تیرامین و فنیل اتیل آمین دو ماده اصلی مسبب این مشکل هستند. اگرچه سایر آمین‌ها نیز ممکن است اثرات مشابهی داشته باشند.
تیرآمین
تیرامین در الکل، برخی پنیرها به خصوص پنیرهای مانده، میوه‌ها و سبزی‌های کال و فاسد، مخمرها، انواع آجیل،
ماهی شور، کنسرو شاه ماهی، خامه ترش، آووکادو، سوسیس‌های تخمیری و گوشت‌های مانده یا چرب وجود دارد.
 فنیل اتیل آمین
در کاکائو، شکلات، پنیر و موادغذایی که دارای این سه ماده غذایی هستند، یافت می‌شود.
 اکتوپامین
در مرکباتی مثل لیمو، پرتقال، گریپ فروت و… یافت می‌شود.
موادغذایی نام برده از گروه آمین‌ها، باعث افزایش آزاد شدن سروتونین در مغز و تحریک اعصاب مغز می‌شوند. همچنین ایجاد سردرد می‌کنند.
 نیتریت
کالباس، سوسیس و گوشت نمک سود که به آنها ماده نگهدارنده نیتریت افزوده شده، نباید مصرف شوند، چون می‌توانند عامل بروز میگرن در افراد مستعد باشند.
 مس
آجیل‌ها، شکلات و جوانه گندم از منابع غذایی حاوی مس به شمار می‌روند. پرتقال، گریپ فروت و نارنگی باید از رژیم غذایی حذف شوند، زیرا مرکبات جذب روده‌ای مس را افزایش می‌دهند و ممکن است در فرآیند آغاز حمله‌های میگرن نقش داشته باشند.
 کافئین
افزایش یا کاهش مصرف کافئین در بدن نیز در تشدید میگرن مؤثر است. همچنین ترک ناگهانی مصرف چای و قهوه، که هر دو کافئین دارند، می‌تواند موثر باشد.
 مواد غذایی چرب و سرخ شده
مواد غذایی چرب و آن دسته که با روغن زیاد سرخ می‌شوند، عامل تشدید میگرن هستند.
سس‌های چرب و پرادویه
مغزهای خوراکی (برخی مغز دانه‌ها از جمله بادام زمینی)

رژیم غذایی مناسب برای میگرنی‌ها

بهترین رژیم غذایی، رژیمی متعادل از همه گروه‌های غذایی با میوه و سبزی فراوان است. افرادی که مبتلا به سردردهای میگرنی هستند، باید تا حد امکان از مصرف غذاهای فرآوری شده و آماده خودداری کنند. ماهی و سبزیجات غنی از کلسیم و منیزیم (مانند کلم، براکلی و اسفناج) برای این افراد مفید هستند. وعده‌های غذایی به هیچ وجه نباید حذف شوند، زیرا نوسان قند خون، گرسنگی و کم‌آبی ممکن است سردرد را تشدید کند. فعالیت فیزیکی روزانه دست کم ۳۰ دقیقه در هر روز در بیشتر روزهای هفته می‌تواند احساس بهتری به افراد دهد.
برخی غذاها، نوشیدنی‌ها و افزودنی‌های غذایی می‌توانند باعث تشدید علائم میگرن شوند و لذا باید آنها را شناسایی کرد و از مصرف آنها خودداری نمود.
بیش از۹۰ درصد بیماران به غذا‌های سرد حساسیت دارند. کمبود آهن و اسید فولیک نیز موجب سردرد می‌شود، دریافت کلسیم و پتاسیم کافی نیز می‌تواند از تناوب سردرد‌ها بکاهد.

عوامل حملات میگرنی

استرس و یا حتی رهایی از استرس که می‌تواند موجب بیماری شود.
هورمون‌ها (مصرف قرص‌های بارداری و یا در هنگام قاعدگی).
کمبود خواب و یا اختلال در الگوی خواب فرد.
سفر و یا تغییر آب و هوا و یا بلندی محل زندگی.
مصرف بیش از اندازه مسکن‌ها و درمان‌های ضد درد.
گرسنگی طولانی (مانند روزه) و تغییرات متناوب فاصله وعده‌های غذایی.
کمبود آب در بدن.
مصرف سیگار.
اگرچه نمی‌توان از تمام حمله‌های میگرنی جلوگیری کرد، ولی می‌توان با شناسایی عواملی که منجر به تحریک و ایجاد حمله‌های بیماری می‌شوند، از تعداد دفعات حمله‌های بیماری و شدت آنها کم کرد.

مواد خوراکی میگرن‌زا

خواص شگفت انگیز زغال‌اخته

گیاه زغال‌اخته به صورت درخت‌‌یا درختچه در کنار جریان آب و‌‌یا در بیشه ها می‌‌روید و از گروه گیاهان گل‌دار گلبرگ جدا محسوب می‌‌شود و در زبان انگلیسی به آن cornelian cherry گویند.گل های زغال‌اخته، زرد رنگ و خوشه‌ای می‌‌باشد و شهد فراوانی برای زنبورهای عسل  دارد. برگ های سبز پررنگ، براق و نوک‌تیزی دارد.میوه آن به شکل بیضی و حدوداً به اندازه آلبالوی درشت است و طعم ترش و شیرینی دارد. رنگ میوه آن قرمز بسیار خوش رنگ می‌‌باشد .درختچه زغال‌اخته حدود ۳۰۰ سال عمر می‌‌کند و در حدود ۲۵ سالگی تا ۸ متر می‌‌رسد. این درخت به‌طور کلی ارتفاعی حدود ۸-۴ متر دارد. چوب آن بسیار محکم است و در صنعت نیز کاربرد دارد.

زغال‌اخته در منطقه‌ وسیعی از اروپا، آسیا به خصوص ایران، ارمنستان و قفقاز می‌‌روید. محل رویش این گیاه در ایران، در جنگل‌های ارسباران، کوه‌های البرز، منطقه الموت، کوئین قزوین و در جنگل‌های بین مازندران و گیلان می‌‌باشد.
منطقه‌ قزوین و رودبار به‌ویژه در حاشیه البرز، بیشترین تولیدکننده و صادر کنندگان زغال‌اخته‌ کشور محسوب می‌‌شوند.
میوه‌‌ نرسیده‌‌ آن به علت داشتن اسید زیاد، بسیار ترش است، ولی میوه‌‌ رسیده‌‌ آن به رنگ قرمز تیره و خوشمزه و شیرین است.
این میوه در تابستان، عرضه و معمولاً به‌صورت تازه مصرف می‌‌شود، ولی به‌صورت خشک، مربا، کنسرو، ترشی، آبمیوه، سس، نکتار، ژله، مارمالاد، سرکه، لواشک و قرص‌های آنتی‌اکسیدان نیز مورد استفاده قرار می‌‌گیرد.

ارزش غذایی زغال‌اخته

این میوه حاوی مقادیر زیادی آهن، کلسیم، اسید فولیک، ویتامین‌های E, B1, B2, C و فلاوونوئیدها است. زغال‌اخته حاوی بیش از ۱۰ درصد تانن، قند، پکتین، اسیدهای آلی و رنگدانه است. این میوه خوشمزه کم‌کالری است و باعث اضافه وزن نمی‌شود. همچنین این میوه منبع خوبی برای فیبر است. آنتوسیانین موجود در زغال‌اخته رنگدانه‌ای از گروه فلاوونوئیدها می‌‌باشد که عامل رنگ قرمز در گوجه‌فرنگی  و دیگر میوه‌ها است. میوه‌های خانواده گیلاس (cherry) و زغال‌اخته (cornelian cherry) حاوی مقادیر بالای آنتوسیانین هستند. حدود ۱۷ ترکیب  آنتی‌اکسیدان  از خانواده‌‌ گیلاس استخراج شده است که ویتامین‌هایC و E ‌و ملاتونین نیز جزء آنها هستند (آنتی‌اکسیدان‌ها  مقاومت بدن در برابر بیماری‌های غیر واگیر را بالا می‌‌برند و به پیشگیری از صدمه به سلول‌ها و بافت‌های بدن و در نهایت پیشگیری ازبیماری‌هایی چون بیماری قلبی، سرطان، دیابت، تصلب شرایین، آب‌مروارید، آرتروز و آرتریت کمک بسزایی می‌‌کنند).

انواع سرطان

مواد مغذی موجود در زغال‌اخته از رشد سرطان‌های ریه، کولون (قسمتی از روده بزرگ) و تکثیر سلول‌های سرطان خون بدون تاثیر بر سلول‌های سالم جلوگیری می‌کنند. خصوصیات منحصر به فرد زغال‌اخته قابلیت بالایی در جلوگیری از انتقال سرطان در بدن دارد. برای جلوگیری از سرطان باید از زغال‌اخته به‌طور کامل بهره‌مند شد، نه فقط از عصاره آن. همچنین ترکیبات موجود در آن برای جلوگیری از سرطان پروستات، پوست و شش  نیز موثر می‌باشد.

بیماری‌های قلبی
مصرف زغال‌اخته به کاهش بیماری‌های قلبی کمک می‌کند. علت این امر سطح بالای آنتی‌اکسیدان طبیعی به نام آنتوسیانین می‌‌باشد که در سبزیجات و میوه‌های با رنگ تیره ‌‌یافت می‌شود. در‌‌ یک مطالعه بلند‌مدت روی تعدادی از زنان مشخص شد، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی در زنانی که رژیم غذایی مناسب با مقدار زیاد آنتوسیانین را اجرا می‌کردند به‌طور عمده‌ای کاهش ‌‌یافت.

کاهش سطح کلسترول
زغال‌اخته به کاهش سطح کلسترول نیز کمک می‌کند. پلی‌فنول‌های موجود در زغال‌اخته باعث کاهش کلسترول خون می‌شوند و برای سلامتی قلب مفید هستند. زغال‌اخته در میان میوه‌های مصرفی متداول دارای بالاترین سطح پلی فنول می‌باشد. زغال‌اخته باعث کاهش کلسترول بد خون‌‌یاکلسترولLDL و حفظ کلسترول خوب خون ‌‌یا کلسترول HDL  می‌‌گردد و از این طریق باعث کاهش خطر بیماری‌های قلبی عروقی می‌‌شود.

عفونت مجاری ادراری  و سنگ کلیه
مصرف عصاره زغال‌اخته برای پیشگیری از بروز عفونت در مجاری ادراری مفید است. علت این است که زغال‌اخته ادرار را اسیدی می‌کند که حاوی‌‌یک عامل ضد باکتری به نام هیپوریک اسید و همچنین ترکیبات دیگری (تعدادی از متخصصان تغذیه بر این باورند که اثرات دفاعی زغال‌اخته به دلیل وجود اسید تانیک است که فقط در زغال‌اخته و سنبل کوهی‌‌ یافت می‌شود که باعث جلوگیری از چسبندگی باکتری‌ها به دیواره‌های مثانه و بروز عفونت می‌شود، به عبارت دیگر زغال‌اخته به خروج باکتری‌ها از بدن کمک و از رشد و تکثیر باکتری و ایجاد عفونت جلوگیری می‌کند) است که از چسبیدن باکتری بیماری‌زای اشرشیاکلی به دیواره مجرای ادرار جلوگیری می‌کند و موجب دفع آن از طریق ادرار می‌شود. باکتری اشرشیاکلی عامل ۹۰ درصد عفونت‌های مجاری ادراری است.‌‌
یکی از متداول‌ترین عفونت‌‌ها، التهاب مثانه است که به‌ویژه در خانم‌ها شایع است. به نظر می‌‌رسد اسید بنزوئیک موجود در زغال‌اخته نیز در ایجاد این خواص درمانی و پیشگیری نقش داشته باشد؛ هر چند تحقیقات اخیر نشان می‌‌دهند که این اثر احتمالاً به دلیل وجود پلیمری در زغال‌اخته می‌باشد که ماهیت آن هنوز شناخته نشده است. این ملکول ناشناخته از اتصال اشرشیا کلی، به دیواره‌‌ مثانه و مجاری ادراری جلوگیری می‌‌کند و به این ترتیب، از رشد و تکثیر باکتری و ایجاد عفونت، جلوگیری می‌‌کند. زغال‌اخته حاوی کوئینیک اسید است، ترکیبی از اسید غیر معمول در بدن که تجزیه نمی‌شود بلکه از طریق ادرار دفع می‌شود.
آب زغال‌اخته برای افراد مبتلا به سنگ‌های کلیه و ادرار بدبو مؤثر است، زیرا با اسیدی کردن ادرار در رفع آن اثر چشمگیری دارد، بخصوص اگر سنگ کلیه از جنس کلسیمی باشد. وجود کوئینیک اسید باعث می‌شود تا مقدار اسید در ادرار کاهش‌‌یابد و همچنین از تشکیل سنگ توسط کلسیم و ‌‌یون فسفات جلوگیری می‌کند.
در بیمارانی که سنگ‌های کلیه در آنها مجددا عود می‌کند، مصرف آب زغال‌اخته کلسیم ‌‌یونیزه شده را در ادرارشان به مقدار ۵۰ درصد کاهش می‌دهد.

کاهش وزن

زغال‌اخته از دو طریق در کاهش وزن موثر است: نخست این که زغال‌اخته مانند تنظیم کننده‌‌ انسولین عمل می‌‌کند. این ماده‌‌ غذایی تأثیر انسولین و انباشتگی چربی‌ها را کاهش می‌‌دهد و در روند از بین بردن چربی‌ها شرکت می‌‌کند. دوم این‌که زغال‌اخته به دفع سموم و چربی‌هایی که در بافت‌های بدن تجمع می‌‌کنند ‌‌یاری می‌‌رساند. تجمع سموم و چربی‌ها در بافت‌های بدن عامل التهاب و احتباس آب محسوب می‌‌شود.

عفونت و اسهال

زغال‌اخته جزو میوه‌هایی است که از بروز عفونت جلوگیری می‌کنند. جوشانده زغال‌اخته در مداوای اسهال معمولی و اسهال خونی اثر دارد، به این صورت که باید ‌‌یک قاشق سوپخوری زغال‌اخته را با فنجانی آب سرد مخلوط کرده و آن را به مدت ۵ دقیقه بجوشانید و پس از ۱۵ دقیقه دم کشیدن، آن را صاف کرده و هر روز ۲ تا ۶ فنجان از آن بنوشید.

سایر فواید
ابوعلی‌سینا، دانشمند و پزشک مشهور، آب زغال‌اخته را برای شست‌وشوی زخم‌های جلدی و گرد ریشه آن را برای التیام زخم‌ها به‌کار می‌برد.  با تمام این خواص مفید، مصرف بیش از اندازه زغال‌اخته باعث تهوع، اسهال، دل به‌ هم‌خوردگی و سردرد می‌شود.
مقدار فروکتوز و گلوکز زغال‌اخته کم است و مصرف آن برای افراد چاق و بیماران دیابتی مشکلی به وجود نمی‌آورد. حتی جوشانده‌‌ برگ آن با گل توت‌فرنگی  برای درمان دیابت (مرض قند) مؤثر است.
هورمون ملاتونین موجود در آن خواب انسان را راحت و عمیق می‌‌کند. این عمل به‌طور طبیعی و روزمره انجام می‌‌شود. این هورمون مسئولیت تنظیم ریتم ۲۴ ساعته روز و شب بدن را به عهده دارد. زغال‌اخته حاوی مقادیر زیادی ملاتونین است.
پوست زغال‌اخته تب‌بر است و در رفع اسهال مؤثر می‌‌باشد. حتی میوه‌‌ آن نیز اثر قابض دارد، از این‌رو خوردن آن در رفع اسهال و ورم معده مؤثر می‌باشد. برای درمان اسهال بهتر است ‌‌یک قاشق سوپخوری زغال‌اخته را با ‌‌یک فنجان آب سرد مخلوط نموده و آن را به‌مدت ۵ دقیقه بجوشانید و پس از ۱۵ دقیقه دم کشیدن آن را صاف کرده و هر روز ۲ تا ۶ فنجان بنوشید.
محققی به نام دکتر leclerc,h نشان داده است که جوشانده‌‌ پوست زغال‌اخته در درمان بیماری مالاریا مؤثر است. جوشانده‌‌ ۶۰ گرم پوست درخت زغال‌اخته در ‌‌یک لیتر آب اثر تب‌بر و ضد مالاریا دارد. جوشانده‌‌ فوق را باید به‌تدریج صبح و ظهر و شب به میزان ۱‌‌یا ۲ استکان با کمی قند میل نمود.
زغال‌اخته در بند آمدن خون مؤثر است. در این رابطه ابوعلی سینا دانشمند و پزشک مشهور اسلام، آب زغال‌اخته را برای شست‌وشوی زخم‌های جلدی و گرد ریشه آن را برای التیام زخم‌ها بکار می‌‌برد.

شربت زغال‌اخته ضد عطش است. خصوصاً در تابستان برای جلوگیری از گرمازدگی، نوشیدن شربت آن بسیار مؤثر است.

عسل و دارچین زوج جادویی

عسل و دارچین به تنهایی خواص و فواید فوق العاده ایی دارند و با کمک هم می توانند بر بسیار از ناخوشی ها و بیماری ها غلبه کنند. عسل درمان بخش هر نوع بیماری است و بدون ایجاد عوارض جانبی می تواند بسیاری از بیماری ها را درمان کند. به عقیده ی بسیاری از متخصصان، با اینکه عسل شیرین است اما اگر به میزان و دز دارو خورده شود برای بیماران دیابتی نیز مشکلی پیش نمی آورد. وقتی عسل با دارچین مخلوط می شود معجزه ی آن بیشتر شده و درمان بخش تر است. برای آشنایی بیشتر با خواص عسل و دارچین این مطلب را تا آخر مطالعه کنید.
بیماری های قلبی
عسل را با پودر دارچین مخلوط کنید و برای صبحانه به جای شکلات صبحانه و انواع مرباهای صنعتی میل کنید. این معجون طبیعی میزان کلسترول را پایین می آورد و درمان بخش بیماری های قلبی است. برای افرادی که قبلا دچار حمله ی قلبی شده اند نیز توصیه می شود هر روز برای صبحانه از این معجون طبیعی استفاده کنند. مصرف منظم معجون عسل و دارچین ضربان قلب را تقویت می کند. زمانیکه کلسترول خون تان پایین و قلب تان قوی باشد بیماری های قلبی نیز از شما دور می شود.
آرتریت
افرادی که از آرتریت رنج می برند میتوانند هر روز صبح و شب، دو قاشق عسل و یک قاشق پودر دارچین را با یک فنجان آب داغ مخلوط و میل کنند. اگر این افراد به طور مرتب این کار را تکرار کنند قدمی بزرگ دردرمان بیماری خود برخواهند داشت.
عفونت های مثانه
اگر دچار عفونت مثانه شده اید دو قاشق غذاخوری پودر دارچین و یک قاشق چایخوری عسل را در یک لیوان آب ولرم حل کرده و میل کنید. این شربت میکروب های مثانه را از بین می برد.
دندان درد
اگر دندان درد دارید و به هر دلیلی نمی توانید به دندان پزشک مراجعه کنید یک قاشق چایخوری پودر دارچین را با ۵ قاشق چایخوری عسل مخلوط کرده و روی دندان دردناک قرار دهید. هر روز ۳ مرتبه این کار را تکرار کنید تا زمانیکه درد کاملا از بین برود.
کلسترول
اگر در دو لیوان چای دو قاشق غذاخوری عسل و سه قاشق چاخوری پودر دارچین ریخته و میل شود در عرض دو ساعت میزان کلسترول بالای خون به میزان ۱۰ درصد کاهش می یابد. اگر افرادی که از کلسترول بالا رنج می برند هر روز سه مرتبه از این ترکیب میل کنند گام بزرگی در درمان بیماری خود بر می دارند.
سرماخوردگی و گریپ
افرادی که دچار سرماخوردگی و گریپ می شوند باید به مدت سه روز و روزانه یک قاشق غذاخوری عسل را با یک چهارم قاشق پودر دارچین مخلوط کرده و میل کنند. این شربت طبیعی سرفه های مزمن و گریپ را درمان و سینوس ها را آزاد می کند.
معده درد
اگر از معده درد یا حتی زخم معده رنج می برید باز هم ترکیب عسل و دارچین را دریابید. مقداری عسل را با دارچین مخلوط کرده و میل کنید.
گاز معده
بر اساس نتایج پژوهش های هندی و ژاپنی، اگر عسل با پودر دارچین مخلوط و مصرف شود گاز معده متعادل می شود. برای افرادی که از گاز زیاد معده رنج می برند توصیه می کنیم عسل و دارچین غافل نشوند.
سیستم ایمنی بدن
مصرف روزانه و مرتب عسل و پودر دارچین باعث تقویت سیستم ایمنی بدن شده و به این ترتیب بدن ما را از گزند باکتری ها و ویروس ها در امان می دارد. متخصصان معتقدند که عسل به میزان قابل توجهی حاوی ویتامین های متعدد و آهن می باشد. مصرف مداوم عسل قدرت دفاعی گلبول های سفید را در برابر باکتری ها و بیماری های عفونی بالا می برد.
مشکل سوء هاضمه
اگر قبل از صرف غذا مقداری پودر دارچین را روی دو قاشق غذاخوری عسل بپاشید و میل کنید باعث می شود حالت اسیدی معده تسکین پیدا کرده و دستگاه گوارش سنگین ترین غذاها را به راحتی هضم کند.
برای طول عمر
اگر به طور مرتب چای عسل و پودر دارچین میل کنید پیری را از خود دور می کنید. برای تهیه ی این چای لازم است که ۴ قاشق عسل و یک قاشق پودر دارچین را در سه فنجان آب  ریخته و اجازه دهید بجوشد تا مانند چای شود. روزانه سه مرتبه، یک چهارم فنجان از این چای را میل کنید. این چای عسل و دارچین پوست شما را نرم و لطیف می کند و پیری آنرا به تاخیر می اندازد.
بیماری های پوستی
به میزان مساوی عسل و پودر دارچین را باهم مخلوط کرده و روی مناطقی از پوستتان که دچار اگزما، زخم و هر نوع عفونت پوستی شده قرار دهید.
کاهش وزن
صبح ها نیم ساعت قبل از صبحانه و شب ها قبل از خواب، عسل و پودر دارچین را در یک فنجان آب جوش حل کرده و میل کنید. اگر اینکار را به طور منظم انجام دهید وزن تان کاهش پیدا می کند. نوشیدن عسل و دارچین از تجمع چربی ها در بدن پیشگیری می کند.
سرطان
محققان ژاپنی و استرلیایی به این نتیجه رسیده اند که سرطان معده و استخوان با مصرف عسل و دارچین درمان پذیر است. افرادی که از این بیماری ها رنج می برند باید به طور مرتب و روزانه یک قاشق غذاخوری عسل را با یک قاشق چایخوری دارچین مخلوط کرده و هر روز سه مرتبه میل کنید. این کار را به طور مرتب یک ماه انجام دهید.
خستگی و پیری
پژوهش های اخیر نشان داده است که قند موجود در عسل برای بالا بردن قدرت بدن مفید است. دانشمدان معتقدند افراد سالخورده ای که عسل و دارچین مصرف می کنند سرحال تر و چابک تراند. متخصصان به این افراد توصیه می کنند نصف قاشق غذاخوری عسل را در یک لیوان آب حل کرده و مقداری پودر دارچین به آن اضافه کنند و روزانه صبح و بعد از ظهر میل کنند.
بوی بد دهان
مردم آمریکای جنوبی هر روز صبح قبل از خارج شدن از خانه با محلول عسل و دارچین قرقره می کنند. برای خوشبو شدن دهان یک قاشق چایخوری عسل را در آب داغ حل و مقداری دارچین به آن اضافه کنید، اجازه دهید محلول تان اندکی خنک شود و با آن قرقره کنید.

نگرانی را در سفره غذا نگذارید

رابطه ی بین استرس، اضطراب و نگرانی با ازدیاد فشار خون از دیرباز شناخته شده است. دیده شده است که در مقابله با بلا یای طبیعی و در مقابله با شرایط سخت زندگی فشار خون افزایش یافته است. ماشینی شدن زندگی و سست شدن کانون های خانوادگی سنتی و فشارهای اقتصادی شخص را آ‌سیب´ پذیر کرده و فشارخون او را بالا  می برد.
مهم ترین عوامل بالا برنده ی فشار خون علا وه بر نمک، نورو– آ‌ندوکرین ها هستند که به تاثیرات ناشی از شرایط نامناسب محیط اجتماعی در انسان جواب مثبت می دهند، تحریکات روانی حاصل از بالا  رفتن جواب دفاعی بدن، اشتها را برای دریافت نمک بیشتر می کنند. به همین جهت میزان استرس در افراد یک اجتماع با میزان مصرف نمک در آ‌ن اجتماع ارتباط مستقیم دارد.

دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که در بالا  رفتن فشار خون، نمک به طور مستقیم موثر نیست، بلکه تحریکات روانی  اجتماعی است که موجب تمایل بیشتر به خوردن نمک می شود.
چنانچه استرس کوتاه مدت باشد، متابولیسم هورمون ها کمتر تحت  تاثیر قرار خواهند گرفت و آ‌ثار آ‌ن قابل برگشت است ولی اگر طولا نی باشد، آ‌ثار مخرب آ‌ن غیرقابل ترمیم است. اثرات استرس می تواند احساسی، روانی یا فیزیولوژیکی (بالا  رفتن فشار خون، اختلا لا ت گوارشی، عوارض پوستی و سردرد) باشد که در تمام این حالا ت احتیاجات تغذیه ای بدن تحت تاثیر قرار می گیرد.
اثر استرس روی بدن:
استرس روی فعالیت سیستم مرکزی اثر می گذارد و ترشح هورمون ها را بالا  می برد. غدد فوق کلیوی ترشح اپی نفرین و نوراپینفرین را تا ده برابر یا بیشتر افزایش می دهند. عمل این دو هورمون افزایش جریان خون به کبد است و نتیجه ی آ‌ن تخریب سریع گلیکوژن، پروتئین ها و چربی ها است.
استرس، ترشح هورمون بثٴا را از غده هیپوفیز افزایش می دهد که این هورمون غده ی فوق کلیه را تحریک   کرده و باعث ترشح هورمون های استروئیدی می شود. یکی از این هورمون ها کورتیزول است که سنتز پروتئین های مختلف و همچنین سنتز آ‌نزیم های موثر در متابولیسم چربی ها را تسریع می کند، پس از یک دوره ی کوتاه مدت استرس، سنتز چربی ها تسریع می شود و گاهی شخص بیشتر غذا می خورد و چاق می شود.
پس از یک دوره ی طولا نی مدت استرس، در بدن شخص مقدار بیشتری چربی و مقدار کمتری پروتئین موجود است. استرس باعث افزایش هورمون رشد نیز می شود که مسئول سنتز پروتئین های جدید است.
اثر استرس روی متابولیسم قندها:
در طول استرس، مقاومت بدن در مقابل عمل انسولین به وجود می آ‌ید و در نتیجه مقاومت به گلوکز افزایش می یابد و بدن به تصور اینکه مقدار گلوکز خون کم شده است، تبدیل گلیکوژن کبدی به گلوکز را افزایش می دهد و قندخون علی رغم وجود انسولین در خون بالا  می رود. بالا  رفتن قند خون و پیدایش قند ادرار از علا مات اولیه ی استرس هستند.
اثر استرس روی متابولیسم چربی ها:
در نزد افراد مبتلا  به استرس، مقدار اسیدهای چرب آ‌زاد خون بالا  می رود که علت آ‌ن تشدید تجزیه ی چربی ها می باشد. مقدار این اسیدهای چرب بیشتر از آ‌ن است که بدن بتواند برای سوخت، همه ی آ‌نها را مصرف کند، به همین جهت این اسیدهای چرب وارد کبد شده و تبدیل به تری گلیسریدها می شوند و چون مقدار آ‌نها زیاد است، در کبد باقی مانده و ایجاد کبد چرب می کنند که کبد چرب پیش ساز سیروز کبدی و سرطان کبد است.

اثر استرس روی متابولیسم پروتئین ها:
در شخص مبتلا  به استرس تخریب پروتئین ها نیز سریع است و باعث تعادل منفی ازت می شود که روی اشتها اثر می گذارد و گاهی شخص نمی تواند به طور طبیعی غذا بخورد. با کم شدن ازت بدن و کمی اشتها، شخص وزن خود را از دست می دهد و وزن از دست رفته با دریافت کالری اضافی جبران نخواهد شد.
اثر استرس روی متابولیسم ویتامین ها و مواد معدنی:
استرس میزان احتیاج به ویتامین های ٴ ،ا ،ا و مواد معدنی مانند کلسیم، فسفر و روی را نیز بالا  می برد.
اثر استرس روی قلب و عروق:
علا وه بر ازدیاد فشارخون، اختلا ل در ریتم قلب نیز از علا ئم استرس است. در استرس های پیشرفته، به علت اختلا لا ت هورمونی (افزایش ترشح کاته کولا مین از غده ی فوق کلیه) از طرفی حجم آ‌ب بدن زیاد شده و باعث ادم ریه و نارسایی قلب می شود و از طرف دیگر احتیاج به اکسیژن افزایش پیدا کرده و در بافت عروق، کمبود اکسیژن به وجود می آ‌ید و این بافت نمی تواند چربی را که روی آ‌ن رسوب کرده کاتابولیزه کند. در چنین شرایطی برای کسب انرژی لا زم از گلیکولیز بی هوازی استفاده می کند که نتیجه ی آ‌ن تولید اسید لا کتیک است. این جسم چسبندگی پلا کت ها را افزایش داده و زمینه را برای به وجود آ‌مدن ترومبوز آ‌ماده می کند. استرس همچنین باعث آ‌نژین صدری یا انفارکتوس نیز می شود.
لا زم به یادآ‌وری است که کسانی که ورزش می کنند، چنانچه دچار استرس فیزیکی یا روانی شوند، خیلی کمتر از کسانی که فعالیت جسمی ندارند، در معرض خطر امراض قلبی قرار می گیرند.
به طور کلی فقط خود شخص است که می تواند با استرس مقابله کند، به این معنی که باید با ناملا یمات مبارزه کند و اوقات فراغت را به کسب دستاوردهای مثبت اختصاص دهد.
تجربه نشان داده است که کسانی که اعتقادات مذهبی قوی دارند، کمتر در معرض حمله ناملا یمات قرار می گیرند.

تغذیه برای مبتلایان به واریس

واریس نوعی بیماری است که به صورت برجسته شدن و بیرون زدن وریدها تظاهر کرده و ممکن است در اعضای مختلف بدن (مری،کولورکتال و…) دیده شود، ولی عموما واریس را به عنوان درگیری عروق اندام تحتانی می‌شناسند. دریچه‌های لانه کبوتری که به صورت یک طرفه به سمت قلب باز می‌شوند، در بازگرداندن خون از اندام‌های تحتانی به قلب  در برابر جاذبه زمین نقش موثری دارند.
در صورت هر گونه اختلال در عملکرد این دریچه‌ها، خون در وریدها تجمع یافته و سبب تورم در سیاهرگ‌ها می‌شود. یک نفر از هر ۵ نفر در دنیا مبتلا به واریس است. متوسط سن بروز در مردان ۳۷ سال و در زنان ۴۳ سال می‌باشد. بارداری و هورمون پروژسترون از عواملی هستند که احتمال وقوع بیماری را افزایش می‌دهند، بنابراین شاهد بروز بیشتر واریس در زنان نسبت به مردان هستیم.

پیشگیری :

پیروی از رژیم غذایی متعادل و فعالیت بدنی جهت جلوگیری از اضافه وزن.
مصرف میوه و سبزیجات.
کاهش مصرف چربی  به خصوص چربی اشباع و قندهای ساده.
از آنجایی که یبوست یکی از دلایل تشدید واریس است، بنابراین استفاده از مواد غذایی حاوی فیبر (غلات سبوسدار، میوه و سبزیجات) توصیه می‌شود.
عدم مصرف سیگار و الکل.
عدم ایستادن به مدت طولانی، بدون تحرک.
موارد ذکر شده، علاوه بر پیشگیری، در درمان واریس نیز موثرند.

درمان

چند توصیه اگر میخواهید کفش بخرید

بیشتر مردم به فکر سلامت پاهایشان نیستند و آن را چندان مهم نمی‌دانند. در حقیقت آن‌ها تنها زمانی به یاد این عضو حیاتی می‌افتند که مشکلی برایش ایجاد شده باشد، در حالی که متخصصان، نظری بر خلاف این دارند. آن‌ها عقیده دارند پا یکی از مهم‌ترین اعضای بدن است و به دلیل حساسیت و نقش مهمی که ایفا می‌کند، باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد. علاوه بر این، برای راه رفتن و تحرک داشتن نیز باید پاها را سالم نگه داریم و قدر آن را بدانیم. بسیاری از مشکلاتی که برای پاها ایجاد می‌شود، با کمی دقت و مراقبت بیشتر قابل پیشگیری است.بنابراین بهتر است به فکر راه‌حلی برای آن‌ها باشید .در آستانه سال نو، طبق سنت دیرین مردم این دیار کهن، خرید لباس نو بخصوص کیف و کفش برای استقبال از بهار، شهروندان را به جنب و جوش وا می دارد. این مقاله به شما کمک خواهد کرد تا به یک سری نکات در زمینه خرید کفش‌های نامناسب که برای سلامتی پاهای شما مضر است آشنا شوید.

کفش جهت حفاظت پاست، ولی بعضی‌ها شیکی را به راحتی پا ترجیح می‌دهند. کفش نامناسب و تنگ واقعا زجرآور است و نباید راحتی پا را فدای شیکی کفش کنیم و هنگام خرید کفش کرد. کفش را بعد از ظهر بخرید، چون اندازه پا در بعد از ظهر حدود ۸ درصد بزرگ‌تر از پا هنگام اوایل صبح است. انگشتان پا باید حدود یک سانتی‌متر با جلوی کفش فاصله داشته باشند. کفش با پاشنه خیلی بلند نخرید و در صورت خرید، بیش از ۳ ساعت در روز از آن استفاده نکنید.

کجی شست پا
حتما دیده‌اید که در قاعده شست بعضی از پاها برجستگی وجود دارد. به این برجستگی بونیون گفته می‌شود. کسی که استعداد این عارضه را داشته باشد، اگر کفش تنگ بپوشد، چون شست پا به طرف خارج و انگشتان دیگر انحراف پیدا می‌کند، احتمال برجسته شدن بونیون و درد و کجی شست پا که به آن هالوکس والگوس می‌گویند، بیشتر می‌شود که در بعضی مواقع بسیار دردناک است و منجر به عمل جراحی خواهد شد.

درد پاشنه
در پا و مچ پا، ۲۶ استخوان وجود دارد که استخوان پاشنه بزرگ‌ترین آنهاست. طبق گزارش انجمن جراحان پا و مچ پای آمریکا در سال ۲۰۱۰، درد مچ پا شایع‌ترین درد در پاست. درد پاشنه پا یا در قدام یا در خلف و یا در سطح کف پایی آن می‌باشد و مهم‌ترین علتش، پوشیدن کفش تنگ است.

بدشکل شدن انگشتان پا
انگشت چکشی نوعی خارج شدن از شکل طبیعی انگشتان پاست که بیشتر در اثر پوشیدن کفش تنگ ایجاد می‌شود. در این عارضه مفاصل انگشتان پا بد شکل می‌گردد، به‌خصوص کسانی که دیابت دارند بیشتر در معرض آن قرار دارند. برای بچه‌ها باید به طور مرتب کفش جدید خریداری شود، چون پای آنها رشد می‌کند و کفش تنگ باعث کج شدن انگشتان آنها در سنین بالاتر می‌شود.

در خانم ها
اگر علاوه بر کفش تنگ، کفش پاشنه بلند هم بپوشند، مشکل مضاعف می‌شود. در انتهای همین مطلب مشکلات کفش پاشنه بلند نیز توضیح داده شده است.

افراد مبتلا به دیابت
کفش تنگ در افراد دیابتی باعث ایجاد زخم‌هایی در پا می‌شود که گاهی اوقات غیرقابل درمان و حتی منجر به قطع پا می‌گردد. چون حس در پای افراد دیابتی کم است و گاهی حس ندارند، بنابراین متوجه زخم نمی‌شوند و این زخم‌ها عمیق‌تر و عفونی می‌شوند و گاهی عفونت به استخوان می‌رسد و منجر به قطع پا می‌شود. بنابراین کفش افراد دیابتی باید فضای کافی برای انگشتان داشته باشد، نرم باشد، مرتب کفش‌ها را بشویند و جوراب‌ها را عوض کنند و همیشه پا خشک باشد؛ یعنی از پوشیدن کفش با پای مرطوب خودداری ورزند.

درد پا
پوشیدن کفش تنگ باعث درد پا می‌شود. با گذشت زمان چربی موجود در کف و پاشنه پا نازک شده و باعث درد پا می‌شود. کفش تنگ این عارضه را تسریع می‌کند. بنابراین به‌خصوص هنگام ورزش یا استفاده از تردمیل در نوع کفش دقت کنید. کفشی بپوشید که تنگ نباشد، کف آن به اندازه کافی «padding» داشته باشد، فضای کافی جهت انگشتان و طرفین کفش وجود داشته باشد و به‌خصوص هنگام دویدن، پاشنه پا به درستی در قسمت عقب کفش قرار بگیرد. هنگام خرید کفش ورزشی دنبال ارزانی نباشید و کفش مناسب و اندازه پا با شرایط بالا بخرید.

مچ پای متورم
کفش تنگ باعث فشرده شدن پا می‌شود و مایع به طرف مچ پا می‌آید و مچ پا متورم و دردناک می‌گردد، یا اگر مچ پا متورم و دردناک است، بدتر می‌شود.

پینه،میخچه وتاول
کفش تنگ باعث ایجاد پینه، میخچه و تاول می‌شود. اگر مرتب کفش تنگ می‌پوشید، با گذشت زمان بدن با بافتی به شکل تاول که محتوی مایع است، سعی در حفاظت قسمت‌های برجسته پا می‌کند. خود تاول می‌تواند مرتب تحریک و دردناک شده و درد آن باعث خراب شدن ایام شما ‌گردد. گاهی پوست جهت حفظ خود در برابر کفش تنگ سخت می‌شود که به آن میخچه می‌گویند و گاهی پینه ایجاد می‌شود.

فرو رفتن ناخن در گوشت
حتی با پوشیدن جوراب تنگ هم ممکن است این اتفاق بیفتد که معمولا شست پا گرفتار می‌شود. در این حالت ناخن به مرور داخل پوست مجاور رشد می‌کند و باعث درد و گاهی اوقات عفونت می‌شود. پاهای خود را در آب گرم گذاشته، به آرامی پوست را از روی ناخن به عقب بکشید و با دقت ناخن را بگیرید. برای پیشگیری از این عارضه کفش تنگ را کنار بگذارید، ناخن‌ها را خیلی کوتاه نکنید و آن‌ها را به صورت منحنی در نیاورید.

پای ورزشکاران
پوشیدن کفش تنگ در درازمدت باعث شرایطی در پا می‌شود که به آن پای ورزشکاران (Athlete’s foot) می‌گویند که پایی خشک همراه با خارش و سوزش بین انگشتان پا یا در کف پا است و در اثر رشد قارچ ایجاد می‌شود. چون قارچ محیط گرم و مرطوب را دوست دارد و کفش تنگ باعث عرق پا می‌شود، بنابراین محیط جهت رشد قارچ ایجاد می‌گردد. اگر دچار این عارضه شدید، پاها را روزانه شست‌وشو دهید، آنها را به خوبی خشک کرده و از داروهای ضد قارچ موضعی استفاده کنید و با پوشیدن کفش سبک و راحت و جادار، به پا اجازه نفس کشیدن بدهید و جوراب‌ها را مرتب عوض کنید.

چند نکته در مورد کفش پاشنه‌بلند

اندر خواص چای سبز

مصرف چای سبز در تعداد انگشت شماری از خانواده ها رایج است اما این اطمینان وجود دارد که افراد با آگاهی از فواید این چای بیشتر به سمت مصرف این نوشیدنی باارزش جذب می شوند. اخیرا از فواید بسیار چای سبز صحبتهای زیادی می شود و حتی چای را بهترین نوشیدنی پس از آب می دانند. هم چای سیاه و هم چای سبز دارای رنگدانه هایی هستند که اثر کاهش ابتلا به سرطانهای مختلف در آنها دیده شده است. زمانی که چای با غلظتی مناسب دم بکشد، تنها محتوی نیمی از کافئین یک فنجان قهوه است. با این حال چای بدون کافئین هم وجود دارد.مردم چین از دیرباز چای سبز را به عنوان یک نوشیدنی دارویی مصرف کرده و می کنند و به دلیل اهمیت ویژه این گیاه، اصول خاصی نیز برای تهیه آن دارند. به تازگی علاوه بر مردم چین، چای سبز در بسیاری از کشورهای جهان طرفداران فراوانی یافته است. دلیل اصلی این استقبال، آشنایی مردم دیگر کشورها با خواص درمانی این نوع نوشیدنی است. هرچند در مواردی توصیه و پیشنهاد مردم به یکدیگر عامل اصلی مصرف برخی مواد غذایی یا نوشیدنیها است اما در مورد چای سبز علاوه بر توصیه دهان به دهان، پژوهشگران نیز خواص دارویی آن را تایید کرده اند. نوشیدن روزانه سه تا چهار فنجان چای سبز مانع از ابتلا به بسیاری از بیماریها می شود. پژوهشگران ۲۵ مورد را به عنوان دلایل اصلی مصرف چای سبز می دانند.

گیاه چای در آب و هوای گرم رشد می کند. برای تولید چای معمولا برگهای کوچکتر و جوانتر انتخاب می شوند. در مجموع سه نوع چای وجود دارد: چای سیاه، چای سبز و چای اولانگ (نوعی چای چینی). مزیت چای سبز بر چایهای دیگر این است که کمتر تحت تاثیر فرآیند قرار گرفته و ترکیبات موجود در آن پایدار باقی مانده است. چای سبز به عنوان یک ترکیب ضدسرطان و آنتی اکسیدان شناخته شده است. تحقیقات نشان می دهد که نوشیدن مرتب چای سبز می تواند در پیشگیری و درمان بیماریهای لاعلاجی مثل سرطان بسیار موثر باشد.

بسیاری از خواص چای سبز مربوط به ماده ای به نام کاتچین است که فعالیت آنتی اکسیدانی آن بسیار بالا بوده و نسبت به آنتی اکسیدانهای معروفی چون ویتامینهای C و E بسیار قویتر عمل می کند. نوشیدن چای سبز می تواند احتمال ابتلا به بیماریهای مختلف را کاهش دهد؛ از بیماریهای ساده باکتریایی گرفته تا بیماریهای مزمنی چون بیماریهای قلبی، سکته، سرطان، مشکلات دهانی دندانی، و استئوپرز. گیاه چای گل بزرگی است که دارای برگهای همیشه سبز است و همانطور که اشاره شد، چای سبز بومی کشور چین است و در آن کشور بیش از پنج هزار سال مورد مصرف بوده است. امروزه چای در تمامی نقاط آسیا و بخشهایی از خاورمیانه و آفریقا نیز کشت می شود. چای سیاه تخمیر داده می شود و به اندازه چای سبز سالم نیست. چای سبز تخمیر داده نمی شود و چای اولانگ نیمه تخمیر شده است.

مروری بر خواص چای سبز:

پیشگیری و درمان سرطان:

چای سبز حاوی ترکیباتی بنام کاتچین، فیتوکمیکال و پولیفنول است که این ترکیبها نوعی آنتی اکسیدان (Antioxidant) محسوب می شوند. آنتی اکسیدان قابلیت مبارزه با سلولهای سرطانی را داراست. این ترکیب می تواند از رشد سلولها و تومورهای سرطانی جلوگیری کند. میزان شیوع سرطانهایی چون پستان،‌ کولون، ‌پوست، پانکراس و معده در بین افرادی که چای سبز می نوشند بسیار کمتر است. تحقیقات به عمل آمده نشان می دهد که افرادی که روزانه چای سبز می نوشند خطر ابتلا به سرطان خود را تا حد بسیار زیادی کاهش می دهند.

همچنین اشخاص مبتلا به سرطانهایی نظیر سرطان خون، ریه، معده، سینه و روده که چای سبز می نوشند در درمان بیماری خود کمک عمده ای می کنند. محققیق نوشیدن چای سبز را عاملی برای جلوگیری از ابتلا به سرطان می دانند چراکه میزان آنتی اکسیدانهای موجود در آن ۱۰۰ برابر تاثیرگذارتر از ویتامین C و ۲۵ برابر تاثیرگذارتر از ویتامین E است. توجه کنیم که ویتامین C و E به عنوان دو آنتی اکسیدان مهم مطرح هستند. به این ترتیب با نوشیدن چای سبز و دریافت آنتی اکسیدان، بدن در مقابل ابتلا به سرطان مصون می شود. تحقیقات نشان می دهد که در کشورهایی که مردم هر روز چای سبز مصرف می کنند موارد سرطان کمتر بوده است، هرچند بین این دو هیچ رابطه علت و معلولی تایید نشده است. اما چای سیاه فاقد چنین خاصیتی است. حتی اگر به مقدار زیاد چای سیاه مصرف کنید، احتمال ابتلا به سرطان روده، کیسه صفرا و مخاط رحم را افزایش می دهید. به افراد سرطانی نوشیدن دو یا سه فنجان چای سبز در روز پشنهاد می شود. در ژاپن با وجود بالاترین آمار در استعمال سیگار، کمترین مقدار سرطان ریه در آنها مشاهده شده است. مطالعات حاکی از آن است که مصرف بیشتر چای سبز با کاهش بروز سرطان سینه ارتباط دارد.

جلوگیری از بیماریهای قلبی عروقی:

یکی از عوامل اصلی امراض و حمله های قلبی، وجود کلسترول بالا در خون انسان است. چای سبز علاوه بر ویتامینهای A و C خود، باعث کاهش کلسترول در خون نیز می شود که این موضوع خطر حمله قلبی و امراضی از این دست را پایین می آورد. همچنین مصرف چای سبز می تواند از بروز بیماریهای قلبی عروقی جلوگیری کند. مصرف روزانه پنج فنجان چای سبز یا بیشتر می تواند تا ۶۱ درصد از بروز بیماریهای قلبی بکاهد. وجود رادیکالهای آزاد در سرخرگ می تواند منجر به بروز بیماریهای قلبی عروقی شود. در حالی‌که کاتچین موجود در چای سبز قادر است از پوشش درونی سرخرگ در برابر رادیکالهای آزاد محافظت کرده و به این وسیله از بروز بیماریهای قلبی جلوگیری کند. در ژاپن با وجود اینکه استعمال سیگار بسیار رایج و معمول است اما کمترین آمار بیماریهای قلبی در آنها گزارش شده است. عده ای دلیل این کاهش را مصرف زیاد چای سبز می دانند. همچنین از آنجاییکه چای سبز موجب کاهش کلسترول بد خون (LDL)، تری‌گلیسیرید و فیبرینوژن (پروتیینی در خون که در شکلگیری لخته خون نقش دارد) می شود، به این وسیله قادر است از بروز آرترواسکلروز (سخت شدن سرخرگها) پیشگیری کند. با مصرف چای سبز کلسترول خون به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. به این ترتیب می توان با نوشیدن چای سبز میزان کلسترول خون که یکی از شاخصهای مهم ابتلا به بیماریهای قلبی است را کاهش داد. پژوهشگران معتقدند حتی پس از سکته قلبی نیز نوشیدن چای سبز باعث ترمیم سلولهای آسیب دیده رگها و قلب می شود و روند ترمیم سلولها را تسریع می کند. نوشیدن روزانه حداقل سه فنجان چای سبز به بیماران قلبی توصیه می شود.

نکته دیگر این است که معمولا بعد از حمله قلبی پروتیینهایی در بدن تولید می شود که مرگ سلولی را به همراه دارد، درحالی که کاتچین موجود در چای سبز فعالیت این پروتیین را متوقف کرده و به این وسیله سکته های مغزی و قلبی را به حداقل رسانده و سرعت بهبود را افزایش می دهد. یکی از عناصر فعال در چای سبز به اندازه آسپرین از تجمع پلاکتهای خونی جلوگیری می کند که این امر گردش خون را بهبود می بخشد.

کاهش تری گلیسیرید:

کاتچین موجود در چای سبز ‌فعالیت آنزیم لیپاز (آنزیم مسوول هضم چربیها) پانکراس (لوزالمعده) را مهار می کند. در نتیجه، شکسته شدن چربی و تبدیل آن به اجزای قابل جذب با سرعت بسیار کمی صورت می گیرد. با توجه به اینکه افزایش تری‌گلیسیرید خون بعد از مصرف هر وعده غذایی یک ریسک فاکتور در بروز بیماریهای قلبی است، مصرف یک فنجان چای سبز در بین وعده های غذایی روشی مناسب در کاهش تری گلیسیرید خون است.

کاهنده فشارخون:

مصرف نیم تا ۵/۲ فنجان چای سبز در روز احتمال بروز پرفشاری خون را تا ۶۴ درصد کاهش می دهد. در حالیکه مصرف بیش از ۵/۲ فنجان در روز از بروز این بیماری تا ۵۶ درصد می کاهد. بنابراین روزانه مصرف سه الی چهار فنجان چای سبز توصیه می شود.

جلوگیری از دیابت:
معمولا با افزایش سن، قندخون هم کم کم بالا می رود، خصوصا اگر به رژیم غذایی خود توجه کافی نداشته باشیم. وزن به مرور زمان بالا رفته و به دنبال آن احتمال بروز دیابت نوع دو هم افزایش می یابد. مصرف روزانه پنج فنجان چای سبز می تواند از بروز دیابت جلوگیری کند. چای سبز قادر است از عوارض ناشی از دیابت همچون آب مروارید و بیماریهای کلیوی به طرز معجزه آسایی جلوگیری کند. اما چای سبز چطور قادر به کاهش قندخون است؟ به نظر می رسد ‌اصلی ترین مکانیسم، ‌مهار کردن فعالیت آنزیم آمیلاز بزاق و روده (آنزیم مسوول هضم نشاسته) است. با مهار شدن فعالیت این آنزیم، نشاسته با سرعت بسیار آهسته ای می شکند و در نتیجه قندخون با سرعت کمی بالا می رود. مصرف چای به همراه یک وعده غذایی سرشار از کربوهیدرات منجر به کاهش سرعت رها شدن گلوکز و کاهش جذب آن می شود و به این وسیله از ترشح انسولین جلوگیری می کند.

ضد انعقاد:
چای سبز خون را رقیق و از لخته شدن خون جلوگیری می کند. با مصرف گوشت و روغنهای غیراشباع گیاهی مثل روغن ذرت و سویا ترکیباتی در بدن ایجاد می شود که منجر به ایجاد پلاکهای خونی می شود، در حالی که با مصرف چای سبز می توان از ایجاد لخته های خونی جلوگیری کرد.

چای سبز و جوانی:
چای سبز را به عنوان داروی ضدپیری (Anti – Aging) می شناسند. دلیل اصلی آن وجود میزان قابل توجهی آنتی اکسیدان در چای سبز به ویژه آنتی اکسیدانهای موثر در حفظ شادابی و جوانی است. آنتی اکسیدانها یکی از شاخصترین عوامل برای حفظ سلامتی و شادابی سلولهای بدن اند که باعث به تعویق انداختن شروع روند پیری سلولها هستند.

کاهش وزن و چای سبز:
با نوشیدن چای سبز متابولیسم (سوخت و ساز) چربیهای بدن تسریع می شود و به این ترتیب چربی اضافی در بدن ذخیره نمی شود. پژوهشها نشان می دهد نوشیدن روزانه سه فنجان چای سبز می تواند تا ۷۰ کالری انرژی ناشی از سوخت چربیها ایجاد کند. همچنین چای سبز قادر است جذب روده ای گلوکز و چربی را کاهش دهد و به این وسیله منجر به کاهش وزن در فرد می شود. ثابت شده که افرادی که چای سبز مصرف می کنند دارای وزن پایین تری نسبت به افرادی هستند که چای سبز مصرف نمی کنند. چای سبز مانع از ذخیره گلوکز در سلولهای چربی می شود. به این ترتیب می توان از نوشیدن چای سبز، کنترل میزان مصرف کربوهیدراتها (قندها) و ورزش مداوم به عنوان مثلثی برای حفظ سلامتی و تناسب اندامها نام برد. چاى سبز و عصاره آن باعث افزایش سوخت کالرى و چربیهاى ذخیره شده بدن و در نتیجه باعث کاهش وزن مى شود. تحقیقات پیشین بر روى حیوانات نشان داده که عصاره چاى سبز باعث افزایش فرآیند «ترموجنسیز» مى شود.

این فرآیند مربوط به تولید گرماى بدن است که در اثر هضم، جذب و متابولیسم غذاها در بدن ایجاد مى شود. این تحقیقات مشابه این فرآیند را بر روى انسان نیز اثبات کرده است. کافئین چاى سبز همچنین باعث افزایش ۲۸ تا ۷۰ درصدى ترموجنسیز در بدن مى شود. وقتى که «افیدرین» برگ به چاى سبز همراه با کافئین افزوده مى شود، این خاصیت دو برابر مى شود. در چاى سبز ماده اى به نام EGCG نیز وجود دارد که ترکیب این ماده و کافئین و افیدرین اثر بیشترى بر روى این فرآیند دارد. اما نکته اى که وجود دارد این است که مصرف چاى سبز و استفاده از کپسولهاى آن به تنهایی و به سرعت باعث کاهش وزن نمى شود و باید علاوه بر مصرف آن، از رژیم غذایى مناسب و ورزش متناوب و مداوم نیز استفاده کرد تا به نتیجه مطلوب رسید. چای سبز به عنوان فاکتوری که واقعا باعث افزایش سرعت متابولیسم می شود به اثبات رسیده و شما می توانید ۷۰ الی ۸۰ کالری اضافی دریافتی خود را نیز با نوشیدن فقط پنج فنجان چای سبز در روز بسوزانید. پس از یک سال شما قادر خواهید بود که چهار کیلوگرم از وزن خود را فقط با نوشیدن چای سبز از دست بدهید، یعنی اثری مشابه با حدود ۱۵ دقیقه پیاده روی روزانه.

پوست و چای سبز:
آنتی اکسیدانهای موجود در چای سبز سلولهای پوست را در مقابل آسیبها به ویژه رادیکالهای آزاد که یکی از عوامل ایجاد سرطان و افتادگی و آسیب به پوست اند، محافظت می کند. به این ترتیب چای سبز مانع از بروز سرطان، افتادگی و چروک خوردن پوست به ویژه پوست صورت می شود.

چای سبز و ورم مفاصل:
پژوهشگران چای سبز را به عنوان دارویی برای کاهش خطر ابتلا به ورم مفاصل ناشی از روماتیسم معرفی می کنند. این تاثیر با توقف فعالیت آنزیمهای تخریب کننده و تحلیل برنده غضروف مفاصل ایجاد می شود.

چای سبز و استحکام دندانها و استخوانها:
این نوع چای حاوی ماده ای بنام فلورین (flourine) نیز هست. فلورین سبب می شود تا ساختار داخلی دندانها محکم شود و از تضعیف مینا و پوسیدگی دندان جلوگیری بعمل آید. درصد بالای فلوراید چای سبز عمده ترین دلیل تاثیر مثبت آن بر دندان و استخوانها است. به این ترتیب، درصد بالای فلوراید در چای سبز می تواند استخوانها و دندانها را در مقابل آسیب، به ویژه پوسیدگی و پوکی محافظت کند.

آرامبخش و ضد استرس:
این نوشیدنی گیاهی نوعی آرام بخش نیز محسوب می آید. با نوشیدن این چای سیستم عصبی بدن شما مقاومتر شده، آرامش اعصاب و دوری از فشارهای عصبی را برای شما به ارمغان می آورد. از آنجایی که بسیاری از بیماریها ارتباط مستقیم با استرس و سیستم عصبی دارند، نوشیدن این چای را می توان به نوعی داروی تمام عیار بیماریها نام برد.

عملکرد مغز و چای سبز:
چای سبز فعالیت سلولهای مغز به ویژه بخشهای مربوط به حافظه را تقویت و تحریک می کند. از طرفی چای سبز باعث کاهش میزان استیل کولین در سلولهای مغز شده و با این عمل مانع از تخریب سلولهای مغز و بروز بیماری آلزایمر می شود. از طرفی آنتی اکسیدانهای موجود در چای سبز مانع از تخریب سلولهای مغز که عامل اصلی بروز بیماری پارکینسون است، می شود. به عبارتی، آنتی اکسیدانهای چای سبز با به تعویق انداختن قرار گیری سلولهای مغز در فاز پیری و فرسودگی، مانع از ابتلا به پارکینسون می شوند.

آسم و چای سبز:
تئوفیلین موجود در چای سبز در حکم داروی گشادکننده برونش (برونکودیلاتور) است که باعث آرامش و رفع التهاب و حساسیت دستگاه تنفس (بافتهای آسیب دیده) می شود. از این رو نوشیدن چای سبز برای افراد مبتلا به آسم یا افرادی که به دلیل مشاغل ویژه ای که دارند (مثل کارگران کارخانه های سیمان) یا در مناطق خاصی زندگی می کنند (ساکنان مناطق سردسیر)، توصیه می شود.

دیگر فواید:
-چای سبز همچنین قادر است کبد را سم زدایی کرده و از تجمع چربی در کبد جلوگیری کند. چای سبز نقص و کمبود استروژن را در دوران یائسگی جبران کرده و از پوکی استخوان جلوگیری می کند. در نهایت اینکه چای سبز منجر به ایجاد آرامش روح و روان شما می شود و در نتیجه، مصرف عصرانه آن برای رفع خستگی توصیه می شود.

-  از فواید دیگر چای سبز می توان به این موارد اشاره کرد: بالا بردن قدرت فکری و تمرکز، پیشگیری از امراضی مثل آلزایمر، درمان التهاب و آماس مفاصل، درمان و پیشگیری از بیماری MS (multiple sclerosis) . جالب است بدانید کاتچین موجود در چای سبز باعث از بین بردن باکتریهای مولد مسمومیت غذایی یا سم تولیدشده توسط این باکتریها شده و بدین ترتیب در مسمومیتهای غذایی هم به عنوان دارویی مفید استفاده می شود.

-  ویتامین C موجود در چای سبز با تقویت سیستم ایمنی بدن، بدن را در مقابل بیماریهای مختلف به ویژه بیماریهای فصلی مانند سرماخوردگی و آنفلوآنزا در زمستان، اسهال و استفراغ در تابستان و حساسیتهای فصل پاییز مقاوم می کند. در چین باستان برای افرادی که دائما بیمار بودند چای سبز تجویز می کردند.

- نوشیدن چای سبز نه تنها گوش را در برابر عفونت و تورم محافظت می کند بلکه در صورت بروز این مشکل، نمدار کردن پارچه تمیزی با چای سبز و سپس تمیز کردن گوش با آن می تواند تا حدی از تورم و عفونت بکاهد.

-تبخال مشکلی است که عامل ویروسی دارد اما با چای سبز می توان بهبود آن را تسریع کرد؛ به این ترتیب که اگر محل مورد نظر را با چای سبز مرطوب کرده و صبر کنیم تا خشک شود و این عمل را سه بار در روز تکرار کنیم، روند بهبودی و رفع محل زخم تسریع می شود.

-چای سبز بسیاری از عوامل بیماری زا را که بر سلامت دهان و دندان تاثیر منفی دارد از بین می برد. به این ترتیب می توان نوشیدن چای سبز را مکملی برای سلامت دهان و دندان دانست. علاوه بر این، چای سبز با از بین بردن باکتریهای نامناسب محوطه دهان، بوی بد دهان و تنفس بد بو را نیز مرتفع می کند. در چین باستان از چای سبز به عنوان داروی خوشبوکننده دهان پیش از حضور در مراسم رسمی و میهمانیها استفاده می کردند.

- ترکیبی موسوم به “ال تیانین” موجود در چای سبز که نوعی اسید آمینه است خاصیت آرام بخشی داشته و می تواند حالت تنش، افسردگی و استرس و هیجان را از بین ببرد.

- پژوهشگران ژاپنی با بررسی ترکیبات موجود در چای سبز دریافتند ترکیب اپی گالوکاتچین گالات (EGCG) با عملکردی عایق مانند مانع از اتصال ویروس HIV روی سلولهای سیستم ایمنی بدن و ایجاد ضعف در سیستم ایمنی بدن می شوند. به عبارت دیگر نوشیدن چای سبز را می توان به عنوان عامل مکملی برای جلوگیری از ابتلا به ایدز (AIDS) با عایق کردن سلولهای سیستم ایمنی بدن دانست.

- چای سبز از تاثیرات مخرب اشعه ماورا بنفش روی DNA جلوگیری می کند.

نحوه استفاده:
برای هر نفر یک قاشق مرباخوری چای سبز را در قوری ریخته و به ازای هر یک قاشق، یک لیوان آب داغ با دمای ۸۰ تا ۸۵ درجه به آن اضافه کرده و درب قوری را به مدت هفت تا هشت دقیقه بگذارید سپس آن را بنوشید. یادآوری این نکته ضروری است که چای سبز مانند چای سیاه لزومی به دم کردن ندارد. چای سیاه و چای سبز هر دو از گیاه واحدی به دست می آیند. تفاوت در این است که برای تهیه چای سبز برگها را بخار داده، گرد (پودر) می کنند و سپس آنرا خشک می کنند ولی برای تهیه چای سیاه ابتدا برگها خشک و سپس تخمیر می شوند و در برخی اوقات مواد و رنگهای شیمیایی به آن اضافه شده و در انتها برشته می شود، یعنی فرآیند بیشتری روی چای صورت می گیرد.

میزان مصرف روزانه:
چای سبز به عنوان جایگزینی مناسب برای چای سیاه و قهوه توصیه می شود. نوشیدن روزانه سه لیوان چای سبز (حاوی سه گرم مواد حل شدنی) یا روزانه ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلی گرم عصاره استاندارد چای سبز (عصاره ها باید حاوی ۸۰ درصد پلی فنلها و ۵۵ درصد اپی گالوکزچین) مفید است. انواع فرآورده های کپسولی و مایع چای سبز نیز قابل دسترسی اند.

روش نگهداری:
برای تازه و معطر ماندن چای سبز بهتر است آن را در ظرفی تیره و در محلی تاریک و به دور از نور و رطوبت نگهداری کنید.

ترکیب شیمیایی برگ چای:
مواد متشکله برگ چای عبارتند از مواد سلولزی، مواد صمغی، دکسترین، پکتین، مواد چربی، مواد مومی، نشاسته، قند، اسید گالیک، اسید اگزالیک، کورستین، مواد پروتیینی، الیاف (فیبر)، مواد معدنی، تانن، کافئین یا تئین، ترکیبات معطر و دیاستاز. بررسیهای آماری نشان می دهد در حدود ۸۰ درصد مردم ژاپن چای سبز می نوشند به طوری که بیش از نیمی از آنها روزانه سه فنجان یا بیشتر از آن مصرف می کنند. نتایج یک بررسی جدید در ژاپن نشان می دهد که اگر به طور مرتب چای سبز بنوشید، احتمال مرگ ناشی از بیماریهای قلبی- عروقی ۲۵ درصد کاهش‌ پیدا می کند. پژوهشگران همچنین از این مطالعات دریافتند فواید چای سبز ظاهرا برای زنان بیشتر است. زنانی که روزانه پنج فنجان یا بیشتر چای سبز می نوشیدند در مقایسه با کسانی که یک فنجان یا کمتر مصرف می کردند ۳۱ درصد کمتر با خطر مرگ در اثر بیماری قلبی روبرو بودند. در نهایت اینکه به دلیل خواص فراوان چای سبز اکنون آن را در بسیاری از کشورهای جهان نه به عنوان یک نوشیدنی که به عنوان یک داروی گیاهی می شناسند و نوشیدن روزانه آن را توصیه می کنند.

غذاهای چربی ساز و چربی سوز.

غذاهای چربی سوز غذاهایی هستند که بیشتر از مقدار کالری خودشان، موجب سوختن کالری ها می‌شوند. اگر از این نوع غذاها استفاده نکنید، به تدریج سوخت و ساز بدن کاهش یافته و سلامتی تان به خطر می‌افتد. این مواد کاملاً طبیعی هستند و اگر به خوردن آنها عادت کنید و در کنارش ورزش مستمر داشته باشید، سوخت و ساز بدن‌تان تقویت شده و کالری بیشتر و در واقع چربی بیشتری سوزانده می‌شود. با مصرف این غذاهای چربی‌سوز تا چندین ساعت پس از ورزش، بدن همچنان به چربی‌سوزی ادامه خواهد داد. هیچ غذای بدون کالری وجود ندارد و تمامی غذاها هر چند اندک، حاوی کالری هستند؛ اما این غذاها با سوزاندن کالری مانع از تجمع و رسوب چربی در بخش‌های مختلف بدن می‌شوند.

با سالم غذا خوردن و داشتن تغذیه صحیح می‌توان مقدار دریافت و جذب کالری را کنترل کرد؛ اما برای کاهش وزن و رسیدن به سلامت به سوزاندن کالری نیاز داریم. بعضی غذاها به سوزاندن کالری کمک می‌کنند و (چربی‌سوز) و برخی نیز بلافاصله بعد از خوردن به چربی تبدیل می‌شوند که به آنها چربی‌‌ساز می‌گویند.

یکی از نکاتی که برای سوزاندن کالری و رسیدن به وزن مطلوب باید از آن آگاه باشیم، کالری موادغذایی است. به گفته متخصصان تغذیه و کارشناسان مواد غذایی، غذاهایی که حاوی مقادیر بالایی ویتامین C هستند، به سوزاندن چربی کمک می‌کنند. برخی از این مواد عبارتند از: لیمو، پرتقال، گریپ فروت، هندوانه، سیب و همچنین سبزیجاتی همچون کلم بروکلی، کلم، کرفس و هویج. ویتامین C، چربی را رقیق و از تولید و سفت شدن چربی جلوگیری می‌کند و باعث می‌شود بدن راحت‌تر چربی‌های رقیق و شل را از بین ببرد. برخی از میوه‌ها مانند سیب، حاوی ماده‌ای به نام پکتین هستند که چربی جذب شده توسط سلول‌ها را تنظیم می‌کند. به عبارت دیگر، پکتین جذب مواد آبکی را افزایش می‌دهد و از رسوب چربی در بدن جلوگیری می‌‌کند. همچنین آنتی‌اکسیدان موجود در سیب از سندرم متابولیک که موجب چاقی می‌‌شود، پیشگیری می‌کند.

سوپ جو و شیر بدون چربی و غلات، بهترین مواد برای صبحانه هستند، زیرا علاوه بر اینکه حاوی مواد معدنی و فیبر و سرشار از ویتامین می‌باشند، موجب شکستن چربی در بدن نیز می‌شوند. در واقع، آنها هم انرژی بدن را تأمین می‌کنند و هم سوخت و ساز بدن را افزایش می‌دهند. فلفل و ادویه‌جات و ترشیجات نیز حاوی ماده‌ای به نام کپسایسین هستند که ترشح هورمون‌های بدن و سوخت و ساز (سوزاندن کالری) را افزایش می‌دهند. یکی دیگر از مواد غذایی که به سوزاندن چربی کمک می‌کند، سویا است. این ماده حاوی مواد شیمیایی است که از جذب چربی به داخل سلول‌های بدن جلوگیری می‌‌کند و موجب از بین رفتن کامل چربی می‌شود. عصاره و روغن سیر نیز در افزایش سوختن کالرِی و کاهش جذب چربی مؤثرند.

غذاهای دیگر چربی سوز عبارتند از
آب، قهوه، چای سبز، چای سیاه، عسل، مارچوبه، چغندر، لوبیا، سیب‌زمینی شیرین، زغال اخته، عدس. روغن ماهی، یکی از موادی است که با مصرف آن می‌توانید در ماه دست‌کم
۲ -۳ کیلو از وزن خود را کاهش دهید. پرهیز از نمک و شکر نیز به دفع چربی کمک می‌کند. هل نیز حاوی ماده‌ای به نام کپسایسین است که موجب افزایش سوخت و ساز بدن و سوختن چربی‌ها می‌شود. کلسیم موجود در فرآورده‌های لبنی بدون چربی مثل شیر، پنیر و ماست نیز وزن را کاهش داده و چربی موجود در سلول‌ها را تجزیه می‌کند. رژیم غذایی غنی از لبنیات و محدودیت جذب زیاد کالری تقریباً سوخت و ساز و دفع انرژی را تا دو برابر افزایش می‌دهد. مصرف روزانه ۳ -۴ وعده محصولات لبنی در کاهش وزن بسیار مؤثر است. بهترین مواد برای سوزاندن چربی شکم، پروتئین و غذاهای حاوی فیبر زیاد هستند؛ زیرا بدن برای هضم پروتئین، انرژی بیشتری صرف می‌کند. تخم‌مرغ علاوه براینکه حاوی ویتامین B12 می‌باشد، به سوزاندن چربی کمک می‌‌کند.

چربی‌ها ذخایر انرژی بدن هستند و نقش مهمی در حفظ درجه حرارت بدن و سلامت پوست و مو دارند. هر گرم چربی حاوی ۹ کیلوکالری انرژی است؛ در حالی که هر گرم پروتئین یا کربوهیدرات، ۴ کیلوکالری انرژی دارد. چربی‌ها، برای رشد مغز و تولید کلسترول در کبد بسیار ضروری هستند؛ با این حال اگر مقدار آنها در بدن به بیش از حدطبیعی برسد، عوارض جانبی همچون تصلب شرائین، فشار خون بالا و بیماری قلبی و چاقی ایجاد می‌کنند. البته همان‌طور که می‌دانید همه مضر نیستند و به دو گروه بد و خوب دسته‌ بندی می‌شوند.

چربی خوب شامل چربی‌های غیراشباع است که لیپوپروتئین و در نتیجه کلسترول بد خون را کاهش می‌دهند. نمونه‌ای از این چربی‌ها عبارتند از: روغن زیتون، سویا، ماهی، ذرت، روغن کانولا و بادام زمینی

چربی‌های اشباع‌ شده‌ای هستند که میزان کلسترول خون را افزایش می‌دهند به عنوان یک عامل ابتلا به بیماری های قلبی و سکته مغزی شناخته شده‌اند. حتی برخی دانشمندان معتقدند که خطر ابتلا به برخی سرطان‌ها را نیز افزایش می‌دهد. این چربی علاوه بر افزایش کلسترول بد خون، کلسترول خوب را نیز کاهش می‌دهد. بسیاری از پژوهشگران علوم تغذیه بر این باورند که چربی‌های بد نه تنها، خطر بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد، بلکه منجر به دیابت نوع ۲، سرطان روده بزرگ و سرطان پستان نیز می‌شود.

بعضی از غذاهایی که حاوی چربی بد هستند
پیتزا:
پیتزا، غذای بسیار خوشمزه‌ای است که فقط با خوردن یک تکه از آن چیزی حدود ۳۵۰ -۵۰۰ کالری دریافت می‌شود. پایه اصلی پیتزا آرد سفید است که مواد مغذی زیادی ندارد، ولی حاوی کالری فراوانی است و روی آن هم مقدار زیادی پنیر (چربی اشباع‌شده) است که مقادیر زیادی چربی اشباع‌شده دارد و موجب چاقی می‌شود.
برگر:
معمولاً برگرها به همراه مقدار زیادی سبزیجات و مرغ و سیب‌زمینی سرخ‌شده سرو می‌شوند و از آنجایی که همه ما این غذای خوشمزه را دوست داریم، هرگز میزان کالری و چربی آن را بررسی نمی‌کنیم.
گوشت و غذاهای گوشتی:
تقریباً همه افراد، غیر از گیاهخواران، به خوردن گوشت علاقه زیادی دارند؛ انواع گوشت (گوسفند، مرغ و ماهی و …) حاوی مقادیر (۲۰ -۳۰ درصد) چربی بد هستند. البته چربی‌ بد ماهی و مرغ به نسبت گوشت‌های قرمز بسیار کمتر است. حتی برخی از ماهی‌ها، مثل خال مخالی، ساردین و ماهی آزاد، حاوی اسیدهای چرب و امگا ۳ هستند که در برابر بیماری‌های قلبی از بدن محافظت می‌کنند.
شکلات:
شکلات حاوی انرژی متراکم است؛ به این معنا که در هر ۱۰۰ گرم شکلات ساده، حدود ۵۱۰ کیلوکالری انرژی وجود دارد و حدود ۶۰ درصد از چربی آن هم چربی اشباع شده است. یکی از سریع‌ترین راه‌های چاقی، خوردن غذاهای حاوی انرژی متراکم مثل شکلات است؛ اما این روش هیچ‌گاه برای چاق شدن توصیه نمی‌شود. هرگاه هوس خوردن شکلات کردید، از شکلات تیره استفاده کنید که سرشار از آنتی‌اکسیدان است و این آنتی‌اکسیدان‌ها از بیماری‌های قلبی و پیری زودرس جلوگیری می‌کنند.
غذاهای سرخ‌کردنی:
این نوع غذاها، در میان تمامی خانواده‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما آنچه نباید نادیده گرفته شود، مقدار زیاد روغنی است که برای سرخ شدن این غذاها مصرف می‌شود. این روغن‌ها که به طور مستقیم در بدن رسوب کرده و به چربی تبدیل می‌شود، دست‌کم ۱۳– ۱۹ درصد چربی اشباع‌شده دارند. روغن آفتابگردان به نسبت سایر روغن‌ها از چربی کمتری برخوردار است و موادی که با این روغن سرخ‌شده‌اند، سالم‌ترند. گزینه بهتر و صحیح‌تر، پرهیز از میان وعده‌‌های سرخ‌شده می‌باشد. بهتر است میوه‌ها و دانه‌های بوداده و یا حتی چند دانه بیسکویت را جایگزین غذاهای سرخ‌شده کنید.
شیرینی‌ها:
شیرینی‌ها در انواع مختلفی وجود دارد و همین تنوع موجب شده است تا تمامی افراد به خوردن آنها علاقه‌مند باشند. بیشتر شیرینی‌ها از مواردی همچون خامه، کره، شیر پرچرب، آرد سفید و روغن تهیه می‌شوند که حاوی مقادیر بالایی چربی اشباع‌ شده هستند. برای تهیه شیرینی به مقدار زیادی شکر نیاز است و یکی از اصلی‌ترین عناصر در تهیه شیرینی است. شکر مقدار گلوکز را افزایش می‌دهد و به شکل گلیکوژن ذخیره می‌شود که این گلیکوژن به مرور زمان به چربی تبدیل می‌گردد. شیرینی‌ها در طول پخت، روغن زیادی به خود جذب می‌کنند و به همراه شیر پرچرب و شکر، مملو از چربی‌های اشباع‌شده مضر می‌‌شوند.
بستنی:
اولین کلمه‌ای که با شنیدن نام بستنی در ذهن ما نقش می‌بندد، خوشمزگی آن است. کودک و نوجوان، پیر و جوان، همگی طعم بستنی را دوست دارند؛ اما آیا هیچ‌یک از ما به واقعیت بستنی و چربی‌های مضر آن توجه می‌کنیم؟ به طور سنتی بستنی از خامه پر چرب و چربی اشباع‌شده تهیه می‌شود. حتی بستنی‌های رژیمی و کم‌چربی نیز با اینکه چربی کمتری دارند، اما حاوی کالری زیادی هستند. خرید بستنی‌هایی که به جای خامه در تهیه آنها از شیر استفاده شده است، اغلب سالم‌تر و بهترند.
قهوه سرد:
قهوه سرد یا اسپرسو، به علت اینکه حاوی خامه و شیر پرچرب می‌باشد، سرشار از چربی‌اشباع‌شده است. نوعی چربی به نام ترپنس (Terpenes) درون این نوع قهوه ها وجود دارد که کلسترول خون را افزایش می‌دهد. میلک شیک‌ها نیز معمولاً از میوه، وانیل، اسانس، بستنی و شیر تهیه می‌شوند و به همین دلایل حاوی مقادیر بالایی چربی بد هستند. هر ۱۵۰ میلی‌گرم شیر پرچرب حاوی ۶ گرم چربی و هر ۱۰۰ میلی‌گرم خامه حاوی ۱۰ -۱۲ گرم چربی است؛ بنابراین دفعه بعد که تصمیم گرفتید از این نوشیدنی‌ها استفاده کنید، کمی به این موضوع توجه و آنها را با احتیاط بیشتری انتخاب کنید.
کیک‌ها:
بیشترکیک‌ها و کلوچه‌ها حاوی مقادیر بالایی انرژی، چربی و کالری هستند؛ چرا که با کره و یا مارگارین تهیه می‌شوند که هر دوی این موارد چربی بد زیادی دارند. کره حاوی چربی اشباع‌شده و کلسترول است و کلسترول بد خون را افزایش می‌دهد. مارگارین نیز از چربی ترانس تهیه شده که یکی از سخت‌ترین چربی‌ها است و اگر در مقایر زیاد مصرف شود، موجب گرفتگی سرخرگ و مشکلات قلبی می‌شود. اگرچه کاهش چربی در رژیم غذایی اهمیت دارد، اما حذف آن از رژیم غذایی هم صحیح نیست. چربی منبع اصلی انرژی است و به جذب ویتامین‌ها کمک می‌کند. بدن به خودی خود قادر به تولید چربی نیست و باید آن را از طریق رژیم غذایی دریافت کند؛ بنابراین لازم است در رژیم غذایی گنجانده شوند؛ به‌خصوص چربی‌های اشباع‌نشده، کلید سلامتی در اعتدال است، نه در حذف.

راجع به پولیپ بینی بدانید

پولیپ‌های بینی غدد کوچک شبیه به دانه انگور بوده که از رشد بیش از اندازه ولی خوش‌خیم مخاط پوشاننده بینی و سینوس‌های اطراف آن به وجود می‌آیند. پولیپ‌های کوچک ممکن است هیچ گونه مشکلی به وجود نیاورند و کسی متوجه آنها نشود ولی انواع بزرگ‌تر آن می‌توانند با بستن راه بینی و یا سینوس‌ها مسایلی مانند انسداد یا تنگی راه تنفس بینی، از دست رفتن حس بویایی و یا سینوزیت‌های مکرر ایجاد نمایند. گرچه پولیپ در هر فردی ممکن است دیده شود ولی معمولا در افراد مبتلا به آسم، آلرژی، سینوزیت مزمن و یا در برخی بیماری‌های دیگر بیشتر دیده می‌شود. درمان‌های دارویی ممکن است اندازه آنها را کوچک نماید ولی در اغلب اوقات جراحی برای برداشتن آنها لازم است. پولیپ‌ها ی بینی علی‌رغم درمان‌های مختلف امکان عود دارند.

چگونه پولیپ‌ها ایجاد می‌شوند؟
علت ایجاد پولیپ‌های بینی هنوز دقیقا معلوم نیست ولی وجود عواملی همچون آلرژی، گرد و غبار، دود سیگار، باکتری‌ها و برخی ویروس‌ها در ایجاد آن بی‌تاثیر نیستند. این محرک‌ها باعث التهاب در مخاط تنفسی بینی و سینوس‌ها و نهایتا باعث ایجاد پولیپ می‌شوند.

علایم پولیپ‌ها کدامند؟

بیمار ممکن است یک یا چند مورد از این علایم را داشته باشد:
احساس گرفتگی و پری در بینی
وجود ترشحات بینی که ممکن است چرکی و یا غیر چرکی باشند
وجود ترشحات پشت حلق که با صاف کردن مکرر گلو همراه است
کاهش و یا از دست رفتن حس بویایی
احساس درد در صورت و یا سر
خرخر کردن
بوی بد دهان
خارش در بینی یا چشم

عوارض ناشی از وجود پولیپ

وجود پولیپ ممکن است باعث مشکلات زیر گردد:
سینوزیت‌های مکرر و یا مزمن
مشکلات تنفسی در خواب
تغییر در شکل استخوان‌های صورت و تغییر حالت چشم

مراحل درمان پولیپ بینی

الف) آمادگی برای ملاقات با متخصص گوش و حلق و بینی
به دلیل اینکه ممکن است این ناراحتی در شما با مسایل دیگری همراه باشد و معمولا مدت زمان ملاقات با پزشک کوتاه، بهتر است لیستی از مسایلی که لازم به ذکر است تهیه شود و با پزشک در میان بگذارید. در این لیست علاوه بر همه ناراحتی‌ها و علایمی که در شما وجود دارد، سوالاتی را که می‌خواهید بپرسید، بگنجانید.
ب) تشخیص
تشخیص اولیه بر اساس جواب به سوالاتی در مورد مسایل ذکر شده و معاینات معمولی بینی میسر است. دیگر اقدامات تشخیصی که ممکن است در مورد شما لازم باشد عبارتند از:
ج) درمان
هدف از درمان، کوچک کردن ویا از بین بردن کامل پولیپ‌ها و همچنین بر طرف کردن عوامل زمینه‌ای مثل آلرژی و یا سینوزیت می‌باشد.

درمان پولیپ‌ها به دو صورت زیر قابل انجام است:

آندوسکوپی تشخیصی بینی

آندوسکوپ بینی یک لوله باریک فلزی است که با بزرگنمایی و نور کافی پزشک شما را قادر می سازد که داخل بینی و جزییات راه هوایی و اندام های آن بخصوص مجاری سینوس‌ها را به وضوح مشاهد‌ه نمایید. از این طریق هر گونه پولیپ، تومور و یا ترشح و یا انحراف تیغه بینی کاملا قابل تشخیص است.

سی تی اسکن

برخلاف رادیوگرافی‌های قدیمی سی‌تی‌اسکن قادر است که اطلاعات بسیار دقیقی از وضعیت سینوس‌ها و اندام‌های داخلی و مجاور بینی و همچنین اندازه و منشا پولیپ‌ها ارائه دهد. چنانچه برنامه‌ای برای جراحی پولیپ باشد، گرفتن این عکس لازم است.

تست‌های آلرژی

بسته به اینکه آیا علایم شما همراه با آلرژی باشد یا نه ممکن است برای شما تست‌های آلرژی در نظر گرفته شود.

درمان طبی

درمان طبی با استفاده از داروهای موضعی و یا داروهای خوراکی و یا تزریقی می‌باشد. با درمان طبی پولیپ‌ها ممکن است کوچک شوند ولی هیچگاه کاملا از بین نمی‌روند. ترکیبات استروئیدی (کورتون) تنها داروی موثر در درمان پولیپ می‌باشد. انواع موضعی آن شامل قطره و اسپری می‌باشد که دومی در ترکیبات مختلفی در داروخانه موجود است. خوشبختانه اثرات جانبی کورتون‌های موضعی ناچیز است. داروهای خوراکی و تزریق کورتون اثرات سریع‌تر و موثرتری دارند ولی متأسفانه عوارض جانبی جدی‌تری را به خصوص اگر با دوز بالا و به مدت طولانی مصرف شوند، بر بیمار تحمیل می‌کنند. داروهای دیگری نیز ممکن است برای درمان سینوزیت، قارچ‌ها و یا آلرژی شما تجویز گردد.

درمان جراحی

چنانچه علی‌رغم درمان‌های طبی پولیپ‌ها کوچک نشوند و یا عود داشته باشند و یا اینکه عوارض داروهای کورتون نمایان گردند، جراحی الزامی می‌شود. ممکن است جراحی به صورت سر پایی و با استفاده از وسایلی ساده به منظور خارج کردن پولیپ‌ها باشد که در این صورت احتمال عود بسیار بالا می‌رود. چنانچه پو لیپ‌ها متعدد و همراه با درگیری سینوس‌ها باشد انجام جراحی در کلینیک جراحی و یا بیمارستان ضروری است. در این روش با استفاده از آندوسکوپ و همچنین با بهره‌مندی از لیزر و وسایل پیشرفته دیگر، امکان تخلیه کامل بینی و سینوس‌ها از پولیپ و درمان سینوزیت زمینه‌ای وجود داشته و احتمال عود بیماری به حداقل ‌می‌رسد.

مراقبت‌های پس از عمل پولیپ‌ بینی

همان گونه که ذکر شد پولیپ‌ها در هر شرایطی احتمال عود دارند. در این میان نوع پولیپ و بیماری زمینه‌ای نقش مهمی درمیزان عود دارند. مثلا بیمارانی که بیماری آسم داشته باشند احتمال عود در آنها بیشتر است.
دومین مسأله مهارت جراح و دقت او در زمان جراحی است. هر چه تجربه و توانایی او در برداشتن پولیپ‌ها و باز کردن و تمیز کردن سینوس‌ها بیشتر باشد احتمال عود کمتر است. سومین عامل مراقبت های بعد از عمل است که این مورد نیز در کاهش میزان عود تأثیر به سزایی دارد. شستشوی مرتب بینی در هفته‌های اولیه بعد از عمل با سالین نرمال، مراجعات منظم به پزشک و مصرف داروهای لازم به خصوص استروئیدهای استنشاقی و بر طرف کردن عوامل زمینه‌ای مثل آلرژی از جمله مراقبت‌های پس از عمل می‌باشد که در موفقیت و اخذ نتیجه مطلوب موثرند.

پیشگیری از پولیپ

برای کاهش احتمالی ابتلا به پولیپ و عود آن پس از عمل جراحی رعایت نکات زیر ضروری است:
درمان آسم و آلرژی
اجتناب از مواد محرک
رعایت بهداشت فردی
مرطوب نگاهداشتن محیط با استفاده از بخور
شستشوی بینی با سالین نرمال و یا آب معمولی به طور مکرر
(روزی ۳ بار)

حقایقی راجع به گوشهایتان که نشنیده اید

در اینجا به حقایق جالبی در مورد تمیز کردن گوش‌ها، دردگوش و ..‌. اشاره خواهیم کرد. وقتی شنوایی خوب است و دردی احساس نمی‌شود، به‌ندرت به سلامتی گوش‌های مان توجه می‌‌کنیم. با رعایت نکات زیر می‌توان از گوش‌ها محافظت کرد. گوش‌ها به شدت حساس هستند و به سرعت آسیب می‌بینند. به منظور اجتناب از هر نوع آسیب دائمی این متن را بخوانید تا آنچه را برای سلامت گوش‌ها لازم است، بیاموزید.

تمیز کردن گوش‌ها راحت‌تر از آنچه که تصور می‌کنید، است
بسیاری از ما برای حذف جرم گوش از پنبه استفاده می‌کنیم. یک ضرب‌المثل قدیمی انگلیسی می‌گوید هیچ چیزی را که کوچک‌تر از آرنج دست‌تان باشد درون گوش‌های‌تان فرو نکنید! شاید عده‌ای این ضرب‌المثل را به شوخی برداشت کنند، ولی در واقع یک اصل است و نباید هیچ چیزی را درون گوش‌های‌تان فرو کنید. برای تمیز کردن اطراف گوش با احتیاط از گوش‌پاکن استفاده کنید، ولی هیچ‌گاه آن را داخل گوش‌تان فرو نبرید، زیرا ممکن است به پرده گوش آسیب برسد. موم توسط کانال گوش تولید می‌شود و اگر در مقادیر طبیعی باشد، هیچ مشکلی برای سلامتی گوش ایجاد نمی‌کند. معمولا فقط تمیز کردن بیرون گوش در زیر دوش حمام کافی است و موم اضافی گوش بدین ترتیب از گوش‌ها خارج می‌شود. فقط کافی است درون حمام اجازه دهید آب وارد گوش‌های‌تان شود. البته دقت کنید که اگر آب بیش از حد گرم و یا سرد باشد، می‌تواند باعث سرگیجه شود. پس از شست‌وشوی گوش سر را به هر دو جهت خم کنید تا آب از گوش‌ها خارج شود. این جرم پاک‌‌کن‌ها، موم گوش را نرم می‌کنند و موم نرم شده به راحتی در حین شست‌وشوی در حمام از گوش خارج می‌شود. روش دیگر استفاده از چند قطره روغن گیاهی همچون روغن زیتون است. زمانی که زیر دوش حمام هستید، سر خود را به یک طرف خم کنید و چند قطره روغن زیتون درون گوش خود بریزید و پس از چند ثانیه سرتان را خلاف جهت خم کنید متوجه می‌شود که به راحتی موم گوش شما خارج می‌شود. اگر هیچ‌یک از دو روش ذکر شده موثر واقع نشد به دکتر گوش‌ حلق و بینی مراجعه کنید، شاید موم به قدری سفت شده که با این کارها از گوش خارج نشود و نیاز به مکش و یا شست‌وشو توسط پزشک باشد.

استخوان‌های گوش
احتمالاً همه شما در کتاب‌های ابتدایی خود خوانده‌اید که گوش از سه استخوان به نام‌های چکشی، سندان و رکاب تشکیل است. این استخوان‌ها از کوچک‌ترین استخوان‌های بدن هستند که انرژی امواج صوتی موجود در هوا را به وسیله پرده گوش می‌گیرند و با تحریک اعصاب مغز موجب شنیدن اصوات می‌شوند. اگرچه آنها بسیار کوچک هستند، ولی بسیار کاربرد دارند و آسیب به آنها می‌تواند موجب جابه‌جای و یا حتی شکستگی‌شان شود. عفونت این استخوان‌ها نیز موجب تضعیف آنها می‌شود. اگر این استخوان‌ها بشکنند، مقدار قابل توجهی از شنوایی از بین می‌رود؛ اگرچه آنها با جراحی ترمیم می‌شوند و حتی گاه پروتزهای مصنوعی جایگزین آنها می‌گردند. زخم و یا عفونت ایجاد شده در هنگام عمل جراحی می‌‌تواند موجب بیماری به نام اسکلروز شود که با حذف آن و یا جایگزین کردن یک استخوان جدید، شنوایی به مقدار زیادی بهبود می‌یابد. روش شمع برای پاک کردن موم گوش نه تنها ناکارآمد، بلکه خطرناک است. در این روش که در طب‌های جایگزین استفاده می‌شود، یک شمع توخالی را از یک طرف داخل گوش قرار داده و طرف دیگر آن را روشن می‌کنند. از نظر متخصصان روش کاملاً بی‌اثر و البته خطرناک است و انجمن پزشکی آمریکا بسیاری از صدمات ناشی از استفاده از این روش را همچون انسداد کانال گوش، پارگی پرده صماخ، سوختگی، عفونت گوش و حتی کاهش موقت شنوایی گزارش داده است و در فوریه سال ۲۰۱۰ انجمن غذا و داروی آمریکا به مصرف کنندگان در مورد استفاده از این روش هشدار داد.

فلسفه وجود موم گوش ناشناخته است
پزشکان دقیقاً نمی‌دانند که چرا گوش‌های ما موم تولید می‌کند، ولی به‌طور کلی اعتقاد بر این است که آنها قسمتی از سیستم تمیز کردن گوش هستند و گوش بدین ترتیب خود را تمیز می‌کند. مشخص نیست که آیا گوش با این کار ph را به تعادل می‌رساند و یا خواص ضد باکتریایی دارد. گوش برخی افراد نسبت به گوش دیگران کمتر موم تولید می‌کند و واقعاً دلیل آن ناشناخته است. موم کاربرد بسیاری دارد و از ورود گردوخاک به درون گوش جلوگیری می‌کند؛ به‌خصوص هنگامی که فرد در هوای کثیف باشد و یا روی زمین کثیف بخوابد، از ورود آلودگی‌ها به درون گوش داخلی جلوگیری می‌کند.

پرواز با گرفتگی گوش می‌تواند خطرناک باشد
این روزها مسافرت و پرواز با هواپیما امری عادی است، ولی اگر هنگام سفر دچار گرفتگی گوش و یا سرماخوردگی باشید، باید آن را جدی بگیرید. کانال‌های شیپوری که در وسط هر حفره گوش قرار داشته و به پشت گلو راه دارند، در ارتفاع همچون یک شیر فشار عمل می‌کنند. اگر گوش‌های شما سالم و تمیز باشد، آنها به طور طبیعی می‌توانند نوسانات ناشی از فشار تغییر ارتقاع را تحمل و تنظیم کنند. جویدن آدامس نیز به این روند کمک می‌کند. ولی زمانی‌که این کانال‌ها پر از مایع هستند (مثل زمان سرماخوردگی)، آنها نمی‌توانند به خوبی عمل کرده و این تغییر فشار را تحمل کنند و این فشار به پرده گوش آسیب می‌رساند به همین دلیل اگر قصد سفر با هواپیما دارید، بهتر است قبل از سفر به متخصص مراجعه کنید و از سلامت گوش‌های خود مطمئن شوید. اغلب پزشکان استفاده از دستگاه‌های کوچکی به نام earplane را توصیه می‌کنند که یک پلاگین لاستیکی فیلتردار است و باید آن را قبل از سوار شدن به هواپیما درون گوش‌ها قرار داده شود تا فشار وارده ناشی از ارتفاع را به حداقل برساند.

تأثیرات منفی اسپری‌های مو

اگر به‌طور منظم از اسپری‌های مو استفاده می‌کنید. مطمئن باشید که در آینده‌ای نزدیک با مشکل گوش مواجه می‌شوید. گوش شما در نزدیکی موهایتان قرار دارد و هنگامی که موها را اسپری می‌کنید در طول زمان این اسپری وارد گوش‌ها و دردسرساز می‌شود. خوشبختانه پیشگیری از این مشکل بسیار آسان است و کافی است قبل از اسپری‌ موها دو عدد پنبه را درون گوش‌تان قرار دهید تا مانع از ورود محصولات شیمیایی به درون گوش‌ها شود. البته اگر از اسپری‌های مو بسیار به‌ندرت استفاده می‌‌کنید نیازی نیست این کار را انجام دهید و این کار بیشتر برای افراد حساس و کسانی که زیاد از این اسپری‌ها استفاده می‌کنند ضروری است؛ بخصوص افرادی که سابقه ابتلا به بیمار‌های گوش دارند.

گوش‌ها به حس چشایی کمک می‌کنند
تعجب نکنید این بدان معنا نیست که با گوش‌ها می‌توانید طعم غذاها را دریابید، بلکه گوش‌‌ها نقش مهمی در انتقال سیگنال‌های مزه به مغز دارند شاخه‌ای از اعصاب به نام Tympani chorda درون گوش‌ میانی قرار دارند و جوانه‌های چشایی را به مغز می‌رسانند. بنابراین اگر آسیبی به این قسمت از گوش برسد، سیگنال‌های به‌طور بالقوه در توانایی درک طعم تأثیر می‌گذارد. گاهی حتی عمل جراحی و یا عفونت گوش می‌‌تواند حس چشایی را تغییر دهد.

غذاهای پرکالری برای لاغرها

همانگونه که چاقی و اضافه‌ وزن بیش از حد مشکلات عمده‌ای برای سلامتی افراد ایجاد می‌کند، لاغری بیش از حد نیز می‌تواند تهدید‌کننده‌ حیات فرد باشد. از جمله علل احتمالی لاغری می‌توان مصرف مقادیر ناکافی غذا، فعالیت زیاد مانند ورزش، سوء‌جذب، مصرف غذاهای ناصحیح، استرس روانی یا احساسی را نام برد.

به هرحال افراد لاغر باید از لحاظ پزشکی مورد بررسی قرار گیرند تا در صورت وجود علل پاتولوژیکی ایجاد کننده لاغری درمان‌های مناسب در این زمینه صورت گیرد.

میان‌وعده‌های پیشنهادی برای افزایش انرژی دریافتی در افراد لاغر

*میان‌وعده‌هایی که سبب افزایش دریافت حدودا ۵۰۰ کیلوکالری در روز می‌شوند :

۱- ۱ لیوان غلات صبحانه + ۱ عدد موز + ۱ لیوان شیر کامل + ۱ تکه نان تست + ۱ قاشق کره‌ بادام زمینی

۲ - ۸ عدد کراکر نمکی + ۳۰ گرم پنیر + ۱ لیوان بستنی ۳- ۶ عدد بیسکویت تهیه شده از گندم + ۲ قاشق غذاخوری کره بادام‌زمینی + ۱ لیوان آب پرتقال + ۲ قاشق غذاخوری کشمش

*میان‌وعده‌هایی که سبب افزایش دریافت حدودا ۱۰۰۰ کیلوکالری در روز می‌شوند

۱- ۱ لیوان ماست تهیه شده از شیر کامل + ۱ تکه نان + ۶۰ گرم پنیر + ۱ عدد سیب + یک چهارم از یک پیتزای پنیر + ۱ عدد موز کوچک

۲ - صبحانه فوری با شیر کامل + ۱ لیوان پنیر روستایی + نصف لیوان آب آناناس + ۱ لیوان آب سیب + ۶ عدد بیسکویت تهیه شده از گندم + ۱ گلابی

*میان‌وعده‌هایی که سبب افزایش دریافت حدودا ۱۵۰۰ کیلوکالری در روز می‌شوند

۱- ۲ تکه نان + ۲ قاشق غذاخوری کره بادام زمینی + ۱ قاشق غذاخوری مربا + صبحانه فوری با شیر کامل + ۴ عدد بیسکویت تهیه شده از گندم + ۱ لیوان ماست تهیه شده از شیر کامل + سه چهارم لیوان از بادام زمینی بو داده + ۱ لیوان نکتار زردآلو

۲- فرنی + صبحانه فوری با شیر کامل + ۱ لیوان غلات خشک + ۱ موز + ۱ لیوان غلات خشک + ۱ لیوان شیر کامل + ۱ لیوان آب پرتقال + ۴ قاشق غذاخوری کشمش + ۱ شیرینی + ۲ قاشق غذاخوری پنیر خامه‌ای + ۲ قاشق غذاخوری مربا

توجه، توجه! باید در نظر داشته باشیم افزایش مصرف تنقلات و غذاهای چرب، راهی مفید و علمی برای افزایش وزن نمی‌باشد. تنقلات حاوی مقدار زیادی چربی‌های اشباع شده می‌باشند. اگر شما می‌خواهید افزایش وزن پیدا کنید و کالری بیشتری را وارد بدن خود نمایید، بهتر است از غذاهایی که برای بدن شما مفید می‌باشند، استفاده کنید.

به‌صورت کلی برای افزایش وزن، افراد لاغر بهتر است:

۱- آجیل و دانه‌ها را بعنوان میان‌وعده‌های مفید در طول روز مصرف نمایند، چرا که آجیل‌ها علاوه بر تامین انرژی دارای چربی امگا- ۳ و فیبر می‌باشند.

۲- برای افزایش توده عضلانی و عدم تجمع چربی در بدن، می‌توانند همراه رژیم غذایی مناسب ورزش را نیز در برنامه روزانه خود وارد نمایند.

۳- تنوع(یعنی از گروه‌های غذایی مختلف استفاده کنید) و تعادل(به مقدار کافی از هر گروه غذایی استفاده کنید) را در برنامه غذایی خود رعایت کنند.

۴- از کره بادام زمینی در مقادیر متعادل در وعده صبحانه استفاده نمایند، علاوه بر این در صورت عدم ابتلا به آلرژی از خود بادام زمینی نیز می‌توانند، استفاده نمایند.

۵-میوه‌های خشک می‌توانند انتخاب مناسبی برای میان‌وعده‌ها بویژه برای افراد شاغل در نظر گرفته شوند.

۶- تخم‌مرغ را در حد متعادل مصرف نمایند، زیرا تخم‌مرغ منبع پروتئینی و مفیدی می‌باشد، لذا استفاده از آن در پخت غذاها و یا در وعده صبحانه برای افراد لاغر می‌تواند مفید واقع گردد.

۷- وعده‌های غذایی کوچک و مکرر در طول روز داشته باشند چرا که این روش در افراد کم‌اشتها می‌تواند در افزایش دریافت غذایی موثر واقع گردد.

۸- پیاده‌روی‌های کوتاه‌مدت در هوای آزاد را قبل از وعده‌های غذایی اصلی برای افزایش اشتها در برنامه روزانه خود در نظر بگیرند.

۹- شیر را با مغزها و مقادیر متعادل عسل و جوانه گندم مخلوط نمایند، این روش می‌تواند منجر به افزایش دریافت انرژی در افراد لاغر گردد.

۱۰- میوه‌ها و مقادیر متعادل سبزیجات را در میان‌وعده‌ها مصرف کرده و از مصرف سالاد، آب و سایر نوشیدنی‌ها قبل از وعده غذایی اصلی پرهیز نمایند.

۱۱- در مصرف خامه، کره و سایر چربی‌ها زیاده‌روی ننمایند، چرا که این امر منجر به ایجاد اختلال در سلامتی افراد می‌گردد. رژیم غذایی برنامه‌ریزی شده و منظم همانگونه که ذکر شد یکی از علل لاغری عدم مصرف مکفی مواد غذایی می‌باشد. اگر لاغر هستید و قصد دارید وزن خود را افزایش دهید، باید یک رژیم غذایی برنامه‌ریزی شده و منظم داشته باشید و وعده‌های غذایی را طبق برنامه و با آرامش صرف کنید و از مصرف غذا با سرعت و عجله پرهیز کنید. فرد لاغر حتی اگر گرسنه هم نباشد، باید به خوردن تشویق شود.

افراد لاغر باید روزانه حدود ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ کیلوکالری انرژی اضافی دریافت کنند، لذا علاوه بر وعده‌های اصلی غذایی، جهت افزایش انرژی دریافتی میان‌وعده‌ها هم باید به برنامه غذایی روزانه فرد اضافه شوند. این میان‌وعده‌ها باید حاوی مواد مغذی کافی باشند. نکته برنامه غذایی به منظور افزایش وزن بدین معنی نمی‌باشد که هرچه می‌خواهیم بخوریم، بلکه باید همیشه تنوع و تعادل را، چه در رژیم افزایش وزن و چه در رژیم کاهش وزن، رعایت کنیم وانتخاب‌های صحیح غذایی را همواره مدنظر قرار دهیم.

خواص مروارید های سرخ

آلبالو و گیلاس گیاهانی هستند از خانواده Rosaceae با نام علمی Prunus avium. خاستگاه این دو گیاه از شمال شرقی آسیا است و برای اولین بار این گیاه در دهکده‌ای در ترکیه کشت شد. وجود این گیاهان ۴۰۰ سال قبل از میلاد توسط تئوفراتوس (Theophratus) فیلسوف یونانی به ثبت رسیده است. گونه اهلی این گیاهان شکوفه‌های سفید و یا صورتی دارند و از اواخر اردیبهشت تا اواخر مرداد ماه در بازار موجود است. آلبالو و گیلاس حاوی مقادیر زیادی ویتامین‌های A و C و ترکیباتی بنام آنتوسیانین‌ها هستند.  امروزه علاقه مردم به مصرف غذاهای فراویژه به جای دارو به منظور جلوگیری از بیماری‌ها روز به روز افزایش می‌یابد. در این مقاله به مهم‌ترین خواص آلبالو و گیلاس در پیشگیری از بروز بیماری‌ها اشاره می‌شود.

ضد التهاب قوی‌تر از آسپرین:
آنتوسیانین‌های موجود در آلبالو خواص آنتی‌اکسیدانی و ضد التهابی بسیار قوی دارند و حتی برخی دانشمندان معتقدند خواص ضد التهابی آنتوسیانین‌های موجود در آلبالو از آسپرین نیز بیشتر است. واکنش‌های التهابی یک سری واکنش‌های پیچیده در بدن هستند که برای مقابله با عفونت‌ها و محافظت بدن در برابر عوامل بیماریزا رخ می‌دهد، اما چنانچه چنین واکنش‌هایی در بدن به میزان زیاد رخ دهد بعلت آزادسازی رادیکال‌های آزاد اکسیژن سبب بروز انواعی از بیماری‌های مزمن نظیر دیابت، سرطان و بیماری‌های قلبی عروقی می‌شوند، بنابراین دریافت مواد غذایی حاوی آنتوسیانین‌ها نظیر آلبالو و گیلاس می‌تواند در پیشگیری از بروز این دسته از بیماری‌ها موثر باشد.

خاصیت آنتی‌اکسیدانی:
آنتوسیانین‌ها پیگمان‌های رنگی هستند که در نتیجه یک سری واکنش‌های شیمیایی از فلاونویید‌ها بوجود می‌آیند. رنگ قرمز و آبی موجود در برخی میوه‌ها، سبزی‌ها و گل‌ها مربوط به این پیگمان است. طی سال‌های اخیر دانشمندان متوجه شده‌اند که آنتوسیانین‌ها علاوه بر ایجاد رنگ در گیاهان برای سلامت انسان نیز بسیار مفید هستند. یکی از خواص بسیار مهم آنتوسیانین‌ها خاصیت آنتی‌اکسیدانی آنها است. آنتی‌اکسیدان‌ها موادی هستند که رادیکال‌های آزاد اکسیژن را در بدن جمع آوری کرده و از بروز عوارض نامطلوب واکنش‌های ناشی از آنها پیشگیری می‌کنند. وجود رادیکال‌های آزاد اکسیژن برای بدن بسیار مضر است. رادیکال‌های آزاد اکسیژن در نتیجه فعل و انفعال‌های شیمیایی متفاوت در بدن ایجاد می‌شوند. بدن انسان با استفاده از انواع آنتی‌اکسیدان‌ها نظیر ویتامین C، ویتامین E و کاروتنوئیدها رادیکال‌های آزاد اکسیژن را خنثی می‌کند، اما چنانچه میزان تجمع رادیکال‌های آزاد اکسیژن از ظرفیت آنتی‌اکسیدان‌های موجود در بدن بیشتر شود رادیکال‌های آزاد اکسیژن به چربی‌ها، پروتئین‌ها و ساختار DNA حمله نموده و آنزیم‌ها و غشاء سلول را تخریب می‌کنند. منابع علمی معتبر بسیاری از بیماری‌های مزمن نظیر بیماری‌های قلبی عروقی، سرطان و آلزایمر را دستاورد اثرات مخرب رادیکال‌های آزاد اکسیژن در بدن می‌دانند.

نقرس:
بیماری نقرس نوعی از التهاب مفاصل است که با تجمع اسید اوریک در مفاصل آغاز شده و سبب التهاب و دردناک شدن مفصل‌ها می‌شود. نقرس معمولاً در دهه ۴۰ تا ۵۰ زندگی رخ می‌دهد و شیوع آن در مردان بیشتر از زنان است. در افراد مبتلا به نقرس مقدار اسید اوریک خون بالا است که یا بدلیل تولید زیاد اسید اوریک در بدن است و یا اینکه در افراد مبتلا، بدن قادر به دفع مقدار کافی اسید اوریک نمی‌باشد. مصرف مقدار زیاد ویتامین C به افزایش دفع اسید اوریک در بدن کمک می‌کند. همچنین آنتوسیانین‌ها می‌توانند در تخفیف علائم این بیماری موثر باشند، زیرا همانطور که ذکر شد این مواد در تخفیف واکنش‌های التهابی در بدن نقش موثری دارند. با توجه به اینکه آلبالو از منابع خوب ویتامین C و آنتوسیانین‌ها می‌باشد. مصرف روزانه آن برای بهبود درد و التهابات بیماری نقرس توصیه می‌شود.

سرطان:
یکی از عوامل موثر در ایجاد سلول‌های سرطانی واکنش‌های استرس اکسیداتیو است. این واکنش‌ها سبب موتاسیون سلول‌ها و رشد و تکثیر بیش از حد آنها شده و در نهایت سلول‌ها از حالت نرمال خارج شده و سلول‌های سرطانی ایجاد می‌شوند. آنتی‌اکسیدان‌ها خصوصاً آنتوسیانین‌ها در پیشگیری از بروز سرطان موثر هستند.

بیماری‌های قلبی عروقی:
آلبالو و گیلاس منابع خوبی از ویتامین‌های A،  C و آنتوسیانین‌ها محسوب می‌شوند و خواص آنتی‌اکسیدانی قوی دارند. استرس اکسیداتیو یکی از علل مهم بروز بیماری‌های قلبی عروقی است. در اثر افزایش رادیکال‌های آزاد اکسیژن در بدن چربی‌های موجود در خون خصوصاً LDL اکسیده می‌شوند. اکسیده شدن LDL مرحله آغازین تشکیل پلاک در سطح عروق خونی است. چنانچه میزان چربی‌های خون کنترل شده و مواد غذایی سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها به میزان کافی در رژیم غذایی وجود داشته باشد از اکسیداسیون LDL و در نتیجه گرفتگی عروق جلوگیری می‌شود.

دیابت:
بیماری دیابت یکی از شایع ترین بیماری‌ها در سراسر جهان است و شیوع آن در کشور‌های در حال توسعه نظیر ایران در حال گسترش است. مطالعات دانشمندان نشان می‌دهند که مصرف آنتوسیانین‌های موجود در آلبالو به مقدار قابل توجهی در کاهش چربی‌ها، قند و فشار خون موثر بوده است. به نظر می‌رسد که آنتوسیانین‌های موجود در این میوه میزان تولید انسولین توسط سلول‌های بتا را تا حدودی افزایش داده و به مقدار بیشتر مقاومت سلول‌های بدن به هورمون انسولین را که در دیابت نوع ۲ بسیار شایع است کاهش می‌دهد.

نتیجه‌گیری:
با توجه به مطالبی که ذکر گردید آلبالو و گیلاس را می‌توان جزو غذاهای فراویژه در نظر گرفت. با مصرف آلبالو و گیلاس به عنوان میوه‌های تابستانی به صورت تازه و یا بصورت دسر می‌توان از فواید بی‌شمار آنها بهره گرفت. البته باید در نظر داشت که مقدار ویتامین‌های A و C و غلظت آنتو سیانین‌ها در آلبالو بیشتر از گیلاس است و به همین دلیل بسیاری از خواص ذکر شده، در مورد آلبالو بیشتر است.

همه چیز راجع به سیر

سیر،چهارمین «سینی» است که بر سفره می‌نهند؛ به نشانه رعایت حد و مرز است تا پای از گلیم خویش بیرون ننهیم. سیر نماد مناعت طبع است یعنی انسان باید همواره با قناعت بر جهان بنگرد. پس سیر که نشانه قناعت و یادآور امتناع از تجاوز است را بر سر سفره می‌نهیم تا انسانی قانع باشیم، زیرا سیرچشمی و چشم سیری از بزرگ ترین صفات یک انسان برتر است. با مصرف سیر دستگاه گوارش بیمه می‌شود. معمولا سیر به عنوان چاشنی و طعم دهنده غذاها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

سیر دارای ترکیبات کاهش دهنده فشار خون و کلسترول خون است و با تاثیرگذاری بر تجمع پلاکت‌ها سبب کاهش خطر ابتلا به سرطان به خصوص سرطان معده و روده می‌شود. سیر شامل ترکیبات گوگرددار و سولفور می‌باشد و موجب از بین بردن رادیکال‌های آزاد سلول‌ها می‌شود.

برخی نیز سیر را برای بهبود برخی عفونت‌ها و مارگزیدگی‌ استفاده می‌کنند.
سیر گیاهی است دو ساله با پیازی مرکب از پیازچه و ساقه راست که در انتهای آن گلی چتری که شامل چندین پیازچه است، قرار دارد. این گیاه از قدیم الایام به عنوان یکی از گیاهان مهم دارویی و چاشنی غذایی کشت می‌شده است.

اشکال مختلف سیر:
قرص سیر: حاوی پودر سیر خشک شده است که بهترین شکل دارویی آن بوده و خواص و مواد موجود در آن تا حدودی شبیه سیر تازه است.
سیر ترشی: سیر وقتی به صورت ترشی در می‌آید، دستخوش تغییراتی خواهد شد که به حرارت محیط، نوع سرکه، زمان نگهداری و… بستگی دارد، ولی در اکثر موارد دارای خواصی شبیه به سیر تازه است. ترکیبات موجود در سیر تا زمانی که پوست حبه‌ها جدا نشده باشد، با زمانی که سیر پوست کنده و خرد شود کمی متفاوت است، یعنی به محض له شدن سیر و مجاور شدن آن با هوا تغییراتی در آن روی می‌دهد. چون مواد موثر سیر نسبت به هوا و به ویژه حرارت حساس هستند، هر چه سیر بیشتر حرارت داده شود خواص آن کمتر می‌شود، بنابراین اثر سیر در غذاهای پخته و سرخ شده به مراتب کم‌تر از سیر تازه است.

موارد احتیاط مصرف سیر:

در زنان باردار و شیرده
در برخی موارد در کودکان
همچنین سیر ممکن است در برخی افراد منجر به ناراحتی‌های دستگاه گوارش مانند تحریک پذیری، سوء‌هاضمه، سوزش سر دل، تغییر در فلور میکروبی روده یا واکنش‌های آلرژیکی شود.
معمولا اثرات جانبی مصرف سیر خفیف و غیر متداول است. ‏ظاهرا سیر تاثیری بر متابولیسم داروها ندارد، اما بیمارانی که از داروهای ضد انعقاد مانند آسپرین استفاده می‌کنند، باید در مصرف سیر احتیاط نمایند. از این رو افرادی که جراحی می‌‌کنند، باید ۷ تا ۱۰ روز پیش از جراحی از خوردن سیر خودداری کنند، چرا که سیر زمان خونریزی را ‏طولانی‌‌تر می‌‌کند.

اثرات سیر:

آنتی‌اکسیدانی: سیر سطوح سرمی دو آنزیم آنتی‌اکسیدانی کاتالاز وگلوتاتیون پراکسیداز را افزایش می‌دهد و با خنثی نمودن رادیکال‌های آزاد اکسیژن که برای سلول‌ها مضر هستند، موجب محافظت از آنها می‌شود، لذا برای مراقبت از پوست و مو از سیر برای ترمیم موهای آسیب دیده و کاهش ریزش مو استفاده می‌گردد.
آنتی‌اسکلروزی: آترواسکلروز در نتیجه تجمع لیپیدهای درون و برون سلولی ایجاد می‌شود. عصاره سیر بیوسنتز کلسترول استرها و تری گلیسیرید را در سلول‌های آترواسکلروزی و فعالیت آنزیم مهم در تشکیل کلسترول استر‌ها (که عامل مهم در تجمع چربی اضافی در سلول‌ها هستند) را محدود می‌کند.
آنتی‌هیپرلیپیدمی: محدودیت سنتز کلسترول توسط کبد بستگی به میزان آنزیم HMG-COA ردوکتاز (آنزیم دخیل در بیوسنتز کلسترول) دارد که عصاره سیر به صورت غیر مستقیم بر این مقدار تاثیرگذار است.
ضد تجمع پلاکتی و فیبرینولیتیک: عصاره سیر با افزایش میزان آدنوزین مونوفسفات حلقوی تشکیل لخته را در رگ‌ها کاهش می‌دهد.
ضد پرفشاری خون: سیر به دلیل داشتن آلیسین و آجون که از مواد موثر آن هستند اثر گشاد کنندگی بر ماهیچه‌های صاف عروق داشته و منجر به کاهش فشار خون می‌شود. بر اساس مطالعات انجام شده این کاهش در فشار خون به میزان متوسط بوده و بیشتر در فشار خون سیستول مشهود است.
ضد سرطانی: بر اساس مطالعات انجام شده بین مصرف سیر و انواع مختلفی از سرطان‌ها از جمله سرطان معده، کولون و حنجره ارتباط معکوس وجود دارد.
ضد میکروبی: بررسی‌های انجام شده نشان داده‌اند که اثر ضد میکروبی آلیسین به دلیل خواص آن در محدود کردن فعالیت آنزیم‌های تیول‌دار میکروارگانیسم‌ها می‌باشد. برای خواص ضد میکروبی سیر موارد زیر نیز بیان گردیده است:
خوردن سیر خام باکترى‌هاى عفونى روده‌ها را از بین می‌برد.
قطره بینى سیر ویروس‌هاى عامل سرماخوردگى و آنفلوانزا را از بین مى‌برد.
ترکیبات گوگردى سیر باکترى‌ها و ویروس‌هاى ریه و ناحیه برونش را از بین می‌برد.
آب و یا روغن سیر که روى عفونت قارچى انگشتان پا مالیده مى‌شود، باکترى استافیلوکوکوس و سایر عفونت‌هاى پوستی را از بین مى‌برد.
سیر دارای اثرات ضد باکتری و ضد قارچ است، لذا برای برطرف شدن شوره سر که به علت قارچ مالاسزیا فورفور بوجود می‌آید بکار می‌رود.ترکیبات گوگرددار سیر نیز در برطرف شدن شوره سر موثرند.
هیپوگلایسمیک: بر اساس مطالعات انجام شده اثر هیپوگلایسمیک (کاهنده قند خون) سیر می‌تواند به دلیل خاصیت آن در افزایش آزاد سازی انسولین از سلول‌های بتای پانکراس یا جدا شدن بیشتر انسولین از اشکال باند شده آن و افزایش حساسیت انسولینی سلول‌ها باشد. به همین دلیل مصرف آن به افراد دیابتی توصیه می‌شود.

چگونگی از بین بردن بوی بد سیر
سیر در کنار خواص با ارزشی که دارد موجب بوی بد دهان می‌شود و این مشکلی است که چون بسیاری از افراد راه حل آن را نمی‌دانند منجر به عدم مصرف آن می‌شود. زمانی که با خوردن غذاهای حاوی سیر دهان بدبو می‌شود، باید از خوشبوکننده‌های دهان استفاده کرد و البته این کار را باید به کرات انجام داد، یعنی تقریبا هر نیم تا یکساعت یکبار، تا زمانی که ماده غذایی مقصر از جریان خون پاک شود که معمولا این روند حدود ۲۴ ساعت به طول می‌انجامد. در این میان مسواک زدن هم کمک می‌کند، اما نمی‌توان مسواک را همیشه در دهان نگه داشت. یکی از بهترین راه‌های مبارزه با بوی بد دهان، خوردن بعضی خوراکی‌ها پس از غذاهای بودار است که در زیر به چند مورد از آنها اشاره می‌شود:
۱- لیمو: خوردن یک قاچ لیمو یا افزودن آن به غذا به عنوان چاشنی یا حتی افزودن آن به لیوان آب خود، اثر معجزه آسایی دارد. آب نبات‌های لیمویی نیز همان خاصیت را دارند.
۲- جعفری یا سایر چاشنی‌های سبز: جویدن برگ‌های تازه جعفری، ریحان و رزماری (اکلیل کوهی) موجب آزادسازی روغن‌های آنها می‌شود که حس تازگی به دهان می‌دهد.
۳- سیب، گلابی و هویج: این خوراکی‌ها دارای فیبر زیادی هستند که جویدن آنها باعث ترشح بیشتر بزاق دهان شده و دهان را تمیز می‌کنند.
۴- ادویه‌های قابل جویدن: جویدن فقط چند دانه تخم انیسون (بادیان رومی)، هل، گشنیز یا رازیانه باعث تازه و خوشبو شدن دهان خصوصا پس از صرف غذای حاوی سیر می‌شود.
۵- برگ نعنا یا چوب دارچین: هر یک از این دو، طعم و بوی شبه گوگردی پیاز و سیر را رفع می‌کند. علاوه بر آن، وجود یک سری روغن‌های اساسی در دارچین با نوعی میکروب دهانی مبارزه می‌کند. آدامس‌های نعناعی یا دارچینی هم تأثیری مشابه دارند.
۶- عسل: برای‎ ‎از بین بردن بوی سیر ‎می‌توان نیم ساعت پس از خوردن آن، یک قاشق عسل خورد. ‎
۷- کاهو: خوردن سبزی‌هایی مثل کاهو نیز موثر است، زیرا کلروفیل موجود در سبزی‌ها بوی سیر را رفع می‌کند.

اثرات سیر از دیدگاه طب سنتی:

خواصی که دانشمندان (طب قدیم و جدید) برای سیر برشمرده‌اند عبارتند از:
رسوبات خون را حل می‌کند.
در درد مفاصل، نقرس و روماتیسم توصیه می‌شود.
مدر و پایین آورنده فشار خون است.
بهترین درمان برای فراموشی، ضعف حافظه و سرگیجه است.
خوردن سیر عضلات قلب را به نشاط می‌آورد و گردش خون را منظم می‌کند.
مجاری تنفس و خون را پاک کرده و به این وسیله از تنگی نفس می‌کاهد.
در درمان پاره‌ای از سل‌های ریوی، اسهال و برونشیت، سردرد و زکام مزمن مفید است.
پوست بدن را خوشرنگ می‌کند.
روده‌ها را از عفونت‌ها پاک می‌کند (به خصوص در اطفال) و با این خاصیت انسان را در مقابل بیماری تیفوئید و دیفتری محافظت می‌کند.
سنگ کلیه و کرم‌های نازک شکم اطفال را نابود می‌کند.
فلج و رعشه را معالجه کرده و برای مالاریا و بی خوابی خیلی مفید است.
برای درمان میخچه و زگیل باید سیر را نرم کرده و به صورت مرهم روی میخچه و زگیل بگذارید تا همانطور بماند و هر چند وقت آن را تکرار کنید.
مالیدن آن روی محل گزیدگی، سوزش و درد را تسکین می‌دهد.
تقویت کننده دستگاه دفاعی بدن و دارای خاصیت ضد سرطانی و ضد سرماخوردگی است.
مصرف سیر قند خون مبتلایان به مرض قند (دیابت) را می‌کاهد.
اثر سمی نیکوتینی که از دود سیگار حاصل می‌شود را برطرف می‌کند. لذا چنانچه معتادان به سیگار به علت نیکوتین دچار ناراحتی‌های‌ هاضمه و قلب شده باشند، با مصرف سیر احساس بهبودی می‌کنند.
مداومت در مصرف سیر به تدریج باعث ریختن موی سفید و روییدن موی سیاه می‌شود.
سیر پخته را چنانچه بر روی مو و پوست بمالند کشنده شپش است.
اگر این فرآورده را در محل دردهای مفاصل و قولنج بمالند، درد و ناراحتی را تسکین خواهد داد.
مخلوط سیر با سرکه ورم اعضا را برطرف می‌کند.
به خاطر بوی نامطبوع سیر بهتر است به طور کامل آن را خرد نموده و در شیر حل کنید. این عمل برای درمان فشار خون بالا، تصلب شرایین، ناراحتی‌های گوارشی (اسهال و اتساع روده) و التهاب مخاط برونش‌ها مفید است.
مصرف روزانه سیر تازه، از کبد در برابر سموم دارویی و شیمیایی محافظت می‌کند.

مقدار مصرف سیر:

به صورت معمول استفاده روزانه به مقدار ۴ گرم از سیر تازه (۱ حبه متوسط) یا مقادیر معادل آن از سایر محصولات سیر توصیه می‌شود تا در طول زمان اثرات دارویی خود را بر جای گذارد.

خوراکیهای غیر لبنی سرشار از کلسیم

کلسیم برای حفظ سلامت استخوان‌ها ضروری است و اولین موردی که برای تأمین این ماده به ذهن ما می‌رسد لبنیات است. اما کلسیم مورد نیاز بدن ما تنها از محصولات لبنی تامین نمی‌شود.
در واقع کلسیم در موادی باور نکردنی از سبزی‌جات گرفته تا یک برش پرتقال پنهان شده است. در این مطلب ما به شما مواردی را معرفی می‌کنیم که با اضافه کردنشان به سبد خرید می‌توانید منبع غنی از کلسیم را از آن خود کنید.

سبزی‌جات (برگهای خوراکی)

سبزی‌جاتی با برگ‌های سبز تیره همانند اسفناج، حاوی کلسیم و دیگر ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند. این سبزی‌جات مفید از بهترین گزینه‌های یک تغذیه سالم به شمار می‌روند. سالاد اسفناج و یا خوردن یک وعده اضافی از سبزی‌جات در وقت ناهار می‌تواند کلسیم مورد نیاز بدن شما را تامین کند.

مواد غذایی غنی شده

غذاهای آماده معمولاً شهرت بدی دارند اما اغلب آنها با ویتامین‌ها و مواد معدنی همانند کلسیم غنی شده‌اند. غلاتی که در صبحانه هستند، بهترین گزینه از این دست و بهترین راه برای جذب کلسیم هستند؛ البته باید مراقب شکر افزوده آن‌ها باشید.

پرتقال

این همه مرکبات خوشمزه، هرکدام حاوی کلسیم هستند. یک برش پرتقال تازه نه تنها سیستم ایمنی بدن شما را بالا می برد بلکه باعث می‌شود فرم استخوان‌بندی بدن را در فرم ایده آل خود حفظ کنید.

بادام

بادام حاوی کلسیم و ویتامین E است که هر دوی آنها سلامت مو و ناخنهای شما را تضمین می کنند. یک مشت، بادام کلسیم مورد نیاز روزانه بدنتان را تامین خواهد کرد.

لوبیا چیتی

لوبیا سرشار از پروتئین، فیبر و کلسیم است و یک ماده غذایی عالی و مقرون به صرفه است که به راحتی می‌توانید آن را به دستور غذایی خود اضافه کنید

ویژگی های پوست میوه‌

پوست میوه، بیرونی‌ترین لایه و پوشش روی میوه است. در میوه‌هایی همچون هندوانه، این پوشش بسیار ضخیم و تنها یک لایه است، در حالی که در خانواده مرکبات مثل پرتقال، رویه میوه کمی نازک‌تر و در واقع پوست میوه است. پوست نه تنها از میوه در برابر محیط زیست، میکرو و ماکروارگانیسم محافظت می‌کند، بلکه حاوی مواد مغذی است که موجب حفظ سلامتی انسان نیز می‌شود.

ویژگیهای پوست میوه‌ها
در برخی از میوه‌ها، پوست میوه به صورت کاملاً محکم به خود میوه چسبیده است و در برخی دیگر میوه و پوست آن انسجام کمتری دارند. ضخامت پوست میوه‌ها با هم فرق دارد. این مسئله حتی در میوه‌هایی که از یک خانواده هستند نیز دیده می‌شود. پوست میوه‌ها، در برخی موارد بسیار نازک و گاه کلفت و ضخیم است. در برخی میوه‌ها مثل سیب و انگور، مزه پوست همانند خود میوه است و در برخی دیگر مثل پاپایا، مزه پوست آن به علت وجو تانن فراوان، تلخ است. در میوه‌های اسیدی پوست به راحتی جدا می‌شود (موز). رسیدن میوه‌ها با فرایند آنزیمی همراه است که برخی از مشخصه‌های میوه را مانند رنگ، طعم، عطر و دانه‌ها تغییر می‌دهد. معمولاً پوست میوه‌ها سرشار از روغن‌های ضروری هستند که میوه را خوش عطر می‌کنند. غدد چربی در تمام سطح پوست میوه وجود دارد.

خواص پوست سیب
بدون سدیم و بسیار کم چرب است  کلسترول بد (LOL) را کاهش و کلسترول خوب (HDL) را افزایش می‌دهد.  به دلیل داشتن منیزیم و پتاسیم، فشار خون را پایین می‌آورد.  مانع از پوکی استخوان در یائسگی خانم‌ها می‌شود.  کوئرستین حاوی مقادیر قابل توجهی فلاوونوئید است که خاصیت ضد التهابی داشته و برای سلامت بسیار مفیداست. این ترکیبات با تخریب رادیکال‌های آزاد، از تخریب سلول‌های مغز جلوگیری می‌کنند و در واقع بیماری آلزایمر را در کهنسالی کاهش می‌دهند.  از سرطان ریه، پستان، روده بزرگ و کبد پیشگیری می‌کند.  با انواع بیماری‌های قلبی و عروقی مبارزه می‌کند.  به درمان آسم، دیابت و وبا کمک می‌کند.  از تصلب شرائین پیشگیری کرده و خطر ابتلا به پارکینسون را کاهش می‌دهد.  فیبر موجود در آن به هضم غذا کمک و از یبوست پیشگیری می‌کند و وزن را کاهش می‌دهد.  قند خون را تنظیم می‌کند. ویتامین B6 موجود در آن، سیستم عصبی مرکزی را کنترل و ویتامین E آن، با رادیکال‌های آزاد و سموم مبارزه می‌کند و به همین ترتیب روند پیری را کاهش می‌دهد. خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارد و تاثیر منفی رادیکال‌های آزاد را خنثی می‌کند و موجب رطوبت غشاهای مخاطی و پوست و چشم‌ها می‌شود.   نیاسین از سر درد و افسردگی پیشگیری کرده و اسید فولیک موجود در آن علاوه بر تقویت انرژی، سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند.

توجه داشته باشید که حساسیت به پوست سیب یکی از حساسیت‌های شایع است که بیشتر در شمال اروپا دیده می‌شود. افرادی که به پوست سیب حساسیت دارند، می‌توانند از سیب پخته شده استفاده کنند؛ زیرا گرما مواد حساسیت‌زا را از بین می‌برد.

سندرم آلرژی دهانی نوعی واکنش به آنزیم موجود در سیب است که با خوردن به خصوص پوست سیب باعث بروز واکنش حساسیتی می‌شود. این واکنش با خارش، آبریزش بینی، عطسه و ریزش اشک از چشم‌ها همراه است و در واقع دستگاه تنفسی فوقانی و چشم‌ها را تحریک می‌کند. در برخی افراد نیز خوردن سیب با پوست موجب اختلال در دستگاه گوارش و استقراغ و اسهال می‌گردد؛ بنابراین افراد مبتلا به اختلالات گوارشی مانند بیماری‌های کرون و دیورتیکولیت بهتر است با احتیاط این میوه را مصرف کنند.

فواید پوست میوه

حتی اگر پوست میوه نیز خوردنی باشد، باز هم ما عادت کرده‌ایم میوه‌ها را پوست بکنیم. در حالی که، پوست میوه یکی از مهم‌ترین اجزای رژیم غذایی و دارای مواد مغذی ضروری است که نقش مهمی در سلامتی دارد. پوست برخی از میوه‌ها همچون انگور و زغال‌اخته حاوی آنتی‌اکسیدان‌های ضروری مثل آنتوسیانین، تانن، کاتچین و … است. برخی از میوه‌های زرد نیز حاوی کاروتن و لوتئین هستند. جزء اصلی رنگدانه‌های میوه زیر پوست قرار دارد. پوست بعضی از میوه‌ها پُر از فیبر است که این ترکیبات به عبور مواد غذایی از معده و هضم غذا و رفع یبوست کمک می‌کند. آنها سموم غذا را دفع می‌کنند و با محافظت از غشاء موکوسی روده، خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را کاهش می‌دهند. رژیم غذایی حاوی فیبر به حذف نمک‌های صفراوی کمک و از جذب مجدد آنها جلوگیری می‌کند؛ در نتیجه کلسترول بد خون کاهش می‌یابد. پوست میوه‌ها علاوه بر اینکه کم کالری، کم قند و کم چربی هستند، با مصرف آنها می‌توان مصرف سایر مواد غذایی در طول روز را کاهش داد.

پوست برخی از میوه‌ها، به‌خصوص مرکبات مانند پرتقال و نارنگی حاوی ویتامین c (اسکوربیک اسید) است. برخی از آنها حاوی منبع عظیمی از ویتامین A، ویتامین‌های گروهB، مواد معدنی، کلسیم، سلنیوم، منگنز و روی هستند. مطالعات اخیر نشان می‌دهند ترکیبات خاصی در پوست میوه‌ها وجود دارد که در بیماران مبتلا به آسم، به دفع برونکو اسپاسم کمک می‌کند و در مطالعه‌ای که توسط دکتر واستون و همکارانش انجام شد، آمده است که عصاره پوست میوه‌ها، خس‌خس و سرفه و تنگی نفس را در بزرگسالان مبتلا به آسم بهبود می‌بخشد.

شستشوی میوه
اگر چه توصیه ما این است که میوه‌ها را با پوست بخورید، ولی حتماً به نظافت آنها توجه داشته باشید:

به منظور حفظ میوه‌ها از آفات، معمولاً آنها را با اسپری‌های حشره‌کش، سمپاشی می‌کنند؛ بنابراین توصیه می‌شود  حتما قبل از خوردن میوه‌ها آنها را با دقت بشویید.  غالبا تخم و کیست حشرات درون میوه‌ها باقی می‌ماند، خوردن میوه‌های خام و نشسته موجب ورود این مواد به عضلات و یا مغز و سیستم عصبی می‌شود.  خوردن میوه‌های سالم و بدون لک، به‌ویژه برای کودکان توصیه می‌شود. دست کم نیم ساعت قبل از خوردن میوه آنها را در ظرف آب نمک قرار دهید و سپس با آب سرد بشویید و خشک کنید تا مطمئن شوید که هیچ تخم حشره‌ای در آنها باقی نمانده است.  می‌توانید پوست میوه‌ها را با چاقو ببرید و خشک کنید و در ظرف در دار به دور از رطوبت نگه‌دارید.

از پوست لیمو و مرکبات می‌توانید در ترشی‌ها استفاده کنید و یا کیک‌ها و شیرینی‌ها را با آنها طعم‌دار کنید.  در هند پوست انبه را در آفتاب خشک کرده و پس از آسیاب کردن با کمی زردچوبه و فلفل سیاه مخلوط و نوعی ادویه کاری درست می‌کنند که به غذاهایشان طعم ویژه‌ای می‌دهد.  در پوست برخی از میوه‌ها، ترکیبات سمی وجود دارد که تلخ مزه هستند و ممکن است در افراد مستعد حساسیت و واکنش‌های جدی ایجاد کند.  پوست سیب در مقایسه با خود سیب حاوی ۲-۶ برابر آنتی‌اکسیدان بیشتر است؛ به خصوص آنتی‌اکسیدان کوئرستین.  این آنتی‌اکسیدان در مبارزه با بیماری‌های قلبی و سرطان بسیار مفید است.

معجزه عسل و دارچین در کاهش وزن

مواد طبیعی بسیاری برای کاهش وزن در دسترس قرار دارند. با این حال، به‌نظر می‌رسد که چای حاوی عسل و دارچین یکی از دلپذیرترین مواد طبیعی برای کاهش وزن باشد. آیا این معجون پرانرژی می‌تواند به کسی در رسیدن به وزن مناسب کمک کند؟

بسیاری از مردم ادعا می‌کنند که نوشیدن ۲ بار در روز (صبح و شب) مخلوط عسل و دارچین در کاهش وزن مؤثر است. یک حقیقت علمی برای این ادعا وجود دارد.

به‌طور سنتی، از عسل به‌عنوان ماده‌ای خواب‌آور، مسکن گلو‌درد و حتی التیام‌بخش زخم استفاده شده است،اما آیا عسل می‌تواند به کاهش وزن نیز کمک کند؟ برخی از دانشمندان معتقدند که عسل می‌تواند این کار را انجام دهد. بدیهی است که اکثر افراد چاق از عارضه مقاومت به انسولین نیز رنج می‌برند. این عارضه مانع سوخت‌وساز درست گلوکز می‌شود. هنگامی که چنین شرایطی رخ می‌دهد کاهش وزن بسیار دشوار می‌شود. برخی مطالعات نشان داده‌اند، افرادی که به مدت ۳۰ روز از مخلوط عسل و دارچین استفاده کرده‌اند موفق شده‌اند سطح مقاومت به انسولین بدن خود را کاهش دهند.

به گزارش‌ ای‌زاین آرتیکل،۸۰درصد از مواد تشکیل‌دهنده عسل را گلوکز و فروکتوز تشکیل می‌دهد. گلوکز و فروکتوز عسل مانند دیگر شیرین‌کننده‌ها باعث افزایش قندخون نمی‌شوند. به این ترتیب حساسیت به انسولین کنترل می‌شود. هرچه حساسیت سلول‌ها به انسولین بیشتر باشد کمتر امکان دارد که عارضه مقاومت به انسولین بروز کند. در این صورت بدن از کارایی بیشتری برای سوزاندن چربی برخوردار می‌شود. به‌نظر می‌رسد عسل حتی می‌تواند بعضی از علائم مقاومت به انسولین را معکوس کند.
این در حالی است که دارچین نیز در رابطه با بیماری دیابت تحت تحقیقات گسترده‌ای قرار گرفته است.

یک مطالعه پژوهشی آشکار کرده است که خوردن حتی نصف یک قاشق چایخوری دارچین در روز نیز قادر به کاهش قندخون- بیماران دیابتی که به‌طور نامنظم کنترل شده‌اند- می‌شود. مطالعه دیگر روشن کرده است که اجزای تشکیل‌دهنده دارچین می‌توانند باعث کاهش و پیشگیری از مقاومت به انسولین شوند. مرکز اشتها در مغز دارای گیرنده‌های انسولین است. هنگامی که فردی به عارضه مقاومت به انسولین دچار می‌شود، بخش عمده انسولین قادر به رسیدن به این گیرنده‌ها نیست، غده لوزالمعده به تولید بیش از پیش انسولین ادامه می‌دهد تا سطح گلوکز خون را پایین نگاه دارد و این شرایط باعث تداوم پراشتهایی می‌شود.

به‌نظر می‌رسد که مخلوط عسل و دارچین قادر به تعدیل برخی از اثرات مقاومت به انسولین است. بیمارانی که این چای را نوشیده‌اند اظهار کم‌اشتهایی و بی‌میلی نسبت به کربوهیدرات‌ها را تجربه کرده‌اند. مقاومت به انسولین به‌طور ویژه در میان زنان بیشتر است. اضافه‌کردن عسل و دارچین به رژیم غذایی می‌تواند راهی دلپذیر برای کنترل این عارضه و کمک خوبی برای کاهش وزن باشد. اگرچه دستورالعمل‌های بسیاری برای تهیه این چای وجود دارد، اما دستور اصلی تهیه آن بسیار ساده است:

• یک بخش دارچین به نسبت ۲ بخش عسل
• یک فنجان آب داغ روی دارچین بریزید و نیم ساعت آن را در آب داغ بخیسانید.
• بعد از سرد شدن مخلوط آب و دارچین، عسل را اضافه کنید.
• نصف این چای را قبل از خواب و باقیمانده آن را صبح بنوشید.

از آنجایی که ممکن است این چای باعث کاهش قند خون شود، بهتر است بیماران در مورد مصرف آن با پزشک معالج خود مشورت کنند.

چند توصیه و راهکار برای فشارخون

بیماری افزایش فشار خون یا پرفشاری خون (hypertension) شایع‌ترین مشکل کشورهای در حال توسعه است. پر فشاری خون باعث ایجاد بیماریهایی نظیر: نارسایی مزمن کلیوی، بیماریهای عروق محیطی (شامل سکته قلبی و مغزی) و اختلال در بینایی می‌گردد.
عواملی همچون افزایش وزن و چاقی، رژیم غذایی حاوی نمک یا چربی‌های اشباع‌شده زیاد، مصرف الکل، پشت میز‌نشینی(عدم تحرک کافی)، سابقه خانوادگی، استرس و فشارهای عصبی، سیگار کشیدن، مقاومت در برابر انسولین (بیماری دیابت)، نژاد، جنسیت مذکر، بیماری مزمن کلیه، تنگی سرخرگ آئورت، اختلال در بعضی از غدد درون‌ریز، تصلب شرائین، مصرف قرص‌های ضد بارداری، استروئیدها و بعضی از انواع داروهای مهارکننده اشتها، درافزایش فشارخون مؤثرند.
گرچه این بیماری دارای علامت خاصی نیست، ولی نشانه‌های زیر می‌توانند به تشخیص این بیماری کمک کنند:
- سردرد
- خواب‌آلودگی
- گیجی
- کرخی و مورمور شدن دست‌ها و پاها
- سرفه خونی و خونریزی از بینی
- تنگی نفس شدید
توصیه‌های کلی غذایی، رفتاری و دارویی برای افراد مبتلا به افزایش فشار خون
الف : توصیه‌های غذایی
۱- مصرف مواد غذایی حاوی پتاسیم، مانند موز، زردآلو، پرتقال، انجیر، گریپ فروت، هلو، انگور، آلو، سیب زمینی، سیر، کلم بروکلی ،کدو سبز، قارچ، گوجه فرنگی، سبزی‌ها و حبوبات توصیه می‌گردد.

۲ – مصرف مواد غذایی حاوی سدیم کم: میوه‌ها وسبزی‌ها دارای مقدار کمی سدیم و مقدار قابل توجهی پتاسیم هستند و باید به مقدار زیاد مصرف شوند. مطالعات نشان می‌دهد که شیوع فشار خون در گیاهخواران در قیاس با غیر گیاه خواران کمتر است که یکی از علل این تفاوت دریافت بیشتر پتاسیم و مقادیر کمتر سدیم در گیاهخواران می‌باشد.

۳- مصرف کمتر چربی‌های اشباع‌شده سبب کاهش فشار خون می‌شود.  مواد غذایی همچون چربی شیر گاو، چربی مرغ، زرده تخم مرغ، پنیر پرچرب، گوشت گوساله، گوشت خوک، کره، روغن‌های هیدروژنه‌شده (گیاهی جامد و نیمه جامد) و انواع کیک‌ها و شکلات‌ها دارای مقدار زیادی چربی‌های اشباع‌شده هستند.

۴- نتایج تحقیقات مختلف ارتباط مصرف ویتامین C و کاهش فشار خون را نشان می‌دهند. مرکبات، توت‌ها و سبزی‌های دارای برگ سبز، منابع غنی ویتامین C هستند. مصرف مکمل‌های ویتامین C در افراد دچار پر فشاری و همچنین افراد سالم، سبب کاهش فشار خون می‌شود.
۵- ماهی‌های تازه، منجمد یا کنسرو‌شده بدون آب نمک، خوب هستند.  مصرف ماهی‌های حاوی اسیدهای چرب مفید از قبیل ماهی قباد، حلوا و قزل آلا چندین بار در هفته توصیه می‌شود.
۶- سبزی‌های ریشه ای (مانند سیب زمینی)، برنج، ماکارونی، رشته‌ها، حلیم بدون نمک و مواد نشاسته‌ای، سدیم کمی دارند و می‌توانند در حد اعتدال در افراد مبتلا به افزایش فشار خون استفاده شوند.

۷- مصرف مقادیر زیاد منابع کلسیم دار مانند شیر و لبنیات کم‌چرب و ماهی سبب کمک به کاهش فشار خون می‌شود.

۸- استفاده مناسب از روغن‌های مایع گیاهی سرشار از امگا-۶ (اسید لینولئیک) مثل روغن ذرت، روغن آفتابگردان، روغن پنبه دانه، روغن سویا و روغن بادام زمینی و سرشار از امگا-۳ (اسیدلینولنیک) مثل روغن ماهی، به خصوص روغن کبد ماهی و گردو به افراد مبتلا به پرفشاری خون توصیه می‌شود.
همچنین توصیه می‌گردد که در طبخ به جای کره و روغن نباتی جامد از روغن زیتون، ذرت، سویا وکانولااستفاده نمایند.
افراد مبتلا به فشار خون از چه غذاهایی نباید استفاده کنند و یا در حد اعتدال مصرف نمایند؟
۱ ـ به طور کلی، از مصرف غذاهای پرنمک مثل ماهی و گوشت‌های دودی، انواع کنسرو، سوسیس، کالباس، برگرها و سایر فرآورده‌های گوشتی، به علت دارا بودن مقادیر بالای سدیم باید پرهیز شود. همچنین، از مصرف سبزی‌های کنسروشده در آب نمک، زیتون شور، چیپس و سایر تنقلات شور باید خودداری گردد.

۲ ـ سس‌ها، ‌سوپ‌ها، قرص‌های گوشت، کنسرو لوبیا و سایر غذاهای آماده می‌توانند سبب تشدید فشار خون شوند؛ لذا باید در مصرف آنها احتیاط کرد.

۳ ـ مصرف الکل با فشار خون بالا ارتباط داشته و می‌تواند بیماری را تشدید کند.

۴ ـ مواد حاوی کافئین از قبیل قهوه، چای، انواع کولا‌ها و شکلات موجب افزایش فشارخون می‌گردند و باید در حد اعتدال مصرف شوند.

۵- بهتر است افراد مبتلا به پر فشاری خون از انواع شیرینی جات مثل قند، شکر، مربا، عسل، ژله، آبنبات و شربت کمتر استفاده کنند.

۶- از منابع حاوی کلسترول در حد تعادل استفاده شود.
منابع غذایی حاوی کلسترول عبارتند از:
منابع غذایی با کلسترول زیاد: زرده تخم‌ مرغ، کبد، مغز، کلیه، قلب و خاویار
منابع غذایی دارای کلسترول متوسط : شیر کامل، پنیر پرچرب، خامه، بستنی، کره، گوشت، مرغ و ماکیان، ماهی و صدف
منابع غذایی دارای کلسترول کم: شیر بدون چربی، پنیر کم‌چرب
منابع غذایی فاقد کلسترول: سفیده تخم مرغ و تمام غذاهای گیاهی

ب : توصیه‌های رفتاری
۱- کاهش وزن
کاهش وزن و حفظ وزن طبیعی از ارکان اساسی هر برنامه طراحی‌شده جهت مقابله با پرفشاری خون است. مطالعات نشان می‌دهد که شاخص توده بدن (BMI) بیشتر از ۲۷، رابطه مستقیم با فشار خون بالا دارد. اگر BMI بیشتر از ۳۰ باشد، در مردان و زنان به ترتیب ۳۸ و ۳۲ درصد میزان فشار خون را بالا می‌برد. خطر ابتلا به فشار خون در افرادی که اضافه‌وزن دارند دو تا شش برابر بیشتر از افراد با وزن طبیعی است. همچنین تحقیقات نشان می‌دهد که ۱۰ درصد اضافه وزن باعث افزایش فشار خون به میزان  ۷ میلی ‌مترجیوه می‌گردد؛ لذا کاهش وزن و پیروی از یک رژیم غذایی مناسب یکی از راهکارهای بهبود فشار خون می‌باشد. توصیه می‌شود کاهش وزن زیر نظر متخصص تغذیه و رژیم‌درمانی صورت پذیرد و خودسر نباشد.
۲- فعالیت جسمانی (ورزش)
افزایش فعالیت بدنی سه بار در هفته و به میزان ۳۰ دقیقه ،فشار خون را کاهش می‌دهد. نتایج تحقیقات بیانگر این مطلب است که ورزش‌های ایروبیک (هوازی) ۴ میلی‌متر جیوه فشارخون سیستولی و ۲ میلی‌متر جیوه فشار خون دیاستولی را کاهش می‌دهند. همچنین ورزش‌های مستمر باعث کاهش استرس می‌شوند که از عوامل مهم پرفشاری خون است.
۳- ترک سیگار
سیگار سبب تشدید پرفشاری خون می‌شود؛ بنابراین حتما باید ترک شود.
۴- ترک الکل
تحقیات نشان می‌دهد که مصرف سه بار الکل در روز منجربه افزایش فشار خون به میزان ۳ میلی متر جیوه می‌شود؛ لذا متخصصان قلب و عروق و تغذیه توصیه اکید به ترک آن دارند.
ج: توصیه‌های دارویی
در صورتی که اقدامات فوق (تغذیه‌ای و رفتاری) موثر نباشد، با استفاده از داروهای ضد فشار خون می‌توان فشار خون را پایین آورد. گرچه توصیه‌های دارویی حتما باید توسط متخصصان ذیربط صورت گیرد، ولی جهت اطلاعات بیشتر به طور مختصر به بعضی از این داروها و بعضا مکانیسم اثر آنها اشاره می‌گردد:
- دیورتیک‌های تیازیدی یا داروهای مدر (ادرارآور):
این داروها هنوز در درمان پر فشاری خون ارزشمند هستند. تیازیدها بخوبی از روده جذب و از طریق کلیه‌ها دفع می‌شوند. این داروها با افزایش دفع کلیوی سدیم و آب (در نتیجه کاهش حجم خون) و اثر مستقیمی که بر روی عضلات صاف عروق دارند، مقاومت عروق محیطی را کاهش می‌دهند و فشار خون را پایین می‌آورند.
- بلوکه‌ کننده‌های گیرنده بتا:
این داروها بخوبی از مجرای معده ای روده جذب می‌شوند. بتا بلوکرها با کاهش برون ده قلب و تاثیری که بر مرکز وازوموتور دارند، فشار خون را کاهش می‌دهند.
- آنتاگونیست‌های کلسیم:
این داروها با گشاد کردن عروق، فشار خون را کاهش می‌دهند.
- مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین:
این مهارکننده‌ها با کاهش مقاومت عروق محیطی و تا اندازه‌ای به وسیله جلوگیری از بازجذب سدیم توسط آلدوسترون، فشار خون را کاهش می‌دهند.

ارتقا سیستم ایمنی با تغذیه

سیستم ایمنی، یک سیستم دفاعی علیه انواع ویروس‌ها، باکتری ها، سم‌ها و دیگر عوامل بیماری زاست. این سیستم، بسیار پیچیده و شامل سیستم لنفاوی، گلبول‌های سفید، به‌ ویژه سلول‌های T می‌باشد که موادی علیه ویروس‌ها تولید می‌کنند. دسته دیگر از گلبول‌های سفید، سلول‌های B نام دارند که آنتی بادی تولید و به باکتریها، قارچ‌ها و انگل‌ها حمله می‌کنند. دسته دیگر از گلبول‌های سفید شامل سلول‌های کشنده طبیعی هستند که موجب از بین رفتن سلول‌های سرطانی و رادیکال‌های آزاد و دیگر مواد مضر می‌شوند.
سیستم ایمنی نسبت به تعادل مواد مغذی در بدن بسیار حساس است که کمبود مواد مغذی را به سرعت در عملکرد خود نشان می‌دهد و سیستم دفاعی بدن را ضعیف می کند.
غذاهایی که باعث کاهش ایمنی بدن می‌شوند به شرح زیر هستند:

۱- چربی‌ها: روغن‌ها، به‌ویژه روغن‌های چرب غیراشباع مانند روغن ذرت و روغن گلرنگ اگر فراوان مصرف شوند، سیستم ایمنی را تضعیف می‌کنند. یک مطالعه نشان داده که کاهش مصرف چربی از ۳۲ درصد به ۲۳ درصد، فعالیت سلول‌های کشنده را به میزان ۴۸ درصد افزایش می‌دهد.
۲- الکل: الکل به شدت باعث کاهش فعالیت نوتروفیل‌ها می‌شود. نوتروفیل‌ها باکتری‌ها و تومورها را نابود می‌کنند.
۳- شکر: قندها و شیرینی ها توانایی گلبول‌های سفید در از بین بردن باکتری‌ها را کاهش می‌دهند. با مصرف ۱۰۰ گرم شکر، فعالیت نوتروفیل‌ها به میزان ۵۰ درصد کاهش می‌یابد. قند میوه‌ها و عسل نیز روی گلبول‌های سفید تاثیر منفی دارد؛ اما غذاهای نشاسته‌ای چنین اثری ندارند.

غذاهایی که سیستم ایمنی را تقویت می کنند:

۱- رژیم گیاهخواری: تاثیر گلبول‌های سفید افراد گیاهخوار بر سلول‌های سرطانی، دو برابر افراد گوشتخوار می‌باشد، اما علت دقیق آن مشخص نیست. با خوردن میوه و سبزی‌هایی که غنی از فیتوکمیکال‌ها هستند، می‌توان میزان چربی رژیم غذایی را پایین آورد.
۲- غذاهای غنی از ویتامین‌C: این ویتامین عمل خود را از طریق آنتی‌بادی‌هایی که توسط گلبول‌های سفید تولید می‌شوند، ایفا می‌کند. هر نوع استرس، چه از نوع فیزیولوژیک و یا محیطی، نیاز ما را به این ویتامین افزایش می‌دهد. وقتی از ویتامین C صحبت می‌شود، افراد فکر می‌کنند که بیشترین ویتامین C را پرتقال دارد؛ در صورتی که ویتامین C کلم بروکلی سه برابر پرتقال است. حتی سیب‌زمینی هم غنی از ویتامین C می‌باشد.
۳- قارچ چینی: به نظر می‌رسد این قارچ سیستم ایمنی را تقویت می‌کند؛ زیرا حاوی مواد ضدویروسی است که موجب تقویت سلول‌های T و ماکروفاژها می‌شود.
۴- سیر: چندین مطالعه نشان داده است که سیر تعداد و قدرت سلول‌های کشنده طبیعی و سلول‌های T را تحریک می‌کند.
۵- عنصر روی: این ماده معدنی تاثیر بسیار مهمی روی سیستم ایمنی دارد که عملکرد خود را از طریق اثر بر روی تیموس و آنتی‌بادی ها و سلول‌های T انجام می‌دهد.
در بررسی که ایتالیایی‌ها انجام دادند به این نتیجه رسیدند که دریافت مقدار کلی روی از مواد غذایی که بیشتر در غذاهای حیوانی وجود دارد، به سرعت میزان سلول‌های T را در افراد سالخورده (حتی بیشتر از جوانان) افزایش می‌دهد. با توجه به اینکه کمبود حاشیه‌ای روی شایع می‌باشد، لازم است گیاهانی مصرف شوند که حاوی مقادیر زیادی لیگام هستند؛ مانند: لوبیای چشم‌بلبلی، لوبیای قرمز و مقادیر کافی از نان‌هایی که از غلات کامل تهیه شده‌اند. تخم کدو و کدو تنبل نیز غنی از روی می‌باشند.
۶- کاروتنوئیدها: اگرچه بتاکاروتن مهم‌ ترین دسته کاروتنوئیدهاست اما شواهدی وجود دارد که کاروتنوئید‌های دیگر هم به تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کنند. دریافت غذاهای غنی از کاروتنوئیدها، مانند سبزی‌ها و میوه‌های پرتقالی‌رنگ، باعث افزایش سلول‌های T و سلول‌های کشنده طبیعی و پاسخ ایمنی می‌شوند.
۷- چای: منبع خوبی از پلی فنل‌هاست که رادیکال‌های آزاد را پاکسازی می‌کنند.
۸- ماست: ماست نیز سیستم ایمنی را تقویت می‌کند؛ به‌ویژه پس از مصرف آنتی‌بیوتیک‌هایی که توسط پزشک تجویز می‌شود، زیرا ماست حاوی باکتری‌های مفیدی برای روده می‌باشد.
آنتی‌بیوتیک‌ها بعضی از باکتریهای روده را که به شکستن و تجزیه غذا کمک می‌کنند، از بین می‌برند و فقدان این باکتری‌ها باعث اسهال می‌شود.
۹- شیرین‌بیان: این گیاه هزاران سال است که در فرهنگ غرب و شرق مورد استفاده قرار می‌گیرد و دارای خواص درمانی بسیار زیادی است که یکی از خواص آن حمله به ویروس‌های آنفلوانزا و تب‌خال می‌باشد.
۱۰- گل‌های ارغوانی‌ رنگ میوه کاج: یکی از بهترین گیاهان شناخته شده برای تقویت سیستم ایمنی است. مطالعات آزمایشگاهی نشان داده‌اند که این گیاه باعث افزایش فعالیت سلول‌های T می‌شود.

باید ها و نباید های تغذیه ای برای آقایان

پروستات یک غده در اندام تناسلی آقایان است. این غده مجرای عبور ادرار و منی را در آقایان احاطه کرده است. بنا به گفته مدلاین پلاس، هر چیزی که باعث عفونت ادرار شود، می‌تواند عفونت پروستات نیز ایجاد کند.علائم عفونت پروستات عبارتند از درد، التهاب و مشکل در دفع ادرار. تغذیه سالم وقتی با درمان دارویی همراه شود، می‌تواند از این علائم پیشگیری کند یا آنها را کاهش دهد.

عملکرد:

عادات غذایی باعث به وجود آمدن یا از بین رفتن عفونت پروستات نمی‌شوند، اما در کل یک رژیم مغذی می تواند بدن شما را در برابر عفونت‌ها مقاوم کند.
در اکثـــر مــواقع مشکلات حاد و ناگهانی پروستات با داروها و تغذیه متعادل و تغییرات رفتاری حل می‌شوند.

غذاهایی که باید از آنها اجتناب کنید:

اجتناب از موادی نظیر کافئین، الکل و غذاهای تند می‌تواند علائم مربوط به عفونت پروستات را کاهش دهد. منابع اصلی کافئین شامل قهوه، انواع نوشابه، چای سیاه، نوشیدنی‌های انرژی‌زا، شکلات، آبنبات‌ها و بستنی‌های قهوه است. سالسا، فلفل‌های تند، سس‌های تند و غذاهای تند آسیایی و مکزیکی نیز می‌توانند سوزش را افزایش دهند.

غذاهای مفید:

میوه‌ها و سبزیجات از بهترین منابع آنتی‌اکسیدان از جمله ویتامین C و بتا‑کاروتن هستند. این مواد در مقاومت بدن در برابر بیماری‌ها موثر هستند. با وجود کمبود مطالعات در این زمینه، برخی پزشکان پیشنهاد می‌کنند مردانی که دچار عفونت ادرار شده‌اند،  ویتامین C بیشتری مصرف کنند. فلفل دلمه‌ای، مرکبات، گوجه‌ فرنگی، توت‌ فرنگی و کیوی سرشار از ویتامین C هستند.
ماهی‌هایی نظیر سالمون حاوی اسیدهای چرب امگا- ۳ هستند؛ این چربی‌های مفید به کاهش التهاب کمک می‌کنند.
برای بهبود سطح انرژی و داشتن تغذیه‌ای سالم‌ تر از  موادی چون جو دو سر، برنج قهوه‌ای، ذرت و جو استفاده کنید. نوشیدن روزانه آب کافی نیز مهم است.

مکـمـل‌ها:

خیلی از آقایان از مکمل‌ها و داروهای گیاهی استفاده می‌کنند، اما سودرسانی این مواد هنوز به اثبات نرسیده است. مرهم‌های گیاهی که برای مشکلات پروستات از آنها استفاده می‌شود، دارای کوئرستین هستند. این ماده در پیاز و چای سبز به وفور یافت می‌شود. مکمل‌های مورد استفاده در این زمینه ترکیبی از ویتامین‌ها و مواد معدنی (مثل ویتامین‌های E و D و نیز مواد معدنی سلنیوم و روی) هستند. با وجود اینکه این مواد مغذی برای بدن ضروری و مفید هستند، اما تامین آنها از این راه می‌تواند مشکلات جانبی به وجود آورد و برای سلامتی خطرناک باشد. برای اطمینان حاصل کردن از ایمنی و سلامت خود، قبل از مصرف مکمل‌ها با پزشک و متخصص تغذیه مشورت کنید.

بارداری خود را با تغذیه بیمه کنید

یک رژیم غذایی سالم برای بارداری سالم ضروری است. تغذیه مناسب از این لحاظ اهمیت دارد که مادر باردار می‌تواند از تامین مواد مغذی لازم برای رشد کودک اطمینان حاصل کند.

انرژی
انرژی مورد نیاز در افراد مختلف متفاوت است. افزایش نیاز به انرژی در سه ماهه اول بارداری ۱۰۰ کیلوکالری و در سه ماهه دوم و سوم ۳۰۰ کیلوکالری می‌باشد.

اسید فولیک
فولات یا اسید فولیک برای افزایش حجم خون مادر و کاهش خطر نقص لوله عصبی کودک لازم است. رژیم غذایی به تنهایی قادر به تامین فولات مورد نیاز نیست؛ به همین دلیل به همه زنان توصیه می‌شود سه ماه قبل از لقاح تا سه ماه پس از بارداری روزانه ۴۰۰ میکروگرم مکمل فولات مصرف کنند.

آهن
آهن برای حفظ سطوح کافی خون جهت رشد جنین و جفت ضروری است. از آنجا که بیشتر زنان به اندازه کافی ذخیره آهن برای تامین نیازها ندارند، معمولا دوز ۳۰ میلی‌گرم در روز طی سه ماهه دوم و سوم توصیه می‌شود. مصرف غذاهای غنی از آهن، مانند گوشت قرمز، ماهی، مرغ، میوه های خشک، غلات کامل نان و غلات غنی‌شده با آهن نیز می‌تواند از کم‌خونی فقر آهن پیشگیری کند.

کلسیم و ویتامین D
کودک کلسیم مورد نیاز برای سلامت استخوان‌ها و دندان ها را از مادر تامین می‌کند. بسته به سن، مصرف ۱۳۰۰-۱۰۰۰ میلی‌گرم کلسیم و ۲۰۰ واحد بین‌المللی ویتامین D توصیه می‌شود. مصرف روزانه چهار تا شش وعده غذاهای غنی از کلسیم می‌تواند این نیاز را برطرف کند.

غذاهایی که در دوران بارداری باید از مصرف آنها اجتناب کرد :

۱)گوشت خام و غذاهای دریایی: گوشت‌های نپخته و غذاهای دریایی غیرمعمول به علت خطر مسمومیت لیستریا و سالمونلا نباید مصرف شوند.

۲)غذاهای دودی: این مواد نیز احتمال آلودگی با لیستریا را دارند؛ اما اگر به طور کامل پخته یا کنسرو شده باشند، مصرف آنها مانعی ندارد.
۴) تخم مرغ خام: تخم مرغ خام ممکن است حاوی سالمونلا باشد.

۵) ماهی‌هایی با مقادیر زیاد جیوه: مصرف کوسه ماهی، اره ماهی، شاه‌ماهی و ماهی خال منخالی باید به کمتر از دو وعده در هفته محدود شود.

۶) پنیرهای غیرپاستوریزه: مصرف پنیرهای نرم و غیرپاستوریزه ممنوع است و تنها از پنیرهای پاستوریزه باید استفاده کرد.

۷) جگر سیاه: با وجودی‌که جگر منبع غنی از آهن، است، به دلیل وجود سطوح بالایی از ویتامین A (که می‌تواند برای کودک مضر باشد) مصرف مقادیر بالای آن توصیه نمی‌شود. ۸) شیر و آبمیوه غیرپاستوریزه ۹) الکل: مصرف الکل منجر به ناهنجاری در جنین و نقایص نوزادی می‌شود.

غذاهای غنی از آهن
مصرف غذاهای غنی از آهن می‌تواند برای پیشگیری از کم‌خونی فقر آهن در زنان مفید باشد. نوع منبع آهن نیز در جذب آهن مهم است. منابع حیوانی دارای آهن هم هستند و درصد جذب بالایی دارند؛ در حالی‌که منابع گیاهی اغلب حاوی آهن غیرهم می‌باشند که جذب آن از آهن هم کمتر است. جگر گاو و گوسفند و مرغ، گوشت‌ها، ساردین و میگو از مهم‌ترین منابع آهن هم هستند.  غلات صبحانه، لوبیا و عدس پخته، کنسرو لوبیا، سیب زمینی پخته با پوست و ماکارونی غنی‌شده از منابع مهم آهن غیرهم است. هشدار: به دلیل محتوای بالای ویتامین A که برای جنین مضر است، زنان باردار باید از خوردن مقادیر زیاد جگر خودداری کنند. برخی مواد غذایی، از جمله ویتامین C و گوشت، جذب آهن را افزایش می‌دهند.

عوامل افزایش‌ دهنده جذب آهن
از مهم‌ترین عوامل افزایش‌ دهنده جذب آهن غیرهم می‌توان به مواد زیر اشاره کرد:
۱)گوشت‌‌ها: ماهی و مرغ ۲)میوه‌ها: پرتقال، آب پرتقال، طالبی، توت فرنگی، گریپ فروت و غیره ۳) سبزیجات: کلم بروکلی، گوجه فرنگی، آب گوجــه فرنگی، سـیب زمینی،
فلفل سبز و قرمــز  ۴) حبوبـات و سبوس ۵) محصولات سویا

انتخاب غذاهای غنی از کلسیم
کلسیم برای تشکیل استخوان و دندان ضروری است. و علاوه بر آن، به حفظ ضربان طبیعی قلب، تنظیم فشار خون و  عملکرد طبیعی سیستم عصبی کمک می‌کند. برخی مطالعات نشان داده‌اند، کلسیم برای تسکین دردهای پیش از قاعدگی مفید است. مردان و زنان بالغ به‌طور متوسط روزانه به ۱۰۰۰میلی‌گرم کلسیم نیاز دارند. این میزان در زنان یائسه به ۱۲۰۰ میلی‌گرم در روز افزایش می‌یابد.
غذاهای غنی از کلسیم
مهم‌ ترین منابع کلسیم عبارتند از: ۱) شیر (۱ فنجان) : حدود ۳۰۰ میلی گرم  ۲) ماست (۱۷۵ میلی لیتر) : حدود ۳۰۰ میلی گرم ۳) ماست یخ زده (نصف فنجان) : حدود ۱۰۰ میلی گرم ۴) بستنی (نصف فنجان) :  حدود ۸۵ میلی گرم ۵) پنیر (مقدار کلسیم موجود در پنیر به نوع پنیر مصرفی بستگی دارد). ۶) سویا (نصف فنجان) : حدود ۲۵۰ میلی‌گرم ۷) کنسرو ماهی ۹۰ گرم : حدود ۲۰۰ میلی‌گرم
همچنین کلسیم در سبزیجات سبز تیره و لوبیا خشک یافت می‌شود. مطالعات نشان داده‌اند که کلسیم برخی از عوارض دوران بارداری، مانند فشار خون بارداری و زایمان زودرس را کاهش می‌دهد.

نتیجه‌ گیری:
تغذیه سالم در تمام مراحل بارداری اهمیت بسیاری دارد؛ زیرا سلامتی مادر و جنین را تضمین می‌کند. خودداری از مصرف غذاهایی که خطر آلودگی به توکسوپلاسموز، سالمونلا و سایر باکتری های مضر را دارند، خودداری از مصرف الکل و سیگار، حفظ برنامه ورزشی مناسب، مانند پیاده‌روی و شنا، خلاصه‌ای از مراقبت‌های دوران بارداری است.

توصیه‌های رژیم غذایی برای کنترل علائم حاملگی

۱) بیماری صبحگاهی
بیماری صبحگاهی یکی از عوارض بارداری است که ممکن است منجر به کاهش دریافت مواد مغذی و انرژی در زن باردار شود. رعایت موارد زیر می‌تواند به کنترل این عارضه کمک کند.
۱) مصرف غذاهای سرد که بوی کمتری دارند.
۲) مصرف غذاهای خشک، مانند کراکر (بیسکویت) و ذرت  ۳) مصرف وعده‌های غذایی کم حجم و مکرر در طول روز  ۴) نوشیدن حداقل ۸ – ۱۰ لیوان مایعات در روز برای جلوگیری از کم‌آبی. تا حد امکان از مصرف زیاد آب در حین غذاخوردن پرهیز شود، زیرا ممکن است منجر به پرشدن معده و کاهش اشتها شود.  ۵) پرهیز از خوردن غذاهای پرادویه
۲) یبوست
ممکن است یبوست به دلیل استفاده از برخی از داروها (مانند داروهای ضد درد، آرام بخش و ضد افسردگی ها) یا مصرف کمتر غذاهای حاوی فیبر، مانند غلات و سبزیجات و کاهش میزان فعالیت بدنی ایجاد شود. رعایت نکات زیر می‌تواند در کاهش یبوست مفید باشد.
۱)‌ نوشیدن حداقل ۸ – ۱۰ لیوان مایعات در روز
۲) استفاده از غذاهای فیبردار مانند:
غلات: نان دانه کامل، شیرینی، کلوچه، غلات صبحانه، سبوس جوی دو سر، نان گندم، جو، ذرت بو داده، برنج قهوه‌ای
میوه ها :میوه های خشک‌شده مانند زردآلو، خرما، آلو خشک و کشمش، انواع توت، تمشک، زغال اخته و توت فرنگی،  پرتقال، سیب با پوست، آووکادو، کیوی، انبه و گلابی
سبزیجات :کلم بروکلی، اسفناج، نخود سبز و سایر سبزیجات برگ سبز تیره، نخود خشک و حبوبات مانند لوبیا قرمز، لوبیا سیاه و سفید، چشم بلبلی، نخود و عدس، آجیل.۳) افزایش فعالیت بدنی، مانند پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری ثابت ۴) مراجعه به پزشک معالج در صورت عدم درمان
۳) سوزش سر دل
سوزش سردل معمولا در اواخر بارداری بیشتر می‌شود و علت آن افزایش اندازه رحم و فشار آن روی معده است. رعایت نکات زیر می تواند در کنترل سوزش سر دل موثر باشد:

۱) افزایش تعداد وعده‌های غذایی و کاهش حجم غذای مصرفی در هر وعده. این کار منجر به کاهش میزان اسید معده و کاهش بار کاری معده می‌شود.۲) افزایش مصرف کربوهیدرات‌های کمپلکس، مانند برنج، نان و پاستا ۳) خودداری از مصرف غذاهای پرچرب. این غذاها مدت زیادتری در معده باقی مانده و منجر به افزایش اسید معده می‌شوند. ۴) خودداری از مصرف غذاهای پرحجم. این غذا‌ها منجر به افزایش ترشح اسید معده می‌شوند.
۵) پرهیز از مصرف الکل. ۶) خودداری از دراز کشیدن پس از خوردن غذا، حداقل به مدت ۴۵ دقیقه. ۷) استفاده از بالش‌های بزرگ‌تر در هنگام خوابیدن؛ به طوری‌که سر حدود ۲۰ سانتیمتر بالاتر از بدن قرار گیرد. ۸) پرهیز از مصرف افراطی موادی که منجر به افزایش ترشح اسید معده می‌شوند (مانند قهوه، چای).

منبعی رایگان و پر از خاصیت

آب درمانی اثرات جادویی در درمان بیماری‌ها دارد و تقریبا تمام کسانی که آن‌را تجربه کرده‌اند، براین باورند که تغییرات مثبتی در زندگی آنها به وجود آورده است؛ اما مطمئن باشید تا زمانی که خودتان آن‌را تجربه نکنید، به آن اعتقاد پیدا نخواهید کرد.

آب درمانی چیست و چگونه باید آن‌را انجام داد؟
هر روز صبح پس از اینکه از خواب بلند شدید، حتی بدون اینکه مسواک بزنید، ۵/۱ لیتر آب بخورید؛ یعنی چیزی حدود ۵ تا ۶ لیوان و پس از آن صورت خود را بشویید! این کار را آب درمانی می‌گویند. البته توجه داشته باشید که یک ساعت قبل و یک ساعت بعد از نوشیدن آب، نباید هیچ نوع نوشیدنی و یا غذای جامد و مایعی خورد. بهتر است آب را قبل از نوشیدن بجوشانید و یا فیلتر کنید. نوشیدن یکباره ۵/۱ لیتر آب کار دشواری است؛ ولی به تدریج این کار برای شما عادت و آسان خواهد شد. در ابتدا می‌توانید با ۲ لیوان آب آغاز کنید و به تدریج آن‌را افزایش دهید و یا ابتدا ۴ لیوان آب بنوشید و در طی فواصل در عرض یک ساعت ۶ لیوان آب را به‌طور یکجا بنوشید. در روزهای اول، ظرف یک ساعت دو تا سه بار ادرار خواهید کرد؛ ولی به مرور این وضعیت طبیعی خواهد شد و بدن با شرایط وفق پیدا می‌کند.

مزایای آب درمانی
تسکین درد و استرس، کاهش وزن، درخشندگی پوست، احساس تازگی در طی روز و هضم خوب. درمان یبوست، افزایش حرکات روده. امروزه آب درمانی در ژاپن و هند بسیار رایج است و اغلب مردم پس از بیدار شدن از خواب، آب می‌نوشند. آزمایش‌های علمی دانشمندان ژاپنی تاثیر این کار را در درمان سردرد، بدن درد، بیماری‌های قلبی، آرتروز، ضربان سریع قلب، صرع، چاقی، برونشیت، آسم، سل، مننژیت، بیماری‌های ادرار و کلیه، استفراغ و گاستریت، اسهال، دیابت، یبوست، بیماری‌های چشمی، اختلالات قاعدگی و بیماری‌های گلو و گوش صد در صد نشان داده است.

آب درمانی: روش درمان
صبح قبل از مسواک زدن دندان، ۴-۶ لیوان آب بنوشید. سپس مسواک بزنید ولی تا ۴۵ دقیقه از خوردن و نوشیدن هر چیزی خودداری کنید. پس از ۴۵ دقیقه همانند روزهای قبل، صبحانه بخورید و بعد از خوردن صبحانه و یا ناهار و شام، از خوردن و آشامیدن تا دو ساعت خودداری کنید. فهرست زیر به‌طور تجربی نشان می‌دهد که بعد از چند روز از آغاز آب درمانی، بیماری درمان می‌شود:
فشارخون بالا: ۳۰ روز بیماری‌های معده: ۱۰ روز دیابت: ۳۰ روز یبوست: ۱۰ روز بیماری مفاصل: ۲۱ روز
این روش درمانی بدون عوارض جانبی است و فقط ممکن است در روزهای اول دچار تکرار ادرار شوید. محققان سالیان سال در مورد رابطه میان مصرف آب و سلامت و بیماری در انسان تحقیق کرده‌اند بیماری‌های شایعی همچون آسم، التهاب مفاصل و فشارخون بالا، فقط یک اسم هستند و به الگوهای علائم ایجاد شده بدن مربوط می‌شوند که ناشی از بی‌آبی بدن است. هنگامی که بدن دچار کم آبی می‌شود، سیستم مدیریتی بدن به منظور حفظ آب و جبران این کم آبی، به بخش‌های مختلف آسیب می‌رساند و علائم این بی‌آبی‌ها در بدن توسط داروهای تجویزی پزشکان درمان و نامگذاری می‌شود. مغز باید در تمام زمان‌ها هیدراته باشد؛ بنابراین وقتی که بدن کم آب می‌شود، سعی می‌کند آن را از سایر قسمت‌ها تامین کند و به همین دلایل سایر مناطق بدن نیز دچار کم آبی می‌شوند. خود تنفس به سادگی موجب از دست دادن مقدار قابل توجهی از آب بدن می‌شود و این میزان به نوع آب و هوایی که در آن زندگی می‌کنید و مقدار ورزشی که انجام می‌دهید، بستگی دارد. کم آبی مزمن معمولا ناشی از کمبود آب و یا نوشیدن قهوه یا نوشیدنی‌های حاوی قند به وجود می‌آید. اگر بدن شما دچار کم آبی مزمن شود، برای جلوگیری از قطع تنفس، با تولید هیستامین، سعی می‌کند این مشکل را برطرف کند و هیستامین موجب انقباض مویرگ‌های خونی در ریه‌ها شده و کاهش آب را جبران می‌کند؛ اگر چه تنفس کمی مشکل‌تر می‌شود. بدن، این کار را با هدف رفع مشکل کم آبی انجام می‌دهد و نه ایجاد مشکل و بیماری جدید. بدن با انقباض مویرگ‌های خونی در ریه‌ها از بی‌آبی مغز و کمبود آب برای تنفس جلوگیری می‌کند. پاسخ پزشکان نیز به تولید هیستامین بیش از حد در بدن، تجویز آنتی‌هیستامین است. این آنتی‌هیستامین‌ها، مویرگ‌های ریه را باز می‌کنند و تنفس راحت‌تر می‌شود. بنابراین پزشکان با تجویز داروها، فقط استراتژی بدن را خنثی می‌کنند. به همین سادگی می‌توان متوجه شد که آنچه بیماران مبتلا به آسم به آن نیاز دارند آب است و نه مصرف منظم داروهای تجویزی هیستامین.

همین چرخه برای بیماری‌هایی از قبیل فشار‌خون بالا و ورم مفاصل رخ می‌دهد و بسیاری از داروهای تجویزی بظاهر سودمند پزشکی، آنتی‌هیستامین‌هایی هستند که با تلاش بدن به منظور حفظ آن مقابله می‌کنند. تنها چیزی که بدن برای مبارزه با این بیماری‌ها نیاز دارد، نوشیدن آب است. به همین سادگی آب بنوشید. آنچه که واقعا باید بنوشید، آب است. کافئین نیز یکی از دیگر نوشیدنی‌های مخرب است و در هر شکلی که مصرف شود، اعم از نوشابه یا قهوه و یا قرص، دیورتیک است و آب بدن را دفع می‌کند. افرادی که در حال تلاش برای کاهش وزن خود هستند، معمولا به بی‌آبی مزمن مبتلا می‌شوند، زیرا اغلب آنها از ترس اینکه وزن آب بدن‌شان زیاد نشود، آب نمی‌نوشند و همین موجب می‌شود که سوخت و ساز چربی در بدن آنها مختل گردد؛ زیرا به مقدار کافی آب نمی‌نوشند. آب نه تنها به از دست دادن وزن کمک می‌کند، بلکه یکی از ضروریات کاهش وزن است و تنها راه برای افزایش متابولیسم بدن نوشیدن مقدار کافی آب می‌باشد.

به یاد داشته باشید که آب دارای صفر کالری و صفر گرم چربی و مقدار کمی کربن است. افرادی که رژیم‌های طولانی مدت و سخت می‌گیرند و در مدت کوتاه چند روزه، ۵/۲ تا ۵ کیلو وزن کم می‌کنند، فقط وزن آب بدن آنها کاهش یافته و هیچ چربی از بدن آنها کم نشده است؛ به طوری که پس از مدتی دچار کم آبی مزمن خواهند شد و وقتی دست از رژیم خود بکشند، به سرعت به وزن قبلی خود باز خواهند گشت. پژوهشگران معتقدند که بیشتر بیماری‌ها با دو راهکار ارزان و حتی رایگان، درمان و پیشگیری می‌شوند که یکی از آنها نور خورشید و دیگری آب خالص است. نور خورشید از اختلالات ذهنی، اسکیزوفرنی، سرطان پوست، سرطان سینه، پوکی استخوان و حتی اختلالات سیستم عصبی پیشگیری و آنها را به راحتی درمان می‌کند. پس به یک پیاده‌روی ساده بروید و کمی آفتاب بگیرید که این منبع رایگان پر از خاصیت است. از طرفی، هیچ گاه برای نوشیدن آب، منتظر تشنگی نباشد و هیچ گاه شیر گاو و آب‌میوه را جایگزین آن نکنید. آب چیز دیگری است. همه ما خواهان زندگی سالم‌تر، شادتر با خشونت کمتر و آموزش بهتر و ارتقای کیفیت آموزشی هستیم و این امر، مستلزم رعایت اصول اولیه تغذیه است.

راز پیاز

آیا تاکنون آبریزش بینی و سرازیر شدن اشک چشمتان را هنگام بریدن پیاز در خانه تجربه کرده‌اید؟ آب بینی و اشک چشمتان به خاطر برخی ترکیبات سولفوردار موجود در پیاز می‌باشد .این ترکیبات از احتمال ابتلای شما به حمله قلبی، دیابت و سرطان می‌کاهند.پیاز را می‌توان به‌ صورت خام مصرف کرد و یا به‌عنوان چاشنی غذا به‌کار برد .اهمیت درمانی و طبیعی پیاز به حدی است که از آن می‌توان برای درمان دندان درد، اختلالات مزاجی، وبا، بیماری‌های مزمن تنفسی، مشکلات پوستی، ناتوانی جنسی و مشکلات دستگاه ادراری استفاده کرد. این سبزی که در اصل مصرف غذایی دارد به خاطر خواص درمانی‌اش از اهمیت بالایی برخوردار است.
به‌ علاوه عناصر سولفوردار موجود در پیازها چسبندگی پلاکت‌ها را کاهش داده و از لخته شدن خون جلوگیری می‌کند. توانایی پیاز در رقیق کردن خون کمک شایانی به سلامتی قلب و عروق می‌کند.

فواید پیاز در سلامتی بدن:
پیاز دشمن بسیاری از باکتری‌ها می‌باشد. سطح بالایی از ترکیبات سولفوردار در پیاز بوی خاصی به آن می‌دهد.پیازهایی با بوی تند فواید بیشتری را به دنبال دارند. پیاز دارای منابع مهمی‌ از فیبر خوراکی، ویتامین‌های اسید فولیک، B6، C و مواد معدنی کرومیوم، منگنز، پتاسیم، مس و فسفر می‌باشد.
پیاز بدلیل داشتن آلیل پروپیل دی سولفاید برای بیماران دیابتی مفید می‌باشد، زیرا این ماده با افزایش میزان انسولین موجود در بدن سطح قند خون را کاهش می‌دهد. همچنین بدلیل داشتن تیوسولفینات علائم بیماری دیابت را کاهش می‌دهد.
استفاده مداوم از پیاز در رژیم غذایی باعث کاهش سطح کلسترول و فشار خون بالا می‌شود. مصرف پیاز خطر حمله قلبی را کاهش و کلسترول خوب را افزایش می‌دهد و به‌ طور کلی سطح کلسترول خون را به منظور افزایش سلامتی بدن کاهش می‌دهد.
وجود فلاوونوئیدهایی مثل کوئرستین در پیاز خطر پیشرفت سرطان روده بزرگ را با متوقف ساختن رشد تومورها کاهش داده و از سلول‌های روده بزرگ در مقابل اثرات مخرب مواد سرطانزا محافظت می‌کند.
همچنین فلاوونوئیدها سلامت عروق خونی را افزایش داده و از التهاب می‌کاهند و نیز از بدن انسان در مقابل بیماری‌های قلبی- عروقی محافظت می‌کنند.
کوئرستین از بدن در مقابل بیماری‌هایی چون زخم معده و روده بزرگ و سرطان‌های سینه و مری محافظت می‌کند.

پیاز، استئوکلاست‌ها را از بین برده و مانع از سائیده شدن و شکستن استخوان‌ها می‌شود و در نتیجه مصرف پیاز از ابتلا به پوکی استخوان خصوصاً در زمان یائسگی زنان جلوگیری می‌کند.
مصرف پیاز برای اکثر مردم مفید است، ولی مصرف بیش از حد آن ممکن است سبب سوزش معده و ناراحتی‌های مربوط به معده و روده و در نتیجه اسهال و استفراغ شود. بریدن پیاز زیر آب سرد از سوزش و اشک چشم می‌کاهد. پیاز بریده شده را باید در ظرف در دار یا در کیسه فریزر گذاشته و فورا فریز کرد. پیازهای بریده نشده بهتر است در جای تاریک، خشک و خنک نگهداری شوند.

دیگر فواید پیاز:

مصرف پیاز به موارد زیر کمک می‌کند:
مبارزه با سرطان‌ها و زخم‌ها
پایین آورنده قند خون
اگر بیمار دیابتی هستید، مصرف آن‌را در برنامه غذایی خود بگنجانید.
کمک به سینوس‌ها
گرفتگی بینی و سردرد برای هیچکس خوشایند نیست. خوردن پیاز باعث نرم شدن مخاط بینی شده و از جدی‌تر شدن مشکلات سینوسی جلوگیری می‌کند. پیاز سبب تخلیه مخاط‌های سینوسی می‌شود.
پایین آورنده کلسترول
برخی افراد سالم کلسترول بالایی دارند. خوردن پیاز باعث کاهش کلسترول شده و به انسان احساس سلامتی و طراوت می‌بخشد. هیچ کسی دوست ندارد که به جای استفاده از یک سبزی ساده همه عمر خود را با مصرف دارو سپری کند.
خاصیت انگل زدایی
انگل‌هاهمیشه وجود دارند. ممکن است با وجود سلامتی دچار انگل شوید. با خوردن پیاز انگل‌ها از بین رفته و بدنی سالم خواهید داشت.
جلوگیری از پوکی استخوان
درمان آسم
پیاز در درمان آسم مفید می‌باشد و سلامتی انسان را که از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است افزایش می‌دهد. افزودن پیاز به رژیم غذایی تصمیم هوشمندانه‌ای می‌باشد.
درمان بی‌خوابی
پیاز در درمان بی‌خوابی سودمند است.

کاربردهای دارویی پیاز:
متخصصان پیشنهاد می‌کنند به دلیل فواید سودمند پیاز در مراقبت‌های بهداشت حتما از این گیاه استفاده شود. پیاز افزایش کلسترول خون را مهار کرده و از بیماری‌های قلبی و عروقی جلوگیری می‌کند.
بنا به گفته‌های دکتری از دانشگاه‌هاروارد مصرف نصف پیاز یا مصرف آب آن به همان میزان کلسترول خوب را افزایش می‌دهد. به علاوه خوردن منظم پیاز خطر لخته شدن خون را در بیماران قلبی کاهش می‌دهد. بنابراین پیشنهاد می‌شود به منظور جلوگیری از کند شدن جریان خون، غذای چرب همراه با پیاز مصرف شود. پیاز برای درمان بیماری دیابت مفید است.
مطالعات اخیر پزشکی نشان داده‌اند مصرف پیاز خام یا پخته میزان قند خون را کاهش می‌دهد. بنا به گفته دانشمندان ترکیبی شبیه به بوتیل آمین باعث آزادسازی انسولین در خون شده و عملکرد غده پانکراس را تنظیم می‌کند.
پیاز ضد آسم است. طبق مقاله آلمانی، پیاز خطر بروز آسم را تا حدود ۵۰ درصد کاهش می‌دهد. به افرادی که مشکلات بی‌خوابی دارند توصیه می‌شود پیاز خرد شده را کنار بالش خود قرار دهند، زیرا ترکیبات موجود در پیاز به آرامش اعصاب کمک می‌کند.

فواید پیاز در علائم سرماخوردگی و آنفلوانزا:
بیشتر ما از بوی تند پیازها اطلاع داریم. آیا می‌دانستید که این بو سلاح مخفی پیازها در مقابل ویروس‌ها و باکتری‌ها می‌باشد؟ این بوی تند به خاطر وجود ترکیبات سرشار از سولفور می‌باشد که به افزایش سلامتی و تندرستی بدن کمک می‌کنند.
بوی تند پیاز باعث ریزش آب از چشم و بینی می‌شود و آن در نتیجه تحریک سیستم ایمنی بدن به منظور مبارزه با عفونت باکتریایی یا ویروسی می‌باشد. این کار به بدن کمک می‌کند تا ویروس را دفع کرده و از افزایش التهاب جلوگیری کند.

رابطه دیسمنوره و تغذیه

PMS-Premenstural Syndromeیاسندرم قبل از قاعدگی دسته ای از تغییرات جسمی و روحی است که به طور معمول یک هفته تا ۱۰روز قبل از قاعدگی شروع می شود و به علت تغییرات هورمونی می باشد. از شدت این علائم بعد از شروع دوره قاعدگی به سرعت کاسته می شود.

علت چنین تغییراتی بدین علت است که در دو هفته آخر سیکل قاعدگی سطح پروژسترون بالا رفته که این خود باعث کاهش سروتونین و آندورفین (تسکین دهنده های درد) در بدن می شود.همچنین در این زمان حساسیت بدن نسبت به انسولین بیشتر شده که خود باعث افزایش سطح گلوکز خون می شود.البته کمبود برخی ویتامین ها و مواد معدنی می تواند بر سطح هورمونهای سیکل قاعدگی اثر گذارد.

تغییرات جسمیPMS شامل افزایش وزن به علت احتباس مایع ،دردناک شدن سینه ها ، سردرد و عود میگرن ،نفخ شکم ،کمردرد و اختلالات پوستی می باشد و علائم روانشناختی آن شامل اضطراب، تحریک پذیری، افسردگی، ، اشتیاق غیر طبیعی به غذا و کاهش تمرکز است.
به گفته برخی محققان یک رژیم غذایی صحیح و استفاده از برخی ویتامین ها و مواد معدنی می تواند در کاهش علائم PMS در زنان موثر واقع شود.

در زنانی که به طور مزمن کمبود مواد غذایی دارندنیاز به مکمل های غذایی ضروری است.البته یک نوع خاص ویتامین یا مواد معدنی خاصی نمی تواند برای همه زنان به طور یکسان موثر واقع شود و نوع مکمل غذایی و مقدار آن بر اساس علائم هر یک از افراد به طور جداگانه تعیین می شود.
طبق یافته های برخی محققان مکمل های غذایی دارای ویتامین E ، ویتامینB6، مولتی ویتامین ،منیزیم و آهن می تواند در زنان مبتلا به PMS موثر واقع شود.با این حال تغذیه درمانی در چنین زنانی در طب به طور کامل مورد قبول واقع نشده است. ولی به گفته بسیاری از زنانی که تحت تغذیه درمانی قرار گرفته اند، مکمل های غذایی تا حد زیادی موثر بوده است.

توصیه ها :
- خانمهایی که سردرد ،گرسنگی ،خستگی و میل زیاد به شیرینی جات و غذاهای سرخ کردنی دارند باید غذاهای سبک به مقدار کم و دفعات بیشتر (هر ۲تا۳ساعت یکبار)مصرف کنند.این باعث کنترل مقدار گلوکز و انرژی می شود و مقادیر کم غذا مانع نفخ شکم و احساس خستگی می گردد.

- ورزش تا حد زیادی می تواند آندورفین ها را افزایش دهد و خلق و خو را بهبود بخشد.

- مصرف سدیم را کاهش دهید.زیرا سدیم باعث حفظ آب در بدن شده که خود منجر به نفخ شکم می شود.بسیاری از غذاهای آماده دارای مقدار زیادی سدیم هستند. به عنوان مثال کنسروها،کالباس، سوسیس،زیتون شور، خیار شور و پنیر شور منابع سرشار از سدیم است.
- مصرف اسید های چرب ضروری بخصوص امگا ۳و ۶: امگا ۳ در ماهی و دانه کتان به وفور یافت می شود به رفع التهاب، افسردگی و کرامپ کمک می کند. روغن پامچال که سرشار از امگا۶ است دارای اسید چرب ضروری اسید گاما لینولنیک است که برای ساختن پروستاگلندین لازم است و در تسکین درد سینه در PMS بسیار موثر است.ازروغن پامچال عوارض جانبی مهمی گزارش نشده است و در معدودی افراد تهوع، سردرد و سوءهاضمه دیده شده است و در افرادی که آلرژی غذایی دارند می تواند راش یا کهیر ایجاد کند.تخمه کدو تنبل، تخمه آفتابگردان، کنجد و روغن بذر شاه دانه نیز حاوی امگا۶ هستند.

- ویتامین E: ویتامین Eبه علت دارا بودن آنتی اکسیدانها بدن را از صدمات رادیکالهای آزاد حفظ می کند و همچنین در درمان افسردگی و اضطراب ناشی ازPMSمفید واقع شده است. مغزجات مانند مغز بادام، بادام زمینی، فندق و همچنین جوانه گندم و تخمه گل آفتابگردان منابع غنی از این ویتامین می باشند.

- ویتامین B6 یا پیریدوکسین: ویتامین B6 در نحوه عملکرد اعصاب نقش مهمی دارد.در ضمن در ساخت گلبولهای قرمز نقش دارد و تاحد زیادی روی سیستم ایمنی بدن اثر می گذارد.منابع غنی آن عبارتند از غلات غنی شده، موز و سیب زمینی .حداکثر مقدار تجویز شده در روز۱۰۰میلی گرم می باشد و مصرف مقادیر زیاد آن به مدت طولانی (بیش از۲۰۰میلی گرم در مدت بیش از ۶ماه)عوارضی نظیر بی حسی ،مورمور شدن دستها و پاها،سردرد،خستگی و افسردگی می دهد.مکمل های دارای منیزیم جذب ویتامین B6 را افزایش می دهد.

- غلات سبوس دار:مصرف نان سبوس دار ،برنج سبوس دار،برنج قهوه ای، غلات و ماکارونی باعث کنترل انسولین می شود.
- کروم: کروم باعث کنترل گلوکز خون و حساسیت انسولین می شود.منابع سرشار از کروم شامل پیاز، کاهو، زرده تخم مرغ و مخمر آبجو می باشد. البته مصرف مخمر آبجو به علت ایجاد نفخ شکم توصیه نمی شود.

- کلسیم : کلسیم برروی استخوان سازی و کنترل فشار خون موثر است .همچنین باعث بهبود شرایط عصبی می شود. لبنیات و سبزیجات برگ تیره منابع غنی کلسیم می باشند.
- منیزیم : منیزیم باعث تسهیل گردش خون می شود و در رفع کرامپ نیز موثر است.منابع غنی آن آجیل و غلات سبوس دار می باشند.
- آهن : بسیاری از زنان در اثر خونریزی دچار کم خونی می شوند.مصرف غذاهایی که دارای آهن زیاد می باشند مانند گوشت قرمز به حفظ ذخایر آهن در بدن کمک می کند.
- فیبر : فیبر مانع یبوست می شود.غذاهای حاوی فیبر عبارتند از غلات سبوس دار،میوجات ،سبزیجات و حبوبات مانند لوبیاقرمز،لوبیا چیتی و….
- مصرف مایعات : مصرف آب ،آب میوه،چای سبز نیز توصیه می شود.

در صورتی که غذای طبیعی به تنهایی کافی نبود مکمل های رژیمی می تواند موثر باشد.البته این مکمل ها نمی تواند جایگزین رژیم طبیعی شود.

شکاف کام و لب

شکاف کام و لب نقایص مادرزادی هستند که در آن بافت دهان یا لب در خلال تکامل جنین به خوبی تشکیل نشده اند. البته شکاف کام و لب جزء نقایص مادرزادی قابل ترمیم اند. شکاف لب به شکل یک سوراخ یا شکاف باریک در روی پوست لب بالا است که می تواند تا بینی گسترش یابد. شکاف کام یک سوراخ در سقف دهان و حفره بینی است.

بعضی از بچه ها هم شکاف کام و هم شکاف لب دارند و برخی دیگر یکی از شکافها را به تنهایی دارند . پسرها به نسبت دخترها بیشتر به شکاف لب مبتلا می شوند در حالی که دخترها بیشتر به شکاف کام مبتلا می شوند .

انواع شکاف ها سه نوع متفاوت از شکاف ها وجود دارد :
۱) شکاف لب بدون شکاف کام
۲) شکاف کام بدون شکاف لب
۳) شکاف لب و کام با هم

علت :
علت ایجاد این شکاف ها ناشناخته است اما پزشکان معتقدند که محیط و ژنتیک هر دو در ایجاد این شکافها موثرند ، مثل مصرف داروهای ویژه یا استفاده از الکل در دوران بارداری . مشکلات مربوط به شکاف ها بچه مبتلا به شکاف کام و لب مستعد سرماخوردگی، کاهش شنوایی، اشکال در سخن گفتن ومشکلات دندانی مثل نبودن یک دندان، دندان زیاد یا نابجا یا بدشکل می باشد.

این کودکان مستعد عفونت های گوش نیز می باشند که به دلیل عملکرد ناقص شیپور استاش گوششان می باشد . این شیپور قادر به تخلیه آب از گوش میانی به گلو نمی باشد . مایع ، باعث فشار در گوش شده و گاهی عفونی نیز می شود به همین دلیل در این کودکان لوله های ویژه ای طی عمل جراحی ترمیمی اولیه داخل پرده گوش قرار داده میشود تا از عوارض فوق جلوگیری شود .

مکیدن برای کودکی که شکاف لب دارد مشکل است در حالی که کودک مبتلا به شکاف کام دارای مشکلاتی در حفره بینی به هنگام تغذیه می باشد . جهت تغذیه این نوزادان سرپستانک های ویژه ای تهیه شده است تا به کودک جهت تغذیه کمک کند.

درمان :
جهت درمان کودکان مبتلا به شکاف ها ، تیم درمانی شامل اعضای زیر همکاری می کند
۱- جراح کودکان
۲- متخصص گوش حلق و بینی
۳- شنوایی سنج
۴- ارتودنتیست
۵- دندانپزشک
۶- گفتار درمان گر
۷- روانپزشک
۸- پرستار
۹- متخصص ژنتیک

کودک باید از نظر شنوایی ، گفتار ، تغذیه ، دندان ها و عواطف بررسی شود و اقدامات لازم برای او انجام پذیرد . درمان اصلی شکاف ها جراحی است که معمولا در سنین ۱۲-۱۸ ماهگی انجام می گیرد . شکاف لب اغلب به یک عمل جراحی ترمیمی نیاز دارد به ویژه اگر یک طرفه باشد . در طی این عمل جراح یک برش دوطرف شکاف ایجاد می کند که از لب تا سوراخ بینی امتداد دارد و سپس دو طرف به همدیگر بخیه می شود . شکاف لب دوطرفه ممکن است به دو جراحی نیاز داشته باشد . جراحی شکاف کام به دلیل نیاز به ساختن یک کام جدید مشکل تر است .

ایجاد کام جدید باعث کاهش شانس عفونت های گوش میانی ، بهبود در رشد دندان ها و استخوان های صورت کودک و پیشرفت تغذیه و توانایی سخن گفتن می شود . جهت ترمیم شکاف کام چندین جراحی انجام میشود که وابسته به عمق و بزرگی سوراخ می باشد . جراحی ها معمولا شش ماه یکبار انجام می شود که جراح کودکان طی ویزیت های مکرر زمان انجام جراحی را برای کودک پیش بینی می کند .

مراقبت های دهانی و ارتودنسی کودک مبتلا به شکاف کام و لب باید زیر نظر دندان پزشک باشد تا مراقبت های دندانی و در صورت لزوم ارتودنسی انجام گیرد . تا به ردیف کردن دندان ها کمک کند و هر فاصله ای را که بدلیل وجود شکاف ایجاد شده بهبود بخشد . درمان اتودنسی معمولا با رویش اولین دندان دائمی شروع می شود و کودک جهت انجام اقدام لازم باید زیر نظر ارتودنتیست باشد ، تا قبل از رویش دندان های دائمی مراقبت از دندان ها و مسواک زدن آن ها به شکلی که دندان پزشک آموزش می دهد انجام می گیرد .

مشکلات مربوط به سخن گفتن صحبت کردن کودکان مبتلا به این ناهنجاری ها با مشکلاتی روبروست . شکاف می تواند صدای تودماغی غیر قابل فهم ایجاد کند . به همین دلیل در سن شش ماهگی و سپس ۱۸ -۲ سالگی کودک باید توسط گفتار درمان گر ویزیت شود .برخی مشکلات گفتاری ، کاملا با جراحی برطرف می شود اما برخی نیاز به اقدامات اضافه تر ، تمرینات مکرر با گفتار درمان گر و حتی جراحی های بعدی دارد .

ورزش هایی برای جوان سازی پوست صورت

ورزش های صورت برای بهبود پوست عبارت است از حرکاتی زنجیره ای و منقبض کننده و محرک برای تحت فشار گذاشتن و آزاد سازی عضلات صورت است که شکلی از بدنسازی ،اما برای صورت و گردن است.این نرمش ها علاوه بر افزایش حجم عضلات صورت ،باعث بالا کشیدن و به اصطلاح لیفتینگ ملایم پوست صورت هم میش وند.در واقع با این نرمش ها گردش خون زیر پوست بیشتر می شود و در نتیجه اکسیژن و مواد مغدی بیشتری به سلول های مختلف در همه قسمتهای صورت می رسد.

ورزش  صورت چگونه عمل میکند؟

این ورزش ها که به فشیال اکسرسایز معروف هستند.با اکسیژن رسانی و تغذیه بهتر و بیشتر سلول های زیر پوست و تحریک عروق خونی نواحی مختلف صورت ،باعث تخریب سلول های آسیب دیده و ترمیم سلول های در معرض آسیب می شوند و روند سلول سازی را بهبود می بخشند ؛در نتیجه پوست حالتی تمیز تر و شفاف تر پیدا می کند.این نرمش ها پوست را قادر می سازند تا هنگام استفاده از مرطوب کننده ،آن را بهتر و بیشتر جذب کند و چروک ها با روند بسیار کند تری ظاهر شوند ؛یعنی به نوعی پیری پوست را به تعویق می اندازند.مهم ترین ویژگی آن ها هم این است که هر لحظه قابل اجرا و کاملا رایگان است.

ورزش برای پیشانی
پیشانی یکی از بارزترین محل های ایجاد چروک است که به راحتی دچار عارضه ی پیری پوست می شود.
با انجام تمزینات زیر به بهبود این ناحیه از صورت کمک زیادی می کنید و از تعداد چروک های سطحی آن می کاهید.
۱-به پشت روی تخت دراز بکشید ؛طوریکه سرتان از لبه ی تخت آویزان باشد.تا حد امکان ابروهایتان را بالا بکشید تا حلقه ی چشمانتان باز تر شود .دوباره به حالت اولیه برگردید.این تمرین را ۱۰بار تکرار کنید.
۲-صاف بنشینید.در حالیکه صورت خود را به جلو میکشید ،ابروهایتان را روی چشمانتان بفشارید و روی بینی تان تا حد امکان چین بیندازید .تا ۱۰ بشمارید و بعد ریلکس شوید.این تمرین را ۵بار تکرار کنید.
۳-تا آنجا که می توانید ،روی پیشانیاتن چروک بیندازید و ابروهایتان را تا حدامکان به سمت هم فشار دهید.سپس آنها را تا آنجا که می شود ،از هم  باز کنید ؛انگار دچار حیرت شده اید.این تمرین را ۵ بار تکرار کنید.

ورزش های مخصوص چانه

حتما می دانید که دو سمت چانه محل خوبی برای ذخیره چربی های مازاد بدن هستند که پس از مدتی به شکل غبغب با آویزان شدن  دو سمت آرواره ها خود را نشان می دهد.روزانه میتوانید در دو نوبت این نرمش ها را برای بهبود ظاهر دو سمت چانه انجام دهید:
۱-صاف بنشینید.سرتان را عقب بکشید و نگاهتان به سقف باشد.در حالیکه لبهایتان کاملا بسته اند ،سعی حرکات هنگام جویدن را انجام دهید.در این حال حس می کنید عضلات گردن و اطراف گلویتان فعال و درگیر می شوند .این رنمش را ۲۰ بار تکرار کنید.
۲-طوری به شکل طاق باز روی تخت بخوابید که سرتان از ناحیه ی گردن از یک سمت تخت آویزان شود.به آرامی سرتان را بالا بیاورید و به سمت قفسه ی سینه تان نگه دارید.در همین حالت تا ۱۰ بشمارید،سرتان را به آرامی آزاد کنید و به سمت عقب و حالت اولیه اش برگردانید.این نرمش را ۵ بار انجام دهید.
۳-صاف بنشینید و صورتتان را به سمت جلو ببرید.در حالیکه لب هایتان بسته است،سعی کنید دندانهایتان را از هم فاصله بدهید؛طوریکه آرواره هایتان به سمت بالا و پایین بروند.تا ۱۰ بشمارید و دوباره به حالت اول برگردید.این تمرین را ۵بار تکرار کنید.
۴-صاف بنشینید و سرتان را تا جایی که میتوانید به عقب خم کنید .در این حالت چند بار دهانتان را کاملا باز و بسته کنید تا کشیدگی ماهیچه های گردن و صورت خود را حس کنید.

ورزش برای گونه ها

افتادگی گونه ها و شل شدن چربی های زیر پوست این قسمت از بدن به همراه کاهش .یژگی الاستیکی پوست صورت باعث بروز چروک و ایجاد فرم سگینک میشود.انجام این تمرین ها به شما کمک می کند تا گونه هایتان دیرتر به این حالت طبیعی پیری برسند:
۱-با لب های بسته آرام لبخند بزنید؛سپس گونه هایتان را روی لثه ها و دندانهایتان منقبض کنید .تا ۱۰ بشمارید،دوباره آرام شوید و این حرکت را ۱۰ بار تکرار کنید.
۲-برای انجام این تمرین جلوی آیینه بنشینید و به چهره خود نگاه کنید.در حالیکه دهانتان بسته است،تا جایی که می توانید لبخند کشیده ای بزنید تا گوشه های لب تان باز و دندانهایتان نمایان شود.آنقدر عضلاتتان را منقبض کنید تا کشش عضلات را کاملا حس کنید .تا ۵ بشماریدو به حالت اول بکمی صبر کنید و بعد ۱۰ بار این نرمش را تکرار کنید.
۳-در حالیکه لب هایتان بسته است ،پشت لب های بالاییتان باد بیندازید.در همان حالت تا ۱۰ بشمارید؛سپس این باد را به پشت لپ چپ و قسمت بالای آن هدایت کنید؛طوریکه لپتان باد کند.۱۰ ثانیه به همین حالت بمانید و این کار را با لپ راستتان نسز به همسن ترتیب تکرار کنید.بعد باد را به سمت پایین خود بفرستید و ۱۰ ثانیه صبر کنید .سپس باد را خارج کنید و کمی ریلکس شوید،این تمرین را ۵ بار تکرار کنید.

رابطه دندان و بیماریهای قلبی

بین از دست دادن دندان‌ها و بیماری‌های قلبی ارتباط وجود دارد. نمی‌توان گفت افرادی که دچار ناراحتی دهان و دندان هستند، حتماً به بیماری قلبی عروقی مبتلا می‌شوند یا خیر، و در حال حاضر فقط می‌توان گفت این دو وضعیت با هم ارتباط دارند. داشتن دندان‌های سالم و درخشان و دهانی سالم بیانگر وضعیت جسمانی بدن انسان است. علائم ابتلا به بیماری‌هایی مانند پوکی استخوان، دیابت، بیماری‌های قلبی، عروقی و اختلالات وابسته به سیستم ایمنی ممکن است به صورت پوسیدگی‌های دندان، بیماری‌های لثه، خونریزی‌های مزمن، خشکی دهان، … بروز کند. عدم رعایت بهداشت دهان و دندان و درمان بموقع بیماری‌ها در افزایش احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی مؤثر است و علائم ابتلا به بیماری‌های قلبی در دهان و دندان ظاهر می‌شود.

استفاده از مسواک
باکتریهای دهان به پلاک‌های سیستم‌ گردش خون می‌چسبند و در شکل‌گیری پلاک‌های داخل عروقی و لخته شدن خون نقش دارند. بیماری‌های لثه با بیماری‌های پریودنتال به گروهی از بیماری‌ها اطلاق می‌گردد که می‌توانند لثه و بافت‌های پشتیبان دندان را مبتلا سازند. اصلی‌ترین عامل ایجاد کننده بیماری‌های لثه تجمع پلاک میکروبی بر روی دندان‌هاست. نقش مخرب پلاک میکروبی مربوط به باکتری‌های داخلی آن است. مسواک زدن روزانه و صحیح با یک خمیر دندان استاندارد منجر به تخلیه این باکتری‌ها از سطح دندان می‌شود.

باکتری‌های دهانی
باکتری‌های دهان هنگامی که وارد جریان خون می‌گردند، قلب را تحت تأثیر قرار می‌دهند و به پلاک‌های چربی که در جدار عروق خونی قلب قرار دارند، می‌چسبند و موجب تشکیل لخته در قلب می‌شوند. بیماری‌‌های گروهی کرونری قلب شامل ضخیم شدن دیواره این عروق به علت تجمع پروتئین‌های چرب است. لخته‌های خون می‌توانند جریان طبیعی خون قلب را مختل کرده، میزان مواد غذایی و اکسیژنی را که به قلب می‌رسد و برای عمل طبیعی قلب لازم است، محدود کنند که این امر ممکن است سبب حمله‌های قلبی شود. التهابات ناشی از بیماری‌های پریودنتال از طریق تغییرات عوامل دفاعی موجود در گردش خون زمینه تشکیل پلاک‌های چربی درون قلب را فراهم می‌کند که به ضخیم شدن عروق قلب می‌انجامد. باکتری‌های دهان به پلاک‌های سیستم گردش خون می‌چسبند و در شکل‌گیری پلاک‌های داخل عروقی و لخته شدن خون مشارکت می‌نمایند.

چاقی و پوسیدگی دندان
چاقی یکی از مشکلات مرتبط با سلامت در جوامع گوناگون است که زمینه‌ساز ابتلا به بیماری‌های دیگری مانند فشار خون، بیماری‌های قلب و عروق و … می‌باشد. از طرف دیگر پوسیدگی دندان نیز یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن در جوامع گوناگون است. عوامل ایجاد کننده بین دو بیماری چاقی و پوسیدگی دندان مشترک می‌باشند؛ به طوری که اثبات شده است کودکان چاق نسبت به همسالان خود که دارای وزن طبیعی هستند، مقادیر بیشتری موادغذایی قند‌دار و دارای کربوهیدرات مصرف می‌کنند و از طرفی افزایش میزان مصرف قند و کربوهیدرات باعث افزایش خطر ابتلا و گسترش پوسیدگی دندان می‌شود.

اهمیت این موضوع بیشتر به نقش هشداردهنده وزن بالا در مورد پوسیدگی دندان برمی‌گردد که باید با دقت در رژیم غذایی کودکان و نوجوانان و کاهش میزان کربوهیدرات در غذای آن‌ها، افزایش وزن و نیز پوسیدگی را در آن‌ها کنترل کرد. بیماری‌های عفونی دهان و دندان و کرم‌خوردگی‌ها نیز که در اثر رشد باکتری‌ها ایجاد می‌شوند، با اختلال سیستم ایمنی بدن در اثر مصرف شیر ارتباط بلاواسطه و مستقیم دارند. تجربه هزاران ساله بشر نشان داده که طبیعی‌ترین غذا برای بشر و بهترین نوع تغذیه برای سلامتی رژیم غذایی مبتنی بر گیاهان است. امروزه تمامی پژوهشگران آگاه بدون استثناء مصرف فراوان میوه‌ها و سبزیجات، حبوبات و غلات را برای سلامتی و تندرستی توصیه می‌کنند. بنابراین برای داشتن بدنی سالم و دندان‌های محکم و سلامت، از مصرف پروتئین‌های حیوانی در حد ممکن اجتناب کرده و سبزیجات و میوه‌ها را بخش عمده تغذیه خود قرار دهید.

شرایط خاص قلبی
پس از سکته قلبی احتمال سکته مجدد در شش ماه اول بالاست. در این مدت از کارهای دندانپزشکی باید خودداری کرد مگر در شرایط اورژانس، آن هم تحت نظر متخصص قلب و عروق. اگر شرایط خاص قلبی دارید یا داروهای قلبی مصرف می‌کنید، حتماً به دندانپزشک خود اطلاع دهید. معمولاً برای افرادی که در معرض خطرند و اندوکاردیت عفونی هستند (Endocardit)، قبل از اعمال دندانپزشکی طبق دستور متخصص قلب و عروق آنتی‌بیوتیک مصرف می‌شود.
این موارد به قرار زیر هستند:

۱- بیماران قلبی مادرزادی یا دارای دریچه مصنوعی قلب؛
۲- بیمارانی که قلب اهدایی دریافت کرده‌اند و مشکل دریچه قلب دارند؛ ۳- بیمارانی که اندوکاردیت عفونی دارند. در صورت ابتلا به موارد بالا توصیه می‌شود که قبل از انجام اعمال دندانپزشکی با پزشک قلب خود مشورت کنید.

بخوابید و وزن کم کنید

اگر همواره درحال رفتن به باشگاه‌ها وکلاس‌های ورزشی مفید هستید و مراقب رژیم غذایی خودهستید، یکی از ساده‌ترین راهکارهای کاهش وزن را به شما توصیه می‌کنیم، به میزان کافی بخوابید و لاغربمانید. بیش از دو دهه مطالعات نشان می‌دهد که افرادی که کمتر می‌خوابند ،بیشتراضافه وزن پیدا می‌کنند. خواب کمتر از ۵ ساعت در شبانه روز سبب افزایش وزن می‌شود، در حالی که ۷ تا ۸ ساعت خواب با کاهش وزن ارتباط دارد. در کودکان، خواب بیشتر از ۱۱ ساعت شبانه با کاهش توده چربی بدن نسبت به کودکانی که کمتر از ۱۰ ساعت می‌خوابند ارتباط دارد. در نوجوانان، هر ساعت افزایش خواب سبب کاهش نسبت شانس چاقی به میزان ۸۰ درصد می‌شود.

کاهش خواب سبب افزایش خطر دیابت نوع۲ و چاقی می‌شود. کاهش زمان خواب تلاش فرد را برای کاهش وزن با روش‌های مختلفی خنثی می‌کند:

خواب کم

کاهش زمان خواب باعث افزایش غلظت هورمون گرلین در ساعات اولیه صبح می‌شود. این هورمون در معده تولید شده و سبب کاهش انرژی مصرفی بدن و افزایش احساس گرسنگی در صبح و در نتیجه افزایش دریافت غذا می‌شود.

کم خوابی و دیابت
در افرادی که شب به میزان کافی نخوابیده‌اند غلظت گلوکز خون پس از صرف صبحانه بیشتر از افرادی است که در شب به میزان کافی خوابیده‌اند. از سوی دیگر کاهش خواب کارایی برداشت گلوکز با واسطه انسولین از خون را کاهش می‌دهد و احتمال ابتلا به دیابت
نوع۲ را افزایش می‌دهد.

ریزه خواری
کاهش مدت خواب سبب افزایش میل به خوردن میان وعده‌های پرکالری و غذاهای ناسالم مانند غذاهای پرچرب و کربوهیدرات‌های تصفیه شده در هنگام صبح و در طول روز می‌شود.

کاهش دمای بدن
کاهش مدت خواب سبب کاهش دمای بدن تا میزان ۵ درجه سانتیگراد شده که این امر خود سبب کاهش انرژی مصرفی بدن می‌شود و در نتیجه سبب افزایش وزن بدن در طولانی مدت می‌گردد.

دریافت وعده‌های غذایی
خواب ناکافی سبب به هم خوردن الگوی دریافت وعده‌های غذایی می‌شود. حذف صبحانه در افرادی که در طول شب کمتر می‌خوابند بیشتر از افرادی است که به میزان کافی در طول شب استراحت می‌کنند. در عوض، این افراد به جای وعده‌های اصلی از میان وعده‌های ناسالم به ویژه در هنگام عصر و شب استفاده می‌نمایند. بنابراین این افراد در هنگام صبح گرسنه نیستند. بنابراین صبحانه را حذف و میان وعده در صبح را جایگزین وعده اصلی صبحانه می‌کنند. بنابراین عادات میان وعده با کاهش مدت خواب با عادات ناسالم جایگزین کردن میان وعده به جای وعده‌های اصلی غذا ارتباط دارد. از آنجا که میان وعده‌ها از لحاظ تغذیه‌ای پرکالری و حاوی مواد مغذی کمی هستند، خواب ناکافی سبب کاهش دریافت مواد مغذی و افزایش دریافت انرژی و در نتیجه بروز چاقی می‌شود.

خستگی
افرادی که خواب کافی ندارند به طور معمول همیشه خسته هستند و کمتر ورزش می‌کنند. ورزش و فعالیت به منظور کاهش وزن، دو مزیت دارد. اولین مزیت آن کاهش وزن و دیگر خواب راحت است. خواب کافی در کنار فعالیت بدنی در هنگام کاهش وزن، سبب کاهش بیشتر چربی بدن در مقایسه با افرادی می‌شود که تنها از فعالیت بدنی برای کاهش وزن استفاده می‌کنند ولی به اندازه کافی نمی‌خوابند. ازسوی دیگر همان‌طور که طول مدت خواب الگوی دریافت غذارا تغییرمی‌دهد و سبب چاقی می‌شود، دریافت غذا نیز می‌تواند الگوی خواب را تحت تاثیر قرار دهد. آنچه می‌خورید و می‌نوشید روی توانایی به خواب رفتن یا داشتن خواب راحت و کافی تاثیر قابل ملاحظه‌ای دارد.

مواد غذایی چرب
دریافت غذاهای پرچرب با انرژی فراوان در هنگام شب سبب خواب ناکافی شبانه می‌شود. مواد غذایی حاوی چربی اشباع شده مانند فراورده‌های گوشتی (همبرگر، سوسیس، کالباس)، انواع دسرها و شیرینی‌های خشک یا تر، قندهای ساده یا شکلات، نوشیدنی‌های رنگی و گازدار و بی‌گاز، الکل، نوشیدن بیش از اندازه قهوه و چای و استفاده از غذاهای آماده مانند ساندویچ یا پیتزا منجر به بی‌خوابی می‌شود. از خوردن ادویه، سیر و پیاز و غذاهای نفاخ مانند لوبیا و کلم در هنگام غروب و شب پرهیز نمایید تا خواب خوبی داشته باشید. از سوی دیگر خوردن یک لیوان شیر ولرم به همراه عصاره مالت گندم یا جو، چای بابونه، مصرف گیلاس ترش دو بار در روز، و خوردن دو عدد کیوی یک ساعت قبل از خواب سبب بهبود خواب در طول شب می‌شود.

پروتئین
رژیم‌های غذایی پر پروتئین سبب افزایش خواب می‌شوند. تریپتوفان موجود در پروتئین پیش‌ساز سروتونین و ملاتونین می‌باشد که هر دو این دو هورمون سبب ایجاد خواب می‌شوند.بنابراین ارتباط بین خواب و تغذیه یک ارتباط تنگاتنگ می‌باشد. خواب کافی در کنار فعالیت بدنی و تغذیه مناسب نقش مهمی در کنترل وزن شما خواهد داشت.

افزایش استرس
کاهش خواب سبب افزایش میزان هورمون‌های استرس و افزایش ترشح شبانه هورمون‌های نوراپی‌نفرین و کورتیزول می‌شود و میزان ضربان قلب را افزایش می‌دهد و از سوی دیگر حساسیت بدن در برابر پیام‌های کاتابولیک این هورمون‌ها کاهش می‌یابد.

افزایش توده چربی
کاهش خواب مشکلاتی را در تنظیم اشتها ایجاد می‌نماید. افزایش گرسنگی و اشتها در طول مدت خواب با تغییر در سطح هورمون‌‌های گرلین و لپتین ارتباط دارد. کاهش مدت خواب سبب اختلال در ترشح این هورمون‌ها و در نتیجه افزایش توده چربی بدن می‌شود.

فعالیت بدنی
خواب کافی در کنار فعالیت بدنی در هنگام کاهش وزن، سبب کاهش بیشتر چربی بدن در مقایسه با افرادی می‌شود که تنها از فعالیت بدنی برای کاهش وزن استفاده می‌کنند ولی به اندازه کافی نمی‌خوابند.

ارتباط عرق و بوی بدن با تغذیه

بوی بدن طبیعی است و ممکن است از زبان شریک زندگی‌تان این جمله را بارها شنیده باشید که: «من واقعاً بوی بدن تو را دوست دارم» ولی گاهی نیز ممکن است تجربه بدی از این امر داشته باشید و بوی بدن شما به نظر همسرتان واقعا ناخوشایند برسد. در هر حال بوی بد بدن می‌تواند به دایره اجتماعی و فعالیت‌های فرد آسیب برساند و در محافل اجتماعی برای او مشکل‌ساز شود.

اگرچه استفاده از دئودورانت‌ها برای مبارزه با این مشکل روشی مناسب است، ولی به دلیل ایجاد خارش، حساسیت و تغییر رنگ پوست، بهتر است در استفاده از آنها کمی تجدید‌نظر شود و به جای استفاده از مواد شیمیایی، بوی بدن با درمان‌های طبیعی برطرف گردد که همه آنها به راحتی در خانه در دسترس هستند. این روش‌ها عبارتند از:

درمان‌های طبیعی و خانگی

بهترین کار برای جلوگیری از بوی بدن، شستن بدن با آب و صابون و از بین بردن عرق و باکتری‌های روی بدن است. زیر بغل و ناحیه کشاله ران را با صابون‌های ضد باکتری حداقل یک‌بار در روز بشویید و در صورت نیاز حتی چندبار در روز این کار را انجام دهید. همیشه با خود دستمال داشته باشید تا در صورت عرق کردن بتوانید آن را پاک کنید.
اجازه دهید پوست‌تان نفس بکشد و لباس‌‌های گشاد و سبک بپوشید و از پوشیدن لباس‌هایی با پارچه‌های مصنوعی خودداری کنید. هر روز جوراب و لباس زیر خود را عوض کنید و در صورتی که زیاد عرق می‌کنید، بیشتر لباس‌های پنبه و یا کتان بپوشید که عرق بدن را جذب می‌کنند و جریان هوا را تسهیل می‌بخشند.
استفاده مکرر از ضد عرق‌ها، غدد عرق را مسدود می‌کند، به جای استفاده از آن از زاج سفید استفاده کنید.
در هنگام حمام کردن به آب نهایی که بدن خود را با آن می‌شویید یک قاشق چایخوری عسل اضافه کنید که موجب از بین رفتن بوی بد بدن می‌شود.
علاوه بر نوشیدن یک لیوان آب به صورت ناشتا در صبح، مصرف ۵۰۰ میلی‌گرم جوانه گندم در کاهش بوی بدن مؤثر است کلروفیل موجود در جوانه از بوی بد بدن پیشگیری می‌کند.
برای خنثی کردن بوی بدن از جوش شیرین استفاده کنید و آن را همیشه همراه خود داشته باشید. حتی برای کمک به از بین بردن بوی زیر بغل می‌توانید مقداری از آن را به همراه آرد ذرت به زیر بغل خود بپاشید.
شست‌وشوی زیر بغل با مخلوط آب و سرکه سفید نیز بوی بد بدن را از بین می‌برد.
یکی از بهترین روش‌‌های از بین رفتن بوی بد بدن، استفاده از چند قطره گلاب است، فقط کافی است چند قطره گلاب را درون وان حمام خود بچکانید، گلاب یکی از بهترین جایگزین‌های اسپری‌های شیمیایی و ضد تعریق است. گلاب و سرکه سیب PH پوست را تنظیم می‌کنند.
اضافه کردن چند فنجان آب گوجه‌فرنگی به وان حمام و ۱۵ دقیقه دراز کشیدن در آن شدید‌ترین و بدترین بوی بد بدن را از بین می‌برد.
می‌توانید به صورت خانگی نیز اسپری‌های خوشبو برای خود بسازید. چند قطره از روغن‌های ‌گیاهی و یا اسانس نعنا، پرتقال، رزماری و یاگریپ‌فروت را با یک فنجان آب مخلوط کرده و در یک بطری اسپری بریزید. این ترکیب را باید در یخچال نگهداری کنید.
مخلوطی از آرد گندم و کشک را به صورت خمیر درآورید و قبل از رفتن به حمام آن را به صورت ماسک به کل بدن خود بمالید. این ترکیب به باز شدن منافذ پوست کمک می‌کند و بوی بد بدن را از بین می‌برد.
درخت چای، گیاهی ضد باکتری است، ترکیب دو قطره روغن درخت چای و ۳۰گرم آب و اسپری آن به بدن همچون بوگیر عمل می‌کند.
آب شلغم نیز در پیشگیری از بوی بد بدن موثر است. شلغم را رنده کنید و تکه‌های رنده شده را فشار دهید و آب استخراج شده را به زیر بغل خود اسپری کنید.
افزودن برگ‌های نعناع و یا ریشه درخت موز و یا انگور به آب وان حمام نیز بوی بد بدن را برطرف می‌کند.
نوشیدن یک فنجان آب گوجه‌فرنگی در صبح که غنی از آنتی‌اکسیدان است، تولید عرق را در بدن تنظیم و از تعریق اضافی بدن خودداری می‌کند.
نوشیدن مخلوط انگور، نمک دریایی و آب لیمو نیز بسیار مناسب است، قبل از رفتن به حمام می‌توانید بدن خود را به آرامی با این مخلوط ماساژ دهید.
پس از دوش گرفتن برای خلاص شدن از تعریق بیش از حد و بوی بد بدن از پودر تالک استفاده کنید.
چند سیب‌زمینی را برش دهید و تکه‌‌های آن را قبل از استفاده از اسپری‌های شیمیایی زیر بغل خود قرار داده و ماساژ دهید، دیگر نیازی به استفاده از اسپری‌ها نخواهید داشت.

تغذیه
 نوشیدن مقادیر زیادی آب
سبزیجات خام مانند هویج، خیار، گوجه‌فرنگی، کلم، تربچه، کاهو و . . . به علت اینکه مقادیر جزئی ترکیبات آمینی دارند، در رفع بوی بد بدن موثرند. نوشیدن آب هویج به همراه تخم بادیان رومی که به صورت ادویه استفاده می‌شود و یا برگ نعناع برای غلبه بر بوی بد بدن موثر است.
میوه‌های کم کولین همچون سیب، توت‌فرنگی، گلابی، پرتقال، انگور، آناناس، موز، زغال‌اخته و هندوانه

نوشیدن یک لیوان آب تربچه قرمز به صورت روزانه
همه این تغییرات رژیم غذایی کمک می‌کند تا علاوه بر اینکه کمتر نگران بوی بد بدن خود باشید، مقداری از پول خود را نیز پس‌انداز کنید؛ چرا که دیگر مجبور نیستید مبالغ زیادی را صرف خرید اسپری و ضد عرق‌ها کنید.

چگونگی ایجاد بوی بد بدن
غدد آپوکرین در حفره زیر بغل، یک ماده غلیظ بودار ترشح می‌کنند که عملاً به عنوان یک لغزنده عمل کرده و حرکت لغزشی سطوح داخلی زیر مفصل شانه را تصحیح می‌کند. این ماده غلیظ در واقع عرق بدبو است. عملکرد این غدد در واقع حذف سموم از بدن است که این سموم از غذای مصرفی و از محیط زیست وارد بدن می‌شود. این عرق در تماس با باکتری بر روی پوست، تولید بوی بد می‌کند. هیپوتالاموس یکی از مهم‌ترین بخش‌های مغز است که درجه حرارت بدن را کنترل و تنظیم می‌کند. در مواردی که تعریق بدن بیش از حد است، در واقع در پیامی که از اعصاب به مغز فرستاده می‌شود و میزان عرق تولید شده را تعیین می‌کند، اختلالی به وجود می‌آید. در برخی موارد تعریق بیش از حد می‌تواند ناشی از یک بیماری زمینه‌ای مثل عفونت، بیماری‌های مزمن، اختلالات اضطرابی و  اختلال هورمون‌ها مثل پرکاری تیروئید باشد. عوامل دیگری نیز همچون ژنتیک، اعتیاد به الکل و عوارض جانبی استفاده از برخی داروها می‌تواند موجب افزایش تعریق بدن، به خصوص در شب شود که این تعریق شبانه موجب اختلال در خواب بسیاری از افراد می‌شود و بسیار آزار دهنده است و حتی می‌تواند زندگی فرد را تهدید کند. توجه داشته باشید که کمی عرق در شب، تعریق شبانه به حساب نمی‌آید.

دلیل تعریق شبانه
 یائسگی: شروع یائسگی در زنان موجب گرگرفتگی و تعریق شبانه می‌شود.  سن: به دلیل ایجاد تغییرات هورمونی و ژنتیکی در افراد بالای چهل سال، در این افراد تعریق بیشتر دیده می‌شود.

سرطان: ابتلا به انواع خاصی از سرطان‌ها همچون سرطان غدد لنفاوی، درجه حرارت بدن را افزایش داده و موجب تعریق می‌شود. عفونت HIV عرق شبانه از علائم مشخص ابتلا به این عفونت است.  عفونت‌های قارچی و یا باکتریایی  مصرف برخی از غذاها همچون سیر، پیاز، گوشت قرمز و غذاهای حاوی کپسایسین زیاد در شب‌هنگام خواب  داروهای ضد افسردگی  ابتلا به تعریق ایدیوپاتیک (ناشناخته) که در این بیماری بدون هیچ دلیل شناخته شده پزشکی، بدن به صورت مزمن عرق می‌کند.

درمان
اگرچه هیچ راهی برای درمان آن به طور کامل وجود ندارد، ولی تغییرات خاصی می‌تواند این بیماری را کمتر آزار دهنده کند.  یک دوش آب سرد قبل از رفتن به رختخواب برای پایین آوردن درجه حرارت بدن  ورزش در صبح برای افزایش متابولیسم بدن  تنفس عمیق و موزون و آرام (به خصوص قبل از خواب)  تنظیم مناسب درجه حرارت اتاق  اجتناب از مصرف غذاهای مضر  اجتناب از دخانیات و الکل  هورمون درمانی: در موارد شدید و به خصوص در مواقعی که تعریق شبانه ناشی از یائسگی باشد، هورمون درمانی موثر است. در صورت تعریق زیاد حتماً با پزشک مشورت کنید.

رژیم غذایی مناسب برای مبارزه با بوی بد بدن

بوی بد بدن و یا دهان از جمله مواردی هستند که کمتر افرادی در مورد آنها صحبت می‌کنند. این موضوع کاملاً خصوصی است و بسیاری از عوامل بر آن تأثیر دارند؛ از جمله رژیم غذایی، شغل، ژنتیک، جنسیت و یا داروها. امروزه اکثر افراد به روش‌های متفاوتی متوسل می‌شوند تا بوی بد دهان و بدن خود را برطرف کنند. حتی گاه سعی می‌کنند غدد بزاق را مسدود کنند که البته ضرر این‌کار بیش از فواید آن است. شاید تعجب کنید، ولی با ایجاد تغییرات کوچک در رژیم غذایی خود می‌توانید بوی بد بدن را کاهش دهید:

رژیم غذایی سالم از غلات سبوسدار، سبزیجات، میوه‌ها، سویا، جوانه‌ها و آجیل داشته باشید.
مواد غذایی که می‌خوریم، تأثیر مستقیم بر بوی بد بدن و تعریق بدن دارند. مواد غذایی فرآوری شده همچون قندوشکر و روغن‌های هیدروژنه و آرد سفید موجب بد بویی بدن می‌شوند. آنها در معده می‌مانند و فاسد می‌شوند، بنابراین از خوردن آنها بپرهیزید.
اگرچه نوشیدن الکل و نوشیدنی‌های کافئین‌دار همچون قهوه، چای، شکلات، سودا و . . . به شیوه‌ای از زندگی مدرن امروزی شده است، ولی با کاهش مصرف آنها، افراد خوشبوی بیشتری در اطراف ما وجود خواهند داشت!
گوشت قرمز از جمله مواد غذایی است که هضم آن به کُندی صورت می‌گیرد. مواد غذایی دیرهضم در بدن، سموم و گاز‌های بدبویی منتشر می‌کنند که علل بوی بد بدن خواهند بود. یک مطالعه منتشر شده در ماه اوت سال ۲۰۰۶ نشان می‌دهد که زنان جذب مردهایی می‌شوند که

رژیم غذایی آنها حاوی مقادیر کمتری گوشت است. این مردها جذاب‌ترند و بوی بد بدن آنها به نسبت سایرین بسیار کمتر است.
ادویه‌جات و ترشی‌هایی که رایحه قوی دارند، هنگام هضم در بدن گازهای سولفور تولید می‌کنند که توسط خون جذب و از طریق ریه و منافذ پوست دفع می‌شود و این دفع موجب بوی بد بدن می‌گردد؛ بنابراین در خوردن موادی  نظیر، ترشی‌جات و . . . متعادل رفتار کنید.
در بعضی موارد، رژیم غذایی حاوی کربوهیدرات ناچیز برای کاهش وزن توصیه می‌شود که علاوه بر افزایش چربی خون، باعث آزاد شدن موادی به نام کتون در بدن می‌شود که بدبو هستند، از این رو مصرف کربوهیدرات به میزان متعادل، توصیه می‌شود.
فرآورده‌های لبنی نیز غنی از پروتئین هستند که در معده شکسته می‌شوند و سولفید هیدروژن و متیل مرکاپتان را افزایش داده و بوی بد بدن را موجب می‌شوند، اما به دلیل ارزش غذایی بالایی که دارند، نباید از رژیم حذف شوند. ولی بهتر است به خصوص در افرادی که قادر به هضم مناسب این مواد نیستند، محدود شوند.
دود تنباکو به راحتی وارد جریان خون شده و پس از جذب، از طریق غدد عرق و ادرار دفع می‌شود و بوی نامطلوبی ایجاد می‌کند. این بوی نامطبوع در بدن باقی مانده، به صورتی که حتی پس از ترک سیگار نیز تا چند هفته احساس می‌شود.

بوی بد بدن برخی از افراد ناشی از نوعی اختلال ژنتیکی به نام تری‌متیل آمینوریا است که در آن بدن قادر به هضم و جذب برخی ترکیبات نیتروژن‌دار نظیر کولین نیست؛‌ در نتیجه بدن بوی بد ماهی‌ به خود می‌گیرد.
بسیاری از غذاهایی که حاوی این نوع ترکیب تری‌متیل آمین (کولین)‌ هستند، عبارتند از:
غذاهای دریایی، روغن ماهی، تخم‌مرغ، جگر، شیر گاو، نخودفرنگی، لوبیا، سویا، بادام‌زمینی، کلم بروکلی، جوانه و بروکسل

کیست تخمدان

با پیشرفت علم سونوگرافی و استفاده از آن جهت تشخیص زودرس توده‌های تخمدانی، کم نیستند خانم‌ها و دختران جوان که با یک گزارش سونوگرافی دال برکیست تخمدان با نگرانی راهی مطب‌های متخصصان زنان و زایمان می‌شوند. به این جهت در این مقاله به بحث در مورد توده‌های تخمدان و کیست تخمدان می‌پردازیم.

افزایش سن و توقف هورمون‌‌سازی